Nieuw-Zeeland: Noordereiland: Bay of Islands Marina, Opua

Woensdag, 24 oktober  - woensdag, 14 november ‘18 (UTC +13u = +12u tijdsverschil met BE(=UTC +1u) winteruur in België !)

Bij aankomst aan het Q-dok boekten we meteen een plaats in de Marina, met de vraag of we onze 10-dagen te goed bon (gewonnen met de festivalrace in Tonga) konden opsplitsen. Aangezien het plan is om een dag of drie à vier hier te vertoeven, even bekomen van de trip, de was doen, wat rondkijken, enz... en dan de baai in trekken. 

Maar ‘Murphy’ beslist hier even anders over. 

Zo maken we een afspraak bij de Yanmar-dealer voor een check-up van de motor en het nakijken van de injecteurs. Ondertussen is de motor 15 jaar oud, net als onze dame. The Captain doet steeds het onderhoud en vervangt de filters e.d. zelf. De motor loopt als een zonnetje en heeft ons nog niet in de steek gelaten, ‘hout vast houden’! Nu dachten we dat het nakijken van de injecteurs misschien wél eens nodig zou zijn en zeker geen kwaad kan. Pas op maandag kunnen ze komen... oké, geen probleem dan blijven we een dagje of twee, drie langer, toch!

De vriendelijke dames op het havenkantoor vinden het allemaal best. Na inschrijving zegt een van de dames: ’bedankt & een fijne dag’ in het Nederlands! Nou, eerst alles in het Engels regelen en dan... grappig en wat een toeval. Toch maar uitkijken wat we tegen elkaar zeggen, aangezien hier heel wat Nederlandstalige mensen wonen 😉.

Ondertussen hebben we het druk met socializen! De eerste dagen kunnen we geen stap zetten of we komen een bekend gezicht tegen. Vrienden & bekenden arriveren een dag of twee of drie dagen na ons. Het is een gezellige drukte in de grote Marina, maar overal loop je wél iemand tegen het lijf: in de wasserette 🧺, de internetlounge 🆓 (gratis), het sanitair (heerlijke warm water douches 🚿), enz...

Bij de kennismaking van de twee grote watersportwinkels, worden we meteen overdonderd door het grote aanbod en aantrekkelijke prijzen. Ook al heb je niets nodig, toch komen we met zakken vol bootbenodigheden weer aan boord en een nieuw speeltje voor the Captain: een paddelboord! 

Het is naar onze normen ‘frisjes’: dagtemperaturen gemiddeld 16°C, ‘s ochtend 8°C 😱! Nou, dat is even aanpassen, elke ochtend & avond even de webasto-verwarming aan. We leven meer binnen dan buiten. Vooral onze tenen hebben het zwaar te verduren, aangezien al onze gesloten schoenen, incl.: wandel- & sportschoenen uit elkaar vallen: de lijm is opgelost (we denken door de tropische temperaturen) en de zolen hangen allen los. Zelfs nieuwe schoenen, die enkele jaren droog weglagen, vallen na een dag van mijn voeten, waardoor ik de laatste meters blootsvoets naar de boot moet wandelen 🦶🏽! Gelukkig kijkt geen enkele Kiwi hiervan op. Zelfs in de supermarkt zie je lokalen op blote voeten winkelen 😂🤣😂. Maar de frissere temperaturen hebben ook z’n voordelen: de batterijen zijn om 10u vol en verbruiken weinig energie, de vriezer vriest weer tot -15°C en we kruipen lekker dicht bij elkaar voor lichaamswarmte. 

In de Watersportwinkel kopen we beiden nieuwe zeilschoenen, maar net als mijn zeillaarzen zijn deze verboden te dragen aan land. Voorlopig wordt er nog extra lijm besteed aan het herplakken van sportschoenen in afwachting tot ik ‘nieuwe’ schoenen vind, want sokken in sandalen is ‘not done’!

Nieuw-Zeeland, zoals elk land heeft het z’n eigen regels & wetgevingen. Naar de veiligheid in de haven is het verplicht om je elektriciteitsinstallatie aan boord te laten keuren, alvorens je je stekker mag insteken. Hiervoor maken we dus een afspraak en enkele dagen later staat er een gezellige praatgrage Nederlandse elektricien aan Zensation. De controle duurt wat langer dan voorzien, aangezien de koffie & koekjes hem heerlijk smaken en hij graag zijn levensverhaal met ons deelt 😉. Na keuring steken we de stekker in, we kunnen genieten van de luxe van: warm water, het gebruiken van de haardroger, waterkoker en microgolfoven. Vanaf nu ga ik weer gebrusht  👩🏽 door het land, drinken we warme chocomelk ☕️ & chai lattés en is een maaltijd zo klaar, opgewarmd of iets ontdooid. Yeah, I love deze luxe!

