Baleeira(PT)

Maandag, 7 september '15

We verleggen ons enkele honderde meters verder in dezelfde baai, voor het andere strand. Hier is de ondergrond meer zand dan rotsen ten opzicht van waar we net het anker hebben opgehaald.

We zoeken onze duikpakken en snorkelgerief bij elkaar en maken ons klaar voor een snorkelnamiddag bij het eilandje hier vlakbij. Ons eendjes-thermometer geeft slechts 18°C aan voor het water, dus doen we onze pakken aan. Tussen de rotsen en kloven zien we wél wat vis en er zijn er mooie bij. Het is  geeft een fijn gevoel te zwemmen in de onderwaterwereld ;-)

Daarna is het tijd voor het werk onder Zensation. Andy komt met zijn duikfles en the Captains gaan onder water. Geert probeert met zijn snorkel, Andy te assisteren. De zinkanode, die van onze schroef komt, ziet er slecht uit...ze is al goed weggevreten! Het lukt Andy om een nieuwe anode te plaatsen en de twee andere verder vast te maken. 

De vislijn is ook verwijderd. Zensation kan er weer tegen.

De tonijn van enkele dagen geleden is ontdooid en wordt gegrild. Yam! We smullen er met z'n vieren van ;-)

Enseada de Belixe - Baleeira(PT)

Zondag, 6 september '15

Het is alweer prachtig weer en we gaan met z'n vieren met ons Dinghietje een kijkje nemen in de inhammen in de kliffen, die zijn uitgesleten door de oceaan tot grillige rotsblokken met daarin zeegrotten. Hun rode, okere kleur contrasteert spectaculaire met het helder appelblauwzeegroene water. Prachtig om te zien en in of soms zelfs door te varen van de ene klif naar de andere. Vele zwaluwen vliegen in de grotten en hebben er hun nest. We hadden in Griekenland in Zakynthos ook al zulke verschijning gezien, nml. 'The Blue Caves'. Het verwonderd ons, dat wij hier alleen rondvaren en