Donderdag, 26 november '15
We zien de maan ondergaan terwijl de zon opkomt. El Teide ligt al te schitteren bij de eerste zonnestralen en een licht bewolkte hemel. Gisteren heeft het heel de dag en nacht stevig gewaaid. Ook de nacht ervoor hebben we de vallen van de vele charterboten in de haven, tegen de masten horen tikken...een geweldig rustgevend slaap-geluid!
Met 15 kn, bijna geen deining, maar windgolven, vertrekken we richting Gran Canaria. Nog voor het ontbijt krijgt de grootste vismolen van de the Captain sterkere visdraad, laat de grote kanjers maar bijten ;-)
Al snel neemt de wind toe en krijgen we windstoten tussen de 25 & 30kn of meer. Zeilen worden gereefd. Het grootzeil vertoond een rare kreukel onderaan: het is gelost. Dit moet straks bekeken worden. Gereefd zeilen we scherp aan de wind. Windgolven worden hoger en over Zensation geblazen...we houden het niet droog, nat, nat, nat en nog eens nat! De kuipvloer lijkt met momenten een plonsbad en the Captain veranderd stilaan in een duiker. De buiskap/spreadhood kan het overkomende water niet te baas. We moeten denken aan de charterboot en zijn crew die gisteren de haven verlieten met hun buiskap naar beneden. We zeiden toen al tegen elkaar: 'dat is géén goed idee!' Zelfs met de buiskap op, stoppen in de verluchting en alle luiken toe, blijven de kajuiten niet droog. Er is geen één boot die volledig waterdicht is, zegt men...
De 100de liters oceaanwater blijven zich over Zensation en ons kappen! Eens achter het eiland Gran Canaria wordt het rustiger en eindelijk droger. De zuidkust is hier terug ruwer en kaler, dan de meer westelijk gelegen Canarische eilanden. Zeilen ruilen plaats met de motor en the Captain kan het grootzeil onderaan terug bevestigen: de D-sluiting die hier normaal voor zorgt en met een colson-bandje vasthangt, is weg...Geert vind hem helemaal vervrongen terug in de mast, inclusief het staafje. Probleem alweer opgelost en het grootzeil kan weer netjes ingedraaid worden.
Ondertussen is mijn ventje verandert in een wandelend zoutvatje...hij hangt vol zoutkristallen en op de boot kunnen we ook aan zoutwinning gaan doen ;-)
Het idylische stadje Mogán en haven verschijnen. Siësta is nog enkele minuten van kracht op de VHF krijgen we geen antwoord. Een havenmeester probeert de bediende boven wakker te roepen, om ons alvast een plaats te kunnen toewijzen. Na enig ronddobberen en geduld, komt er beweging aan het kantoor en even later klinkt een stem op de VHF.
Zodra we afgemeerd zijn en de vieze meerlijnen op Zensation hebben belegt, wordt de tuinslang bovengehaald en Zensation overspoeld met reinigend zoetwater. Ondertussen doe ik het tijdrovende papierwerk op het havenkantoor en kom pas na een dik uur er weer buiten. De bediende haar siësta zat nog in haar vingers en hoofd, denk ik... Maar ze was zo lief en vriendelijk dat we dit er met een lach en een zwans bijnemen ;-) Na onze gratis natuurlijke zeezoute scrubbeurt, die het 'extraatje was van de dag', voelen we ons na een douche weer zacht en klaar om het mondaine plaatsje te verkennen.
Prijzen swingen hier letterlijk en figuurlijk uit de pan! Wat een verschil met andere Canarische eilanden en plaatsen, die we reeds bezocht hebben. Het is hier SUPER-toeristisch en commercieel uitgebuit! Jammer...Maar wél heel romantisch en gezellig om door te wandelen en te liggen met al diezelfde appartementsgebouwen en bruggetjes over de waterweggetjes rondom de haven. Het heeft wat Disney-allures!