In de plaatselijke zeilclub, Fish & Chips-shop, Mariners Café/restaurant en het havenwinkeltje kunnen we wat lekkers kopen & eten. Al snel hebben we contact met Kiwi’s en racet the Captain mee op één van de lokale boten tijdens de wekelijkse woensdag- & vrijdagavond en de intercup races. 

Een prachtige wandeling langs de kust, brengt ons enkele kilometers verder bij het nabijgelegen dorpje ‘Paihia’. Een leuk kustplaatsje met restaurants & bars, winkels, ijssalons, supermarkten, enz... maar geen leuke schoenen 😏.

De mechanieker komt, de injecteurs worden eruit gehaald en moeten naar Whangarei (een uurtje autorijden) om te laten nakijken. Vrienden van ons rijden toevallig naar ‘Whangarei’ en ik kan mee, zodat we persoonlijk de injecteurs daar bij de dieselmechanieker kan afgeven, om de procedure te bespoedigen. Ondertussen verken ik een beetje de stad en zet mijn schoenen-zoektocht verder. 

Reeds enkele vrienden hebben een wagen gekocht of gehuurd en nodigen ons graag uit om de omgeving te verkennen. De landschappen die voorbijglijden zijn mooi van natuur met enorme weilanden met koeien of schapen, bomen, struikgewas, wijnranken, appelsienbomen, enz...

De dagen vliegen voorbij, maar het nieuws over de injecteurs blijft uit. Vrijdagmorgen (5 dagen later) willen we meer weten... toevallig wilden ze ons net bellen! Er moeten nieuwe naalden in en deze moeten weer besteld worden, waardoor het nog enkele werkdagen in beslag kan nemen. Maar geen injecteurs wil zeggen: geen motor, dus we kunnen nergens heen en ook geen verwarming, aangezien de dieselleiding afgesloten is. No problem, dan boeken we nog enkele dagen bij in de Marina en kruipen we onder een fleechedeken. 

Onze Vlaamse cruisersvrienden (An & Ivan_SY Vaguebond, die hier reeds twee jaar geleden zijn toegekomen en ondertussen hier werken), komen voor een weekendje afgezakt vanuit Auckland en logeren aan boord. Gezellig weer bijkletsen, kennismaken met de lokale bieren en een bezoek brengen aan ‘Russell’, een stadje gelegen aan de overkant van de baai. Met de ferry, een auto-overzetboot, zijn we er zo. Een gezellige plaats, waar de meeuwen een beetje agressief zijn en etende mensen aanvallen in de hoop wat lekkers te kunnen bemachtigen. Een ‘echt’ kustplaatsje dus. 

Zondagavond gonst het om ons heen, gekleurde lichtflitsen vallen van de hemel naar beneden. Vuurwerk 🎇🎆🎇. Het is ‘Guy Fawkes Night’, op die dag wordt er vuurwerk afgeschoten over heel Nieuw-Zeeland & Engeland. (zie * voor meer info)

Tegen donderdag (11 dagen later) zouden de injecteurs klaar zijn. Toch nog eens even langs het kantoor wandelen. Ze zijn klaar, maar moeten nog opgehaald worden in Whangarei, afhankelijk van het transport kunnen ze wél of niet dezelfde dag geïnstalleerd worden. ‘Murphy’ is ons goed gezind en voor het einde van de werkdag zitten de injecteurs er weer in! We kunnen ons vertrek plannen. 

Maar eerst het weekend doorbrengen met onze Schotse cruisersvrienden (Hella & David - SY Calagorm) die vanuit Whangarei overkomen om samen met ons Hella’s verjaardag te vieren. Een ‘Maori’-dansgroep brengt bij hun aankomst een ‘Maori’-welkoms dansvoorstelling en de Marina trakteert op een ontbijt. Dit is de start van de ‘Opua Festival week’, die heel wat activiteiten, workshops & seminaries bevat (zoals het Vava’u Blue Water Festival in Tonga). 

