Dag 4: Frans Polynesië: Tuamotus: Île de Hao - Gambier Archipel: Mangareva

Zondag, 28 januari '18, 12u (UTC -10u = -11u tijdsverschil met BE(=UTC +1u)!) 

Resultaten na 74u:

Afgelegde afstand: 460 NM (COG) 484 NM (LOG)

Gemiddelde snelheid: 6,21 kn

Knopen wind: 12 kn

Positie: 23º06’95S  134º58’05W

Om 12u zeilen we door de pas, hier klokken we ons totaal af op 74u.

Vanaf hier is het nog twee uur zeilen naar het hoofdeiland Mangareva en het dorp Rikitea.

Even opkruisen tussen de bommies en talrijke visboeien van de parelboeren. 

De twee witte torens van de kathedraal vallen reeds van ver op. 

Voilà, we zijn weer op de plaats, waar we de eerste keer landen in Frans Polynesië op 2 juni ‘17, na een oceaanoversteek van 23 dagen. Op de ankerplaats is het iets drukker dan in juni ‘17. Dertien i.p.v. slechts vijf boten.

Het is hier nu zomer en we zijn benieuwd hoe anders het hier nu is, na slechts zes maanden. 

De klok wordt verzet, het is een uur later hier dus opgelet:

 UTC -9u = -10u tijdsverschil met BE(=UTC +1u)!

Dag 3: Frans Polynesië: Tuamotus: Île de Hao - Gambier Archipel: Mangareva

Zaterdag, 27 januari ‘18, 10u tot zondag, 28 januari '18, 10u (UTC -10u = -11u tijdsverschil met BE!)

Totaal:

Afgelegde afstand: 172 NM

Vaaruren: 24u

Gemiddelde snelheid: 7,1 kn

Knopen wind: 14 kn

Positie: 22°52'S 135°07'W

Afstand tot bestemming (Gambier): 15 NM

Wouw, wat glijden de mijlen snel onder ons door! Onze dame is helemaal in haar nopjes. De zon is van de partij en de temperatuur is aangenaam. Een vangst blijft jammergenoeg uit.

Maar de nacht is mooi met een maan die verder groeit en straalt. Ik bedek mijn gezicht tegen haar felle licht om tijdens mijn wacht een uiltje te kunnen vangen 😴

Tegen de ochtend zien we in de verte de contouren van de bergen van Gambier... we zijn er bijna. 

Dag 2: Frans Polynesië: Tuamotus: Île de Hao - Gambier Archipel: Mangareva

Vrijdag, 26 januari ‘18, 10u tot zaterdag, 27 januari '18, 10u (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE!)

Totaal:

Afgelegde afstand: 159 NM

Vaaruren: 24u

Gemiddelde snelheid: 6,6 kn

Knopen wind: 12 kn

Positie: 21°03'S 137°15'W

Afstand tot bestemming (Gambier): 174NM

Een waterzonnetje doet haar best om alles weer op te drogen en door het wolkendek heen te breken. Tegen 11u heeft ze haar doel bereikt.

De wind komt de voorspellingen na en met een knikje in de schoot gaat de koers rechtstreeks naar de Gambier Archipel.

De vislijn hangt uit en iets over 17u beet begint de lijn af te rollen, ze is niet te stoppen! Dat zal een zware grote zijn. We proberen hem verder moe te maken door te vertragen en nu en dan een stukje lijn in te rollen. The Captain wil zeker zijn dat hij hem kan houden, eens de visstok uit de houder gaat... het gevecht lijkt te minderen en de lijn wordt verder opgerold en dan plots... houdt de tegenwerking op en zijn we onze beet kwijt! Heeft een andere hem als prooi gepakt of opgegeten?! De flubber en haak zijn er nog. Misschien zwemt er nu een vis met hazenlip rond. Jammer, een vis was welkom in de vriezer. Er is veel plaats voor vrijgelaten, maar misschien was deze wél net te groot en wilden we hem helemaal niet aan boord. Tegen zonsopgang wagen we het nog eens. 

De nacht verloopt rustig. Er zijn nog wat bliksemflitsen om ons heen, maar minder en nog verder weg van ons dan gisteren. Sqaulls blijven uit en we kunnen rustig wachtlopen in de kuip, al duttend onder een sterrenhemel en een gloeiende maan. Zo hebben we het graag 😍

Dag 1: Frans Polynesië: Tuamotus: Île de Hao - Gambier Archipel: Mangareva

Donderdag, 25 januari ‘18, 10u tot vrijdag, 26 januari '18, 10u (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE!)

