Om 5u wordt ik wakker van iemand die op het dek rondloopt: de buurman. Één van de fenders(stootkussens) hing te zeuren en daar werd hij wat nerveus van ;-) Met onze dames was alles ok en ze lagen nog goed.
Om 10u nemen we alweer afscheid van elkaar. Wij gaan het dorpje bezoeken en zij varen verder.
Er zijn prachtige gebouwen in het dorp, met uitstekende balkonnetjes en versierd met houtwerk. Maar er zijn er vele die leeg staan en verwaarloost zijn. Jammer,... De crisis heeft hier zeker toegeslagen en de jonge mensen zoeken een stad op om te werken. Het is hier wél toeristisch, maar het gevoel dat dit het 'kroonjuweeltje' van de Spaanse noordkust is...daar zijn we het niet overeens met het boek, we hebben daar andere plekjes voor in gedachten... De Vaarwijzer is ook al vijf jaar oud en dan kan er wél wat veranderen, hé. De typisch Spaanse huizen met witte gevels en oranje ronde-pannen daken, hebben we sinds het verlaten van Frankrijk en onze komst hier aan de noordkust, niet meer gezien. Gek, hé. In Frankrijk wél en hier in Spanje niet, hi, hi, hi,...
We voelen wind en hopen nog een stukje te kunnen verder zeilen. Maar, het wordt alweer motoren :-(
Opeens ziet Geert een grote houten plank drijven...die kunnen we misschien wel als wrijfplank gebruiken. Met wat gemanoeuvreer, krijgen we de plank te pakken en hijsen ze aan boord. Als je dat 's nachts tegen je boot krijgt... De plank zit vol gaten. Er zal toch geen memel meer inzitten?! Na tien minuten zien we precies iets bewegen, neen véél beweging in/uit de plank komen en we willen het risico niet nemen dat onze teak en interieur wordt opgegeten! Dus gooien we de plank weer overboord. Sorry voor onze vaar-collega's, hopelijk blijft iedereen van een aanvaring met de plank gespaard en spoelt ze snel ergens aan. Dan wil je al iets doen aan de veiligheid van andere en de watervervuiling...
Luarca oogt leuk en gezellig er is veel beweging op de kade. De binnenhaven is enkel voor de vissersboten en vaste ligplaatshouders. Passanten moeten voorin de haven aan een meerboei afmeren met de achterkant en de voorkant met een lange lijn(minstens 30M) aan de kademuur vastmaken. De meerboei hebben we meteen opgepikt en de Franse buren varen net in hun dinghy voorbij en stellen voor om onze lijn aan de muur vast te maken. Dat scheelt ons het onmiddellijk optuigen van ons Dinghietje. Het zijn onze buren van gisteren en vanmorgen in Puerto de Cudillero. Cruisers onder elkaar helpen waar ze kunnen. Heel leuk en zeer makkelijk zo afmeren met hulp. De ligplaats is wat wiebelig...er staat een deining en de voorbijvarende lokale boten nemen geen gas terug en zorgen voor extra golven! We zijn hier duidelijk niet echt welkom. Want qua faciliteiten is er niks en een steiger naast de kademuur zou heel wat meer passanten en opbrengsten meebrengen. Dat zouden ze in heel wat van de mooie plaatsen(die we reeds bezocht hebben) hier kunnen voorzien. Maar ja, we varen hier niet in Nederland, waar de voorzieningen op de meeste plaatsen in Zeeland fantastisch zijn. We zijn op dat punt verwend ;-)
We gaan aan land en komen op een markt met piraten. Het is hier een piratenfeest en er is zelfs een houten schommel piratenboot vol kleine piraatjes. Geweldig! Na een wandeling en het opsnuiven van de piratensfeer, varen naar ons eigen piratenschip en we checken nog even of Zensation zo de nacht in kan. Neen, we komen 40cm te kort bij laag water...we moeten achteruit, maar dan moeten we de meerboei op de middenkikker verleggen en het touw van de kade verlengen met een extra lijn. Naast ons ligt nog een meerboei en die leggen we aan de andere middenkikker, zodat Zensation wat rechter komt te liggen. Nu houden we genoeg diepte over bij LW. Om de klopgeesten(de meerboeien die tegen de romp botsen) te beperken, hangen we tussen elke meerboei een fender horizontaal met het water. Zo, we zijn klaar voor de nacht.