Daarna nemen Hella & David ons mee naar het stadje ‘Kerikeri’ (een uurtje autorijden). Hier bezoeken we een chocoladefabriek wat duidelijk wordt gesmaakt door the Captain 🍫! Op zondag gaan we naar ‘Paihia’ waar een ambachtelijke markt is, omdat er een cruiseschip aanwezig is in de baai. Daarna nemen de mannen deel aan de workshop ‘vissen’. Een verjaardagstaart met bubbels wordt verorbert aan boord van onze dame... Veel te snel is het weekend alweer om.

Maandag gaan we naar de workshop ‘zeilreparatie’. Voor ons vertrek hadden we het genoegen om reeds een dag mee te lopen bij een zeilmaker en onze eigen zeilen mee te repareren, maar je steekt er altijd wél weer wat van op. Indien gewenst, maakt de zeilmaker de komende dagen voor elke boot een halfuurtje vrij om de zeilen te bekijken en advies te geven. Aangezien we denken aan nieuwe zeilen, boeken we hem in. Oeps, dat kan pas woensdagmorgen. We wilden na de workshop vertrekken. Ok, nog twee extra nachtjes dus in de haven. 

Woensdag (week 3, dag 21), Roger de zeilmaker is op tijd en helpt ons te beslissen i.v.m. met de oude zeilen en eventueel nieuwe zeilen. Na zijn bezoek rekenen we de havenkosten af, tanken diesel, trekken de elektriciteitskabel uit en gooien we eindelijk de trossen los... na éénentwintig dagen gaan we weer varen ⛵️. De lente is in’t land de temperaturen stijgen en de zomer is in aantocht...

*Info:

Op 5 november 1605 werd Fawkes in een kelder onder het Hogerhuis betrapt, met lonten en buskruit in zijn bezit. Het complot staat daarom bekend als het Buskruitverraad. 

Elk jaar wordt op 5 november tijdens Guy Fawkes Night in het Verenigd Koninkrijk het Buskruitverraad herdacht. Bij die gelegenheid steekt men poppen van stro die Guy Fawkes voorstellen in brand tezamen met grote hoeveelheden vuurwerk. In de kelders van het Britse parlement wordt die dag traditioneel een inspectie gehouden om te zien of er niet weer een aanslag wordt beraamd.

Nieuw-Zeeland

Nieuw-Zeeland (Engels: New Zealand, Maori: Aotearoa) 

Is een land en tevens eilandengebied dat in het zuidwesten in de Grote Oceaan (Oceanië) ligt, het bestaat uit twee grote eilanden (Noordereiland & Zuidereiland) en een aantal kleinere eilanden. Het heeft een oppervlakte van 270.534 km², waarvan 2,1% water. In totaal wonen er 4.510.327. De gemengde bevolking bestaat voornamelijk uit twee groepen: De blanken van Europese afkomst ( vooral: Britten, Nederlanders, Duitsers, Denen & Italianen) en de Maori's. Maori's maken voor 14,6% deel uit van de bevolking en zijn de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland, die zich tussen 1250 en 1300 er zich vestigden.

Nieuw-Zeeland is een constitutionele monarchie (een Commonwealth realm), lid van het Gemenebest van Naties (het vroegere Britse Gemenebest). Daarmee is Elizabeth II het staatshoofd. Zij wordt vertegenwoordigd door een gouverneur-generaal. De officiële landstalen zijn: Engels, Maori, Nieuw-Zeelandse Gebarentaal (NZSL).

Nieuw-Zeeland is sinds 1907 onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. De hoofdstad is Wellington.

Nieuw-Zeeland staat veelal bekend om zijn prachtige natuur. Er zijn: gletsjers, berggebieden, regenwouden, rotsformaties, meren, geisers en vulkanen. De kustlijn kenmerkt zich door mooie zandstranden. In het water rondom Nieuw-Zeeland kun je uitstekend duiken naar o.a. koraalriffen, scheepswrakken en veel kleurrijke vissoorten. Dieren die in Nieuw-Zeeland voorkomen zijn o.a. walvissen, dolfijnen, pinguïns, zeehonden en heel veel zeldzame vogelsoorten, waaronder de ‘kiwi’ (zie* voor meer info). De aankomst van mensen en hun huisdieren heeft tot het uitsterven van veel inheemse diersoorten geleid. Hierdoor zijn er strenge regels en grondige controles bij aankomst!

Populaire sporten in het land zijn: rugby, cricket en golf. Verder staat Nieuw-Zeeland bekend als een belangrijke melk-, vee-, wijn- en kiwiproducent (fruitsoort).