Totaal:

Afgelegde afstand: 138 NM

Vaaruren: 24u

Gemiddelde snelheid: 5,75 kn

Knopen wind: 10 tot 35 kn

Positie: 19°30'S 139°26’W

Afstand tot bestemming (Gambier): 332 NM

Voor dag & dauw zijn we al op pad, voor de laatste keer wandelen we de twee kilometer naar het dorp om de laatste aankopen te doen: flessen drinkwater, groenten, fruit en diepvriesproducten. De bakker heeft de rantsoenering op het meel verhoogd of het is op... de baguetten zijn reeds iets over zes uur uitverkocht! Pech, we hadden er wél enkele willen meenemen op onze tocht. Onze reddende engelen François & Johanna schenken ons nog een zelfgemaakte kokoscake en halen nog enkele uru’s/broodvruchten uit de boom met een verlengde stok van 4m met aan het uiteinde een mes met een netje om de vrucht op te vangen. Met hun wagen brengen ze ons en de boodschappen naar het dok. 

Dankzij een tip van een bevriende cruiser, hebben we nog net oude & nieuwe fietsbinnenbanden mee en extra spanbanden, om eventueel de uitlaatslang te repareren.

De blauwe plekken zijn bijna verdwenen en mijn voet is weer tip top. Alles is ingeladen en opgeruimd, we zijn er klaar voor...

Tijd om afscheid te nemen van iedereen. Komen we hier nog terug? Zien we deze lieve, behulpzame locals ooit weer? Kunnen ze het atol weer doen bloeien en evolueren? 

Onze Nederlandse Bella Ciao-vrienden treffen we wél weer in de nabije toekomst op één van de eilanden in één van de archipels, hier in Frans Polynesië.

Om 9u helpt iedereen ons met het losmaken van de landvasten en worden we tot ver uit het zicht uitgezwaaid. Ik kan nog net een gekko vangen en aan wal zetten. De andere twee die zich tussen de vallen en op de stootkussens proberen te verstoppen kan ik vangen, ze grijpen zich krampachtig aan mijn vinger vast terwijl ze het ruime sop in gaan... het spijt me 🦎🦎

Om 10u zeilen we de ‘Kaki’ pas door, met naar schatting 1,5knoop stroming tegen. Vanaf hier beginnen we aan de 460NM naar de Gambier Archipel. Even  buiten het atol wordt het log losgemaakt, zodat we onze afgelegde mijlen weer kunnen volgen.

Aan de navigatietafel kijk ik tegen een leeg gat aan in het navigatiebord: de kleine plotter staat nu boven. Niet makkelijk om van een leegte iets af te lezen en te noteren. Dit moet nu in de kuip gebeuren of alles moet gedicteerd worden, want  de weers- & zeilomstandigheden zijn niet ideaal om netjes alles in het logboek te schrijven. Dus, schrijven we er maar minder vaak de gegevens in. 

De weersvoorspellingen kloppen alweer niet met de realiteit. Tell us something new!!!

Anticiperen dus en proberen te zeilen met de wind die we hebben. We blijven naast het atol, om zo te kunnen profiteren van de 30mijl lange beschutting tegen de deining.  

Tegen zonsondergang is de hemel volledig bedekt met wolken en al snel is het uitwijken voor de eerste squall. Dit is nog maar een voorproefje voor wat de rest van de avond & nacht ons staat te wachten. Water komt over ons heen en het is zoeken naar een droge plek in de kuip: beste plaats is de kajuitingang. Om ons heen zien we overal de hemel oplichten. Donder & bliksem sluiten ons in. Ook al blijft het hoog en ver van ons verwijdert, het houdt het niet op en de spectaculaire flitsen zijn best angstaanjagend. Alle elektronica verdwijnt in de oven. Zelf kan ik er jammergenoeg niet meer bij... ‘waar wil je zijn op zo’n moment?’ of beter ‘waar wil je zeker NIET zijn?!’ Alles behalve op het midden van de Stille Oceaan. Euh, zei er iemand ‘Stille’?!

Het worden actieve ⛈⛈⛈ donkere uren. De maan verstopt zich achter de wolken en buiten nu & dan wat gerommel en een lichtspektakel is het tasten in het donker. Regen, squalls, windshiften, reven, reven eruit, motorsailen, over stag gaan & gijpen om zo nog meer water proberen te ontwijken. Drie uur aan een stuk is het werken geblazen en krijgen we tot 35kn wind over ons heen en dan plots weer 5kn. 

De uren duren lang en we zijn blij dat het eerste daglicht verschijnt... wat een zware nacht! Onze dame zeilt gewoon verder en laat het niet aan haar hart komen, wat een straffe madam ⛵️

Laat de zon maar komen 🌞