Woensdag, 24 oktober - woensdag, 14 november ‘18 (UTC +13u = +12u tijdsverschil met BE(=UTC +1u) winteruur in België !)
Bij aankomst aan het Q-dok boekten we meteen een plaats in de Marina, met de vraag of we onze 10-dagen te goed bon (gewonnen met de festivalrace in Tonga) konden opsplitsen. Aangezien het plan is om een dag of drie à vier hier te vertoeven, even bekomen van de trip, de was doen, wat rondkijken, enz... en dan de baai in trekken.
Maar ‘Murphy’ beslist hier even anders over.
Zo maken we een afspraak bij de Yanmar-dealer voor een check-up van de motor en het nakijken van de injecteurs. Ondertussen is de motor 15 jaar oud, net als onze dame. The Captain doet steeds het onderhoud en vervangt de filters e.d. zelf. De motor loopt als een zonnetje en heeft ons nog niet in de steek gelaten, ‘hout vast houden’! Nu dachten we dat het nakijken van de injecteurs misschien wél eens nodig zou zijn en zeker geen kwaad kan. Pas op maandag kunnen ze komen... oké, geen probleem dan blijven we een dagje of twee, drie langer, toch!
De vriendelijke dames op het havenkantoor vinden het allemaal best. Na inschrijving zegt een van de dames: ’bedankt & een fijne dag’ in het Nederlands! Nou, eerst alles in het Engels regelen en dan... grappig en wat een toeval. Toch maar uitkijken wat we tegen elkaar zeggen, aangezien hier heel wat Nederlandstalige mensen wonen 😉.
Ondertussen hebben we het druk met socializen! De eerste dagen kunnen we geen stap zetten of we komen een bekend gezicht tegen. Vrienden & bekenden arriveren een dag of twee of drie dagen na ons. Het is een gezellige drukte in de grote Marina, maar overal loop je wél iemand tegen het lijf: in de wasserette 🧺, de internetlounge 🆓 (gratis), het sanitair (heerlijke warm water douches 🚿), enz...
Bij de kennismaking van de twee grote watersportwinkels, worden we meteen overdonderd door het grote aanbod en aantrekkelijke prijzen. Ook al heb je niets nodig, toch komen we met zakken vol bootbenodigheden weer aan boord en een nieuw speeltje voor the Captain: een paddelboord!
Het is naar onze normen ‘frisjes’: dagtemperaturen gemiddeld 16°C, ‘s ochtend 8°C 😱! Nou, dat is even aanpassen, elke ochtend & avond even de webasto-verwarming aan. We leven meer binnen dan buiten. Vooral onze tenen hebben het zwaar te verduren, aangezien al onze gesloten schoenen, incl.: wandel- & sportschoenen uit elkaar vallen: de lijm is opgelost (we denken door de tropische temperaturen) en de zolen hangen allen los. Zelfs nieuwe schoenen, die enkele jaren droog weglagen, vallen na een dag van mijn voeten, waardoor ik de laatste meters blootsvoets naar de boot moet wandelen 🦶🏽! Gelukkig kijkt geen enkele Kiwi hiervan op. Zelfs in de supermarkt zie je lokalen op blote voeten winkelen 😂🤣😂. Maar de frissere temperaturen hebben ook z’n voordelen: de batterijen zijn om 10u vol en verbruiken weinig energie, de vriezer vriest weer tot -15°C en we kruipen lekker dicht bij elkaar voor lichaamswarmte.
In de Watersportwinkel kopen we beiden nieuwe zeilschoenen, maar net als mijn zeillaarzen zijn deze verboden te dragen aan land. Voorlopig wordt er nog extra lijm besteed aan het herplakken van sportschoenen in afwachting tot ik ‘nieuwe’ schoenen vind, want sokken in sandalen is ‘not done’!
Nieuw-Zeeland, zoals elk land heeft het z’n eigen regels & wetgevingen. Naar de veiligheid in de haven is het verplicht om je elektriciteitsinstallatie aan boord te laten keuren, alvorens je je stekker mag insteken. Hiervoor maken we dus een afspraak en enkele dagen later staat er een gezellige praatgrage Nederlandse elektricien aan Zensation. De controle duurt wat langer dan voorzien, aangezien de koffie & koekjes hem heerlijk smaken en hij graag zijn levensverhaal met ons deelt 😉. Na keuring steken we de stekker in, we kunnen genieten van de luxe van: warm water, het gebruiken van de haardroger, waterkoker en microgolfoven. Vanaf nu ga ik weer gebrusht 👩🏽 door het land, drinken we warme chocomelk ☕️ & chai lattés en is een maaltijd zo klaar, opgewarmd of iets ontdooid. Yeah, I love deze luxe!
In de plaatselijke zeilclub, Fish & Chips-shop, Mariners Café/restaurant en het havenwinkeltje kunnen we wat lekkers kopen & eten. Al snel hebben we contact met Kiwi’s en racet the Captain mee op één van de lokale boten tijdens de wekelijkse woensdag- & vrijdagavond en de intercup races.
Een prachtige wandeling langs de kust, brengt ons enkele kilometers verder bij het nabijgelegen dorpje ‘Paihia’. Een leuk kustplaatsje met restaurants & bars, winkels, ijssalons, supermarkten, enz... maar geen leuke schoenen 😏.
De mechanieker komt, de injecteurs worden eruit gehaald en moeten naar Whangarei (een uurtje autorijden) om te laten nakijken. Vrienden van ons rijden toevallig naar ‘Whangarei’ en ik kan mee, zodat we persoonlijk de injecteurs daar bij de dieselmechanieker kan afgeven, om de procedure te bespoedigen. Ondertussen verken ik een beetje de stad en zet mijn schoenen-zoektocht verder.
Reeds enkele vrienden hebben een wagen gekocht of gehuurd en nodigen ons graag uit om de omgeving te verkennen. De landschappen die voorbijglijden zijn mooi van natuur met enorme weilanden met koeien of schapen, bomen, struikgewas, wijnranken, appelsienbomen, enz...
De dagen vliegen voorbij, maar het nieuws over de injecteurs blijft uit. Vrijdagmorgen (5 dagen later) willen we meer weten... toevallig wilden ze ons net bellen! Er moeten nieuwe naalden in en deze moeten weer besteld worden, waardoor het nog enkele werkdagen in beslag kan nemen. Maar geen injecteurs wil zeggen: geen motor, dus we kunnen nergens heen en ook geen verwarming, aangezien de dieselleiding afgesloten is. No problem, dan boeken we nog enkele dagen bij in de Marina en kruipen we onder een fleechedeken.
Onze Vlaamse cruisersvrienden (An & Ivan_SY Vaguebond, die hier reeds twee jaar geleden zijn toegekomen en ondertussen hier werken), komen voor een weekendje afgezakt vanuit Auckland en logeren aan boord. Gezellig weer bijkletsen, kennismaken met de lokale bieren en een bezoek brengen aan ‘Russell’, een stadje gelegen aan de overkant van de baai. Met de ferry, een auto-overzetboot, zijn we er zo. Een gezellige plaats, waar de meeuwen een beetje agressief zijn en etende mensen aanvallen in de hoop wat lekkers te kunnen bemachtigen. Een ‘echt’ kustplaatsje dus.
Zondagavond gonst het om ons heen, gekleurde lichtflitsen vallen van de hemel naar beneden. Vuurwerk 🎇🎆🎇. Het is ‘Guy Fawkes Night’, op die dag wordt er vuurwerk afgeschoten over heel Nieuw-Zeeland & Engeland. (zie * voor meer info)
Tegen donderdag (11 dagen later) zouden de injecteurs klaar zijn. Toch nog eens even langs het kantoor wandelen. Ze zijn klaar, maar moeten nog opgehaald worden in Whangarei, afhankelijk van het transport kunnen ze wél of niet dezelfde dag geïnstalleerd worden. ‘Murphy’ is ons goed gezind en voor het einde van de werkdag zitten de injecteurs er weer in! We kunnen ons vertrek plannen.
Maar eerst het weekend doorbrengen met onze Schotse cruisersvrienden (Hella & David - SY Calagorm) die vanuit Whangarei overkomen om samen met ons Hella’s verjaardag te vieren. Een ‘Maori’-dansgroep brengt bij hun aankomst een ‘Maori’-welkoms dansvoorstelling en de Marina trakteert op een ontbijt. Dit is de start van de ‘Opua Festival week’, die heel wat activiteiten, workshops & seminaries bevat (zoals het Vava’u Blue Water Festival in Tonga).
Daarna nemen Hella & David ons mee naar het stadje ‘Kerikeri’ (een uurtje autorijden). Hier bezoeken we een chocoladefabriek wat duidelijk wordt gesmaakt door the Captain 🍫! Op zondag gaan we naar ‘Paihia’ waar een ambachtelijke markt is, omdat er een cruiseschip aanwezig is in de baai. Daarna nemen de mannen deel aan de workshop ‘vissen’. Een verjaardagstaart met bubbels wordt verorbert aan boord van onze dame... Veel te snel is het weekend alweer om.
Maandag gaan we naar de workshop ‘zeilreparatie’. Voor ons vertrek hadden we het genoegen om reeds een dag mee te lopen bij een zeilmaker en onze eigen zeilen mee te repareren, maar je steekt er altijd wél weer wat van op. Indien gewenst, maakt de zeilmaker de komende dagen voor elke boot een halfuurtje vrij om de zeilen te bekijken en advies te geven. Aangezien we denken aan nieuwe zeilen, boeken we hem in. Oeps, dat kan pas woensdagmorgen. We wilden na de workshop vertrekken. Ok, nog twee extra nachtjes dus in de haven.
Woensdag (week 3, dag 21), Roger de zeilmaker is op tijd en helpt ons te beslissen i.v.m. met de oude zeilen en eventueel nieuwe zeilen. Na zijn bezoek rekenen we de havenkosten af, tanken diesel, trekken de elektriciteitskabel uit en gooien we eindelijk de trossen los... na éénentwintig dagen gaan we weer varen ⛵️. De lente is in’t land de temperaturen stijgen en de zomer is in aantocht...
*Info:
Op 5 november 1605 werd Fawkes in een kelder onder het Hogerhuis betrapt, met lonten en buskruit in zijn bezit. Het complot staat daarom bekend als het Buskruitverraad.
Elk jaar wordt op 5 november tijdens Guy Fawkes Night in het Verenigd Koninkrijk het Buskruitverraad herdacht. Bij die gelegenheid steekt men poppen van stro die Guy Fawkes voorstellen in brand tezamen met grote hoeveelheden vuurwerk. In de kelders van het Britse parlement wordt die dag traditioneel een inspectie gehouden om te zien of er niet weer een aanslag wordt beraamd.