Zensation en haar crew gaan hier langere tijd verblijven omwille van het cycloonseizoen in de zuidelijke Pacific. De ± zes maanden hier worden onderverdeeld in: zeilen tot begin januari, Zensation op het droge zetten, werken verrichten, over land reizen, naar België vliegen en Zensation weer vaarklaar maken om tegen eind april te water te gaan. Intussen tijd houden we jullie verder op te hoogte met onze schrijfsels over onze avonturen & werkzaamheden 😉.

Meer info:

*De ‘Kiwi’-vogel is het nationale symbool van Nieuw Zeeland.

De kiwi's of snipstruisen (Apterygiformes) zijn loopvogels die van nature alleen voorkomen in Nieuw-Zeeland. Er zijn drie soorten Kiwi’s: de bruine, de grote grijze en de kleine grijze. Deze vogel kan niet vliegen, is bijna blind en slaapt het grootste deel van de tijd. De vogel kreeg zijn naam van de Maori's. De naam is afgeleid van de kreet van het mannetje tijdens het paarseizoen. Volgens een Maori-mythe creëerde de god Tane de kiwi uit een kalebas.

Deze vogelsoort is bedreigd en worden sinds het einde van de 19e eeuw niet meer gegeten.

De inwoners van Nieuw-Zeeland worden ook wel kiwi's genoemd.

De afbeelding van de kiwi-vogel vind je op vele artikelen, kleding, gadgets & souveniers terug.

*De zilveren boomvaren is ook het nationale sportsymbool van Nieuw-Zeeland: het staat het op het shirt van de ‘All Blacks’, het nationale Nieuw-Zeelands rugbyteam.

In de Maoricultuur is de Koru (een uitrollend jong varenblad) een symbool van nieuw leven. Dit symbool vind je, net als de kiwi-vogel, op vele artikelen, kleding, gadgets & souveniers terug.

De zilveren boomvaren, verschilt van andere varens door zijn zilveren kleur aan de onderkant van het blad.Deze boomvaren heeft een maximale hoogte van 10 meter, met een breedte van 4 meter. De soort komt van nature alleen voor in Nieuw-Zeeland en op een paar omringende eilanden.

*Waar komt de naam Nieuw-Zeeland vandaan?

Abel Tasman, die als een van de eerste Europeanen Nieuw-Zeeland aanschouwde, noemde het 'Stateland', in de veronderstelling dat het verbonden was met het Stateneiland van Zuid-Amerika. Nadat Hendrik Brouwer in 1643 bewees dat dit niet het geval was, werd de naam door Nederlandse cartografen veranderd in 'Nova Zeelandia', ‘New Zealand' (in het Engels vertaald door Britse luitenant James Cook), waarin Zealand de oude Engelse naam van de Nederlandse provincie Zeeland is.

Het land heeft ook een naam in Maori, namelijk 'Aotearoa' wat zoveel betekent als 'land van de lange witte wolk'. Volgens de overlevering zagen de Maori's, toen ze het eiland ontdekten, het land als een wolk aan de horizon liggen. In die tijd hadden de Maori geen naam voor de hele Nieuw-Zeelandse archipel, 'Aotearoa' refereerde enkel aan het huidige Noordereiland of North Island. In het huidige taalgebruik kan 'Aotearoa' echter als alternatief voor 'New Zealand' gezien worden.

*De vlag:

De vlag van Nieuw-Zeeland lijkt sterk op die van Australië. In de linkerhoek zie je de vlag van Groot-Brittannië. De vier rode sterren op de vlag zijn afgeleid van het sterrenbeeld ‘Zuiderkruis’ (Engels: ‘Southern Cross’). Het sterrenbeeld is elke nacht (bij onbewolkt weer) te zien. Het sterrenbeeld gaat in Australië en Nieuw-Zeeland nooit onder.

Nieuw-Zeeland: Noordereiland: Bay of Islands, Opua

woensdag, 24 oktober ‘18 (UTC +13u = +11u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)

Bij aankomst, liggen er reeds vier boten liggen aan het drijvende Q-dok (Q=quarantaine). Onze gele Q-vlag wappert, de afval staat in de kuip verpakt in containers van lege waterflessen en in twee dikke vuilniszakken over elkaar, zoals gevraagd (volgens de documenten van ‘quarantaine’). Alle verse voeding is opgegeten of verwerkt tot verse soep & pannekoeken. De laatste heb ik nog snel gebakken net voor aankomst. Het stukje salami is overboord gegaan en het plakje ham zat tussen onze croques, die we als ontbijt genuttigd hebben met een verse fruit-yoghurt-lassie. De meer dan toegestane twee kilo kaas (verscheidene soorten & verpakkingen) laten we voor wat ze zijn, we hebben de afgelopen trip kaas gegeten tot we er ff genoeg van hebben. We zien wél wat ze er mee doen. Tijdens het seminarie in Neiafu, Tonga, waren de dames van quarantaine & douane vrij duidelijk over het ‘aangeven van alles’: ‘declare declare declare!’. Over hun bezoek gaan heel wat horrorverhalen de ronde onder de cruisers en iedereen is onzeker over wat wél & niet aan boord mag zijn en wat ze zullen van boord halen. Om eerlijk te zijn heb ik hier wél wat slaap over gelaten en meerdere malen alle proviand gecontroleerd, genoteerd, schelpencollectie in bleekwater gestopt, alles extra geschrobd, enz... Laat ze maar komen, we zijn er klaar voor, althans dat hopen we!

Meteen komt de vriendelijke dame van douane/immigratie aan boord en heet ons welkom in Nieuw Zeeland. Ze neemt onze reeds ingevulde documenten door en stempelt onze paspoorten af voor 3 maanden. Ze kijkt noch de aanwezige alcohol, noch de medicatie-EHBO-voorraad na. 

Wachtend op quarantaine, wordt reeds een ligplaats voor onze dame in de Marina geregeld.

En dan komt Brian, de jonge hartelijke quarantaine man aan boord. Ik toon hem alles wat we aangekruist hebben op de ‘aan te geven’ lijst en vraag & toon nog meerdere dingen waar we niet zeker van zijn. Alles is goed en mag aan boord blijven, inclusief onze schelpencollectie en grote benitier-/oesterschelp! Hij vraagt niet om onze stofzuiger, schoenen, snorkel-/duikgerei, vismateriaal en dergelijke te controleren op vuilsporen. Alles moest schoon gemaakt zijn, om zeker te zijn dat we geen bedreigende organismen aan land brengen. Bij het tonen van de facturen van de anti-fouling, haul-out en de onderwaterfoto’s van het onderwaterschip (genomen na het schoonmaken net voor vertrek uit Ha’apai) is hij heel blij & onder de indruk van onze uitgebreide documentatie. We krijgen 10/10! Een happy crew, alleen jammer dat we niet gevist hebben, blijkbaar is een vers gevangen vis wél toegelaten. 

Om de hoeveelheid alcohol wordt niks gevraagd of gezegd. De hoeveelheid kaas wordt niet geteld en naar de ‘confit de canard’ waar je normaal slechts 1 blik mag van hebben, wordt ook niet gevraagd. Nou, dit ging wél heel vlot & soepel. De sympathieke Brian geeft ons meteen wat tips over zijn woonplaats ‘Auckland’ en we bieden hem graag een ‘echt Belgisch bier’ aan na de werkuren. Hij neemt alvast een foto van het flesje Duvel & het glas 😉.

Op minder dan een uur is alles geregeld en varen we naar de toegewezen box. Tussen drie palen en een vingerpier manoeuvreert the Captain onze dame. Op de kop van de steiger staat een ronddraaiend wieltje van een zacht materiaal, om de romp te beschermen & te begeleiden. Kikkers ontbreken, er zijn enkele beugels en rond de eerste paal drijft een soort harde cirkelvormige band voorzien met ringen waaraan meerlijnen hangen, die je op de bootkikker legt. Dit alles beweegt mee met het getij, een handig doordacht systeem.

We hebben alles achter de rug. Tijd om een flesje bubbels te kraken en te klinken op Nieuw Zeeland en de trip naar hier. Al bij al was het een goede trip en vooral een snelle. We hadden gepland er minstens één dag langer over te doen. En ook al waren de eerste dagen wat zwaarder qua wind & deining, op geen enkel moment was onze dame out of control. Haar crew had de touwtjes in handen en samen ondergingen ze de natuurlijke elementen. En ok, het was koud en werd kouder, maar dan kwam de zon  en werd de zee een spiegel. Geen slechte ervaring of cowboyverhaal voor ons dus. Let’s say ‘cheers’ to that 🥂🍾🥂

P.S.: de trip Tuamotus naar Markiezen, vorig jaar, was net iets intensiever, opkruisen tegen de wind & stroming.