Dinsdag, 24 november '15
Onze Engelse buren nodigen ons uit voor de koffie/thee om ervaringen uit te wisselen over onze boten. Zij bezitten een tweelingszus van Zensation...twee zusjes naast elkaar in één box!
Daarna is het vaarklaar maken aangebroken: poetsbeurt, watertank vullen, schoenzolen afwassen, enz...
Plots mist the Captain één van zijn sandalen! Was die al uit ons schoenenmandje? Heeft hij er twee of één afgewassen? Hebben de buren of hij zelf er één in het water geschopt of is er een vis mee gaan zwemmen?! Ra ra...
Onze cruisersvrienden verzamelen zich bij Zensation...het afscheid is aangebroken van fantastische mensen...hier scheiden onze vaarwegen. Voor hoelang? Waar kruisen we elkaar weer? Zien we elkaar aan de overkant? Dit moment is altijd weer moeilijk... We hebben leuke momenten samen beleefd en weer heel wat ervaringen en tips gedeeld. Knuffel, goeie vaart, tot gauw,...
Landvasten worden losgemaakt, armen zwaaien op en neer, kushandjes vliegen heen en weer tot hun contouren uit het zicht verdwijnen :-(
La Gomera heeft ons bekoord en we hadden hier best nog veel langer kunnen blijven en nog lang niet alles gezien en gedaan! Alweer een reden om dit mooie eiland nog eens te bezoeken. Net als La Palma en Madeira is het een aanrader voor wandelaars en natuurliefhebbers.
25knopen wind brengen ons direct weer tot actie en we vertrekken met gereefde zeilen. Aan de haven bevind zich een acceleratie-zone. Eens daar voorbij en nog geen vijftien minuten later neemt de wind af tot 15 kn, om nog geen vijf minuten later terug te vallen tot nog geen 5kn! Reven er uit, voorzeil opdraaien, grootzeil aanhalen en motor aan! Het zeetje vind het geweldig om Zensation heen en weer te doen springen op de ongestructureerde golfslagen en hoge deining van meer dan twee meter. schuimende koppen rollen onder ons door.
Een tijdje later krijgen de golven een vast patroon en neemt de deining af, de oceaan wordt weer vlakker. Tenerife en de pico del Teide tekenen hun lijnen duidelijk af en we naderen het eiland. Vier grienden zien we in de verte enkele keren met hun rugvin bovenkomen en dan zijn ze weer weg, om even later een groep van zeven dichterbij te zien. We zijn nog steeds op motor en draaien even terug en vertragen, om ze van nog dichterbij te kunnen zien. We zien en horen ze spuiten. Drie dolfijnen komen ook nog snel langs gezwommen... Wat wil een mens nog meer?!
De vislijn die van de week afgebroken is door een grotere vangst, wordt vervangen door de sterkere draad van de andere vismolen en meteen uitgegooid om uit te testen...zonder resultaat :-(
Wanneer we de zuidkant van Tenerife en de haven van Las Galletas naderen, komen we weer in een acceleratie-zone. Leuk om met die wind af te meren! Zonder probleem manoeuvreerd the Captain onze dame tussen twee andere boten. Het is toch altijd weer wennen hoe dicht en geprangd je bij elkaar ligt zonder vingerpieren/-steigers, maar met meerlijnen.
Las Galletas mag zijn geheimen nog bewaren tot morgen...Slaapwel.
