Donderdag, 26 november '15
We zien de maan ondergaan terwijl de zon opkomt. El Teide ligt al te schitteren bij de eerste zonnestralen en een licht bewolkte hemel. Gisteren heeft het heel de dag en nacht stevig gewaaid. Ook de nacht ervoor hebben we de vallen van de vele charterboten in de haven, tegen de masten horen tikken...een geweldig rustgevend slaap-geluid!
Met 15 kn, bijna geen deining, maar windgolven, vertrekken we richting Gran Canaria. Nog voor het ontbijt krijgt de grootste vismolen van de the Captain sterkere visdraad, laat de grote kanjers maar bijten ;-)
Al snel neemt de wind toe en krijgen we windstoten tussen de 25 & 30kn of meer. Zeilen worden gereefd. Het grootzeil vertoond een rare kreukel onderaan: het is gelost. Dit moet straks bekeken worden. Gereefd zeilen we scherp aan de wind. Windgolven worden hoger en over Zensation geblazen...we houden het niet droog, nat, nat, nat en nog eens nat! De kuipvloer lijkt met momenten een plonsbad en the Captain veranderd stilaan in een duiker. De buiskap/spreadhood kan het overkomende water niet te baas. We moeten denken aan de charterboot en zijn crew die gisteren de haven verlieten met hun buiskap naar beneden. We zeiden toen al tegen elkaar: 'dat is géén goed idee!' Zelfs met de buiskap op, stoppen in de verluchting en alle luiken toe, blijven de kajuiten niet droog. Er is geen één boot die volledig waterdicht is, zegt men...
De 100de liters oceaanwater blijven zich over Zensation en ons kappen! Eens achter het eiland Gran Canaria wordt het rustiger en eindelijk droger. De zuidkust is hier terug ruwer en kaler, dan de meer westelijk gelegen Canarische eilanden. Zeilen ruilen plaats met de motor en the Captain kan het grootzeil onderaan terug bevestigen: de D-sluiting die hier normaal voor zorgt en met een colson-bandje vasthangt, is weg...Geert vind hem helemaal vervrongen terug in de mast, inclusief het staafje. Probleem alweer opgelost en het grootzeil kan weer netjes ingedraaid worden.
Ondertussen is mijn ventje verandert in een wandelend zoutvatje...hij hangt vol zoutkristallen en op de boot kunnen we ook aan zoutwinning gaan doen ;-)
Het idylische stadje Mogán en haven verschijnen. Siësta is nog enkele minuten van kracht op de VHF krijgen we geen antwoord. Een havenmeester probeert de bediende boven wakker te roepen, om ons alvast een plaats te kunnen toewijzen. Na enig ronddobberen en geduld, komt er beweging aan het kantoor en even later klinkt een stem op de VHF.
Zodra we afgemeerd zijn en de vieze meerlijnen op Zensation hebben belegt, wordt de tuinslang bovengehaald en Zensation overspoeld met reinigend zoetwater. Ondertussen doe ik het tijdrovende papierwerk op het havenkantoor en kom pas na een dik uur er weer buiten. De bediende haar siësta zat nog in haar vingers en hoofd, denk ik... Maar ze was zo lief en vriendelijk dat we dit er met een lach en een zwans bijnemen ;-) Na onze gratis natuurlijke zeezoute scrubbeurt, die het 'extraatje was van de dag', voelen we ons na een douche weer zacht en klaar om het mondaine plaatsje te verkennen.
Prijzen swingen hier letterlijk en figuurlijk uit de pan! Wat een verschil met andere Canarische eilanden en plaatsen, die we reeds bezocht hebben. Het is hier SUPER-toeristisch en commercieel uitgebuit! Jammer...Maar wél heel romantisch en gezellig om door te wandelen en te liggen met al diezelfde appartementsgebouwen en bruggetjes over de waterweggetjes rondom de haven. Het heeft wat Disney-allures!
zaterdag 28 november 2015
Tenerife, Las Galletas(ES_Canarische)
Woensdag, 25 november '15
Op de havenmuur hangen prachtige fotodoeken met de levende wezens uit de Atlantische Oceaan. Enkele ervan zijn we reeds op de Oceaan tegengekomen, gevangen en/of gegeten.
De vismarkt/-kraampjes aan de haven, verkopen sardientjes, tonijn en bonito, in de omvang die we zelf ook al hebben gevangen, maar ook wat groter. Aan de overkant vinden we in een viswinkel nieuw kunstaas...we vangen liever onze eigen vis, dan ze te kopen van de vissers. Mijn loos-vissertje geeft het nog niet op ;-)
In de ferreteria (=doe-het-zelf-winkeltjes) vinden we materiaal om de muskieto-kajuitingang-deur-net te maken en nog wat ander klusmateriaal. Enkele keren lopen we op en neer van de haven naar het dorp en omgekeerd, om te iets gaan meten, te droppen en af te rekenen voor de ligplaats voor sluitingstijd. Ook al zijn the Captain zijn nieuwe sandalen ondertussen aangekomen op Gran Canaria(in de valies van familie), koopt hij zich alvast een extra paar, voor het geval er weer ééntje het water prefereert :-)
Las Galletas is een leuk rustig stadje met niet te veel toeristen, waar je toch wél op je woorden moet letten, door aanwezige landgenoten en Noorderburen ;-) Duvel en andere Belgische biersoorten kan je hier op de terrasjes verkrijgen aan democratische prijzen (slechts 2,75€ + 7% VAT/BTW(meeste prijzen worden exclusief gepubliceerd en zonder vermelding of het VAT incl. of excl. is. Dat is ook een manier om klanten te lokken. Dus effe navragen als je voor geen verrassingen wil staan!) The Captain kan dit aanbod Belgische bieren, met name: de 'DUVEL', wél appreciëren, aangezien de eigen voorraad bijna uitgeput is...
En als klap op de vuurpijl genieten we van heerlijke mosselen op Belgische wijze met frietjes en mosselsaus! Een geslaagde feestmaaltijd met sentiment... Complimenten aan de Chef!
Op de havenmuur hangen prachtige fotodoeken met de levende wezens uit de Atlantische Oceaan. Enkele ervan zijn we reeds op de Oceaan tegengekomen, gevangen en/of gegeten.
De vismarkt/-kraampjes aan de haven, verkopen sardientjes, tonijn en bonito, in de omvang die we zelf ook al hebben gevangen, maar ook wat groter. Aan de overkant vinden we in een viswinkel nieuw kunstaas...we vangen liever onze eigen vis, dan ze te kopen van de vissers. Mijn loos-vissertje geeft het nog niet op ;-)
In de ferreteria (=doe-het-zelf-winkeltjes) vinden we materiaal om de muskieto-kajuitingang-deur-net te maken en nog wat ander klusmateriaal. Enkele keren lopen we op en neer van de haven naar het dorp en omgekeerd, om te iets gaan meten, te droppen en af te rekenen voor de ligplaats voor sluitingstijd. Ook al zijn the Captain zijn nieuwe sandalen ondertussen aangekomen op Gran Canaria(in de valies van familie), koopt hij zich alvast een extra paar, voor het geval er weer ééntje het water prefereert :-)
Las Galletas is een leuk rustig stadje met niet te veel toeristen, waar je toch wél op je woorden moet letten, door aanwezige landgenoten en Noorderburen ;-) Duvel en andere Belgische biersoorten kan je hier op de terrasjes verkrijgen aan democratische prijzen (slechts 2,75€ + 7% VAT/BTW(meeste prijzen worden exclusief gepubliceerd en zonder vermelding of het VAT incl. of excl. is. Dat is ook een manier om klanten te lokken. Dus effe navragen als je voor geen verrassingen wil staan!) The Captain kan dit aanbod Belgische bieren, met name: de 'DUVEL', wél appreciëren, aangezien de eigen voorraad bijna uitgeput is...
En als klap op de vuurpijl genieten we van heerlijke mosselen op Belgische wijze met frietjes en mosselsaus! Een geslaagde feestmaaltijd met sentiment... Complimenten aan de Chef!
La Gomera, San Sebastián-Tenerife, Las Galletas(ES_Canarische)
Dinsdag, 24 november '15
Onze Engelse buren nodigen ons uit voor de koffie/thee om ervaringen uit te wisselen over onze boten. Zij bezitten een tweelingszus van Zensation...twee zusjes naast elkaar in één box!
Daarna is het vaarklaar maken aangebroken: poetsbeurt, watertank vullen, schoenzolen afwassen, enz...
Plots mist the Captain één van zijn sandalen! Was die al uit ons schoenenmandje? Heeft hij er twee of één afgewassen? Hebben de buren of hij zelf er één in het water geschopt of is er een vis mee gaan zwemmen?! Ra ra...
Onze cruisersvrienden verzamelen zich bij Zensation...het afscheid is aangebroken van fantastische mensen...hier scheiden onze vaarwegen. Voor hoelang? Waar kruisen we elkaar weer? Zien we elkaar aan de overkant? Dit moment is altijd weer moeilijk... We hebben leuke momenten samen beleefd en weer heel wat ervaringen en tips gedeeld. Knuffel, goeie vaart, tot gauw,...
Landvasten worden losgemaakt, armen zwaaien op en neer, kushandjes vliegen heen en weer tot hun contouren uit het zicht verdwijnen :-(
La Gomera heeft ons bekoord en we hadden hier best nog veel langer kunnen blijven en nog lang niet alles gezien en gedaan! Alweer een reden om dit mooie eiland nog eens te bezoeken. Net als La Palma en Madeira is het een aanrader voor wandelaars en natuurliefhebbers.
25knopen wind brengen ons direct weer tot actie en we vertrekken met gereefde zeilen. Aan de haven bevind zich een acceleratie-zone. Eens daar voorbij en nog geen vijftien minuten later neemt de wind af tot 15 kn, om nog geen vijf minuten later terug te vallen tot nog geen 5kn! Reven er uit, voorzeil opdraaien, grootzeil aanhalen en motor aan! Het zeetje vind het geweldig om Zensation heen en weer te doen springen op de ongestructureerde golfslagen en hoge deining van meer dan twee meter. schuimende koppen rollen onder ons door.
Een tijdje later krijgen de golven een vast patroon en neemt de deining af, de oceaan wordt weer vlakker. Tenerife en de pico del Teide tekenen hun lijnen duidelijk af en we naderen het eiland. Vier grienden zien we in de verte enkele keren met hun rugvin bovenkomen en dan zijn ze weer weg, om even later een groep van zeven dichterbij te zien. We zijn nog steeds op motor en draaien even terug en vertragen, om ze van nog dichterbij te kunnen zien. We zien en horen ze spuiten. Drie dolfijnen komen ook nog snel langs gezwommen... Wat wil een mens nog meer?!
De vislijn die van de week afgebroken is door een grotere vangst, wordt vervangen door de sterkere draad van de andere vismolen en meteen uitgegooid om uit te testen...zonder resultaat :-(
Wanneer we de zuidkant van Tenerife en de haven van Las Galletas naderen, komen we weer in een acceleratie-zone. Leuk om met die wind af te meren! Zonder probleem manoeuvreerd the Captain onze dame tussen twee andere boten. Het is toch altijd weer wennen hoe dicht en geprangd je bij elkaar ligt zonder vingerpieren/-steigers, maar met meerlijnen.
Las Galletas mag zijn geheimen nog bewaren tot morgen...Slaapwel.
Onze Engelse buren nodigen ons uit voor de koffie/thee om ervaringen uit te wisselen over onze boten. Zij bezitten een tweelingszus van Zensation...twee zusjes naast elkaar in één box!
Daarna is het vaarklaar maken aangebroken: poetsbeurt, watertank vullen, schoenzolen afwassen, enz...
Plots mist the Captain één van zijn sandalen! Was die al uit ons schoenenmandje? Heeft hij er twee of één afgewassen? Hebben de buren of hij zelf er één in het water geschopt of is er een vis mee gaan zwemmen?! Ra ra...
Onze cruisersvrienden verzamelen zich bij Zensation...het afscheid is aangebroken van fantastische mensen...hier scheiden onze vaarwegen. Voor hoelang? Waar kruisen we elkaar weer? Zien we elkaar aan de overkant? Dit moment is altijd weer moeilijk... We hebben leuke momenten samen beleefd en weer heel wat ervaringen en tips gedeeld. Knuffel, goeie vaart, tot gauw,...
Landvasten worden losgemaakt, armen zwaaien op en neer, kushandjes vliegen heen en weer tot hun contouren uit het zicht verdwijnen :-(
La Gomera heeft ons bekoord en we hadden hier best nog veel langer kunnen blijven en nog lang niet alles gezien en gedaan! Alweer een reden om dit mooie eiland nog eens te bezoeken. Net als La Palma en Madeira is het een aanrader voor wandelaars en natuurliefhebbers.
25knopen wind brengen ons direct weer tot actie en we vertrekken met gereefde zeilen. Aan de haven bevind zich een acceleratie-zone. Eens daar voorbij en nog geen vijftien minuten later neemt de wind af tot 15 kn, om nog geen vijf minuten later terug te vallen tot nog geen 5kn! Reven er uit, voorzeil opdraaien, grootzeil aanhalen en motor aan! Het zeetje vind het geweldig om Zensation heen en weer te doen springen op de ongestructureerde golfslagen en hoge deining van meer dan twee meter. schuimende koppen rollen onder ons door.
Een tijdje later krijgen de golven een vast patroon en neemt de deining af, de oceaan wordt weer vlakker. Tenerife en de pico del Teide tekenen hun lijnen duidelijk af en we naderen het eiland. Vier grienden zien we in de verte enkele keren met hun rugvin bovenkomen en dan zijn ze weer weg, om even later een groep van zeven dichterbij te zien. We zijn nog steeds op motor en draaien even terug en vertragen, om ze van nog dichterbij te kunnen zien. We zien en horen ze spuiten. Drie dolfijnen komen ook nog snel langs gezwommen... Wat wil een mens nog meer?!
De vislijn die van de week afgebroken is door een grotere vangst, wordt vervangen door de sterkere draad van de andere vismolen en meteen uitgegooid om uit te testen...zonder resultaat :-(
Wanneer we de zuidkant van Tenerife en de haven van Las Galletas naderen, komen we weer in een acceleratie-zone. Leuk om met die wind af te meren! Zonder probleem manoeuvreerd the Captain onze dame tussen twee andere boten. Het is toch altijd weer wennen hoe dicht en geprangd je bij elkaar ligt zonder vingerpieren/-steigers, maar met meerlijnen.
Las Galletas mag zijn geheimen nog bewaren tot morgen...Slaapwel.
La Gomera, San Sebastián3(ES_Canarische)
Maandag, 23 november '15
Wandelschoenen aan, fleece-trui mee, rugzakken gevuld met drinken, tussendoortjes en lunchpakket en wandelroutes-plan op zak...we lijken wél bijna echte wandelaars ;-) Een wandelroute uitzoeken gisteren, vonden we als 'leken' niet makkelijk. Hoeveel kilometer, uren, stijgen en dalen gaan we nemen? En vooral waar is het mooiste te zien? Als ongetrainde wandelaars hebben we ons doel niet te hoog ingesteld en kiezen voor een route in het noorden van het eiland.
Net voor vertrek worden we uitgenodigd voor een namiddag- en avondborrel... Namiddag zal wat later worden en avond hopen we zeker te halen, als we de laatste bus terug niet missen! Ook krijgen we nog een zeker 'must-see'-stopplaats tip van onze Engelse buren en een wijziging van planning is al een feit nog voor we op de bus stappen ;-)
De busrit brengt ons langs een andere weg en alweer andere prachtige landschappen, naar onze eerste stopplaats, nml. Los Telares, El Molino de Gofio. Hier is een kleine botanische tuin en wanen we ons voor een stukje terug in Madeira door de 'paradijsvogelbloem'. We sluiten ons aan bij een groep (vier excursiebussen zijn hier net gestopt) en komen via hun gids meer te weten over de traditionele terrasteelt en over de oogst van bananen, mango, papaya, avocado, druiven, Aloë Vera,... En het verkrijgen van de eiland-specialiteit: Palmboomhoning. Er bevind zich hier ook nog een watermolen die m.b.v. water van de ravijnen, de Canarische 'gofio' (=meel van gerst, maïs en tarwe. Een essentieel onderdeel van de Canarische volksvoeding) maalt.
Hier in het noorden zien we enorm veel terrasbouw met vruchten. Het is er vruchtbaar en genieten van een warm vochtig goed klimaat om te oogsten. We zijn blij met onze fleecen, want het is hier duidelijk kouder...
We stappen de bus weer op en rijden helemaal door tot aan Valhermoso. Onderweg zien we dat de noordkust veel ruwer en kaal is, maar de bergflanken en valleien erachter zijn groen.
In Valhermoso kiezen we een stukje van andere wandelroute door tijdsgebrek en wandelen richting zee. Een grote botanische tuin, die alle planten van de Canarische eilanden bevat ligt er verwilderd, verwaarloosd en verlaten bij...zonde! Langs ons wandelpad groeien bananen, avocado's, appelsienen, mandarijnen en staan druivenloze wijnranken (druivenpluk is reeds voorbij). We keren terug richting het dorpsplein, want we willen het risico niet lopen om de bus terug te missen. Wanneer we op een terras zitten te wachten, zien we Lia & Remco van Hullu Poro voorbij wandelen...wat een toeval! Ze zijn hier met een huurwagen en we krijgen een lift terug naar de haven. Geweldig!
Via de andere weg en het nationale park (de busweg van zaterdag) keren we weer. Het is ondertussen beginnen regenen en de prachtige landschappen verdwijnen in de wolken en mist...jammer. Maar hoe dichter we San Sebastián naderen, hoe klaarder en zonniger het weer wordt. Hier is niks te merken van het weer in het noorden en het midden van het eiland en kunnen we genieten van een aperitiefje in de kuip.
De rest van de avond is druk en we lopen van de ene steiger naar de andere en van de ene boot naar de andere voor een steiger-apo, -diner en -degustief ;-) Een gezellige avond met leuke Nederlandse en Vlaamse cruisers.
Wandelschoenen aan, fleece-trui mee, rugzakken gevuld met drinken, tussendoortjes en lunchpakket en wandelroutes-plan op zak...we lijken wél bijna echte wandelaars ;-) Een wandelroute uitzoeken gisteren, vonden we als 'leken' niet makkelijk. Hoeveel kilometer, uren, stijgen en dalen gaan we nemen? En vooral waar is het mooiste te zien? Als ongetrainde wandelaars hebben we ons doel niet te hoog ingesteld en kiezen voor een route in het noorden van het eiland.
Net voor vertrek worden we uitgenodigd voor een namiddag- en avondborrel... Namiddag zal wat later worden en avond hopen we zeker te halen, als we de laatste bus terug niet missen! Ook krijgen we nog een zeker 'must-see'-stopplaats tip van onze Engelse buren en een wijziging van planning is al een feit nog voor we op de bus stappen ;-)
De busrit brengt ons langs een andere weg en alweer andere prachtige landschappen, naar onze eerste stopplaats, nml. Los Telares, El Molino de Gofio. Hier is een kleine botanische tuin en wanen we ons voor een stukje terug in Madeira door de 'paradijsvogelbloem'. We sluiten ons aan bij een groep (vier excursiebussen zijn hier net gestopt) en komen via hun gids meer te weten over de traditionele terrasteelt en over de oogst van bananen, mango, papaya, avocado, druiven, Aloë Vera,... En het verkrijgen van de eiland-specialiteit: Palmboomhoning. Er bevind zich hier ook nog een watermolen die m.b.v. water van de ravijnen, de Canarische 'gofio' (=meel van gerst, maïs en tarwe. Een essentieel onderdeel van de Canarische volksvoeding) maalt.
Hier in het noorden zien we enorm veel terrasbouw met vruchten. Het is er vruchtbaar en genieten van een warm vochtig goed klimaat om te oogsten. We zijn blij met onze fleecen, want het is hier duidelijk kouder...
We stappen de bus weer op en rijden helemaal door tot aan Valhermoso. Onderweg zien we dat de noordkust veel ruwer en kaal is, maar de bergflanken en valleien erachter zijn groen.
In Valhermoso kiezen we een stukje van andere wandelroute door tijdsgebrek en wandelen richting zee. Een grote botanische tuin, die alle planten van de Canarische eilanden bevat ligt er verwilderd, verwaarloosd en verlaten bij...zonde! Langs ons wandelpad groeien bananen, avocado's, appelsienen, mandarijnen en staan druivenloze wijnranken (druivenpluk is reeds voorbij). We keren terug richting het dorpsplein, want we willen het risico niet lopen om de bus terug te missen. Wanneer we op een terras zitten te wachten, zien we Lia & Remco van Hullu Poro voorbij wandelen...wat een toeval! Ze zijn hier met een huurwagen en we krijgen een lift terug naar de haven. Geweldig!
Via de andere weg en het nationale park (de busweg van zaterdag) keren we weer. Het is ondertussen beginnen regenen en de prachtige landschappen verdwijnen in de wolken en mist...jammer. Maar hoe dichter we San Sebastián naderen, hoe klaarder en zonniger het weer wordt. Hier is niks te merken van het weer in het noorden en het midden van het eiland en kunnen we genieten van een aperitiefje in de kuip.
De rest van de avond is druk en we lopen van de ene steiger naar de andere en van de ene boot naar de andere voor een steiger-apo, -diner en -degustief ;-) Een gezellige avond met leuke Nederlandse en Vlaamse cruisers.
La Gomera, San Sebastián2(ES_Canarische)
Zondag, 22 november '15
Zondag, ja, vandaag is het 'echt' zondag ;-)
The Captain haalt zijn longboard uit de garage en rijdt ermee naar de bakker. We horen hier in de haven de wind stevig blazen. Het zijn valwinden die over het gebergte het dal in worden geperst. En op zee staan witte kopjes van de golven. We liggen hier goed beschut voor dit alles.
Aan de overkant in de haven zijn roeiers volop hun speciale vaartuigen aan het klaarmaken voor hun oceaan-oversteek. Ja, ja, je leest het goed...al roeiend de oceaan oversteken! Alleen of met een team van twee of vier personen. Sommige doen er meer dan 90dagen over... En dit alles voor een goed doel! Knap! Maar ons niet gezien, hoor! Kijk voor meer info op volgende link:
https://www.taliskerwhiskyatlanticchallenge.com/
We nemen een kijkje dichterbij en lopen langs de verschillende boten. Ook al zijn het geen gewone kano's, toch zijn ze heel wat kleiner en lager dan de meeste zeilboten die de oceaan oversteken.
De stad of zeg maar stadje, San Sebastián, de hoofdstad is ook weer niet zo groot, althans het commerciële gedeelte van de stad. Maar wij houden wél van het kleinschalige en gezellige, en slenteren graag door smalle straatjes. Het is hier op zondag rustig, we zijn bijna de enige die hier rondlopen en op elk terrasje is er nog plaats. Of is het omdat het uit het zonnetje wat frisjes is, 20° of zo?!
Ook op de steigers is het stilletjes en is het coccoon-dag...het cruisers-leven is best zwaar ;-)
Zondag, ja, vandaag is het 'echt' zondag ;-)
The Captain haalt zijn longboard uit de garage en rijdt ermee naar de bakker. We horen hier in de haven de wind stevig blazen. Het zijn valwinden die over het gebergte het dal in worden geperst. En op zee staan witte kopjes van de golven. We liggen hier goed beschut voor dit alles.
Aan de overkant in de haven zijn roeiers volop hun speciale vaartuigen aan het klaarmaken voor hun oceaan-oversteek. Ja, ja, je leest het goed...al roeiend de oceaan oversteken! Alleen of met een team van twee of vier personen. Sommige doen er meer dan 90dagen over... En dit alles voor een goed doel! Knap! Maar ons niet gezien, hoor! Kijk voor meer info op volgende link:
https://www.taliskerwhiskyatlanticchallenge.com/
We nemen een kijkje dichterbij en lopen langs de verschillende boten. Ook al zijn het geen gewone kano's, toch zijn ze heel wat kleiner en lager dan de meeste zeilboten die de oceaan oversteken.
De stad of zeg maar stadje, San Sebastián, de hoofdstad is ook weer niet zo groot, althans het commerciële gedeelte van de stad. Maar wij houden wél van het kleinschalige en gezellige, en slenteren graag door smalle straatjes. Het is hier op zondag rustig, we zijn bijna de enige die hier rondlopen en op elk terrasje is er nog plaats. Of is het omdat het uit het zonnetje wat frisjes is, 20° of zo?!
Ook op de steigers is het stilletjes en is het coccoon-dag...het cruisers-leven is best zwaar ;-)
La Gomera, San Sebastián1(ES_Canarische)
Zaterdag, 21 november '15
Vooraf heeft An de buslijnen, -aansluitingen en -uren reeds uitgepluist. Met drie bussen, comfortable bussen zoals de gekende reisbussen, zouden we een eilandtour kunnen maken. Of toch zo ongeveer, want hier is er geen kustweg rondom het eiland aanwezig. Met veel smalle klimmende haarspeldbochten en wegen, rijden we de bergen op en af. Bus nummer één brengt ons van San Sebastián via het Nationaal park van Garajonay, naar Valle Gran Rey. Er bevinden zich vooral wandelaars op de bus die op bepaalde vertrekpunten uitstappen om een wandelroute te nemen. Het is hier, net zoals in La Palma, een wandelparadijs! De landschappen en uitzichten zijn formidabel prachtig, fenomenaal en telkens weer verschillend van uitzicht en begroeïng. Er is hier ook een 'Laurisilva' (=Laurierbos, ook in La Palma, Madeira en enkele duizend jaar terug in heel Europa aanwezig waren). We weten niet naar welke kant eerst te kijken of een foto vanachter het busraam proberen te nemen. Onderweg krijgen we ook een prachtig zicht op het buureiland: Tenerife en haar impressionante hoogste vulkaanpiek 'El Teide', La Palma en El Heirro. Bananenplantages, wijnranken en aardappelen in terrasbouw zien we op de bergflanken.
Onze eerste eindhalte is aan een bananenplantage, die bewaakt wordt door twee honden en waar we fruit kunnen kopen bij een oude dame: voor elk een banaan die we meteen opsmullen en een mango voor later. De uurregeling voor de volgende aansluiting wordt bekeken en we ontdekken dat onze aansluiting vandaag, zaterdag, NIET rijdt! Tja, voor ons is het alle dagen zondag, dus een klein planningsfoutje. Aangezien aansluiting twee (buslijn 4) wegvalt, kunnen we ook onze derde aansluiting niet nemen en is de enige optie om dezelfde buslijn en -weg terug te nemen... No problema, it's Espagne ;-)
Tijd genoeg om het dorpje Valla Gran Rey en de haven Puerto de Vueltas te verkennen, of beter gezegd rond te gidsen aan An & Yvan, want we zijn hier gisteren met Zensation vandaan gekomen, na een nacht op anker. Het plaatsje valt ook bij hen in de smaak.
De busrit terug is weer adembenemend qua landschappen en indrukken, ook al hebben we de rit en de omgeving al gezien, je raakt er niet op uitgekeken en komen ogen te kort!
's Avonds houden we samen met de Vaguebond-crew een BBQ met de andere Vlaamse cruisers van SY Sunshine, nml. de fijne Limburgers Rita & Fons (waar we eindelijk mee kennis maken... (al veel van gehoord, maar onze vaarwegen kruisten elkaar telkens Net NIET). Met zijn zes maken we er een gezellige Vlaamse avond van en genieten van elkaars gezelschap, verhalen en lekkers.
Vooraf heeft An de buslijnen, -aansluitingen en -uren reeds uitgepluist. Met drie bussen, comfortable bussen zoals de gekende reisbussen, zouden we een eilandtour kunnen maken. Of toch zo ongeveer, want hier is er geen kustweg rondom het eiland aanwezig. Met veel smalle klimmende haarspeldbochten en wegen, rijden we de bergen op en af. Bus nummer één brengt ons van San Sebastián via het Nationaal park van Garajonay, naar Valle Gran Rey. Er bevinden zich vooral wandelaars op de bus die op bepaalde vertrekpunten uitstappen om een wandelroute te nemen. Het is hier, net zoals in La Palma, een wandelparadijs! De landschappen en uitzichten zijn formidabel prachtig, fenomenaal en telkens weer verschillend van uitzicht en begroeïng. Er is hier ook een 'Laurisilva' (=Laurierbos, ook in La Palma, Madeira en enkele duizend jaar terug in heel Europa aanwezig waren). We weten niet naar welke kant eerst te kijken of een foto vanachter het busraam proberen te nemen. Onderweg krijgen we ook een prachtig zicht op het buureiland: Tenerife en haar impressionante hoogste vulkaanpiek 'El Teide', La Palma en El Heirro. Bananenplantages, wijnranken en aardappelen in terrasbouw zien we op de bergflanken.
Onze eerste eindhalte is aan een bananenplantage, die bewaakt wordt door twee honden en waar we fruit kunnen kopen bij een oude dame: voor elk een banaan die we meteen opsmullen en een mango voor later. De uurregeling voor de volgende aansluiting wordt bekeken en we ontdekken dat onze aansluiting vandaag, zaterdag, NIET rijdt! Tja, voor ons is het alle dagen zondag, dus een klein planningsfoutje. Aangezien aansluiting twee (buslijn 4) wegvalt, kunnen we ook onze derde aansluiting niet nemen en is de enige optie om dezelfde buslijn en -weg terug te nemen... No problema, it's Espagne ;-)
Tijd genoeg om het dorpje Valla Gran Rey en de haven Puerto de Vueltas te verkennen, of beter gezegd rond te gidsen aan An & Yvan, want we zijn hier gisteren met Zensation vandaan gekomen, na een nacht op anker. Het plaatsje valt ook bij hen in de smaak.
De busrit terug is weer adembenemend qua landschappen en indrukken, ook al hebben we de rit en de omgeving al gezien, je raakt er niet op uitgekeken en komen ogen te kort!
's Avonds houden we samen met de Vaguebond-crew een BBQ met de andere Vlaamse cruisers van SY Sunshine, nml. de fijne Limburgers Rita & Fons (waar we eindelijk mee kennis maken... (al veel van gehoord, maar onze vaarwegen kruisten elkaar telkens Net NIET). Met zijn zes maken we er een gezellige Vlaamse avond van en genieten van elkaars gezelschap, verhalen en lekkers.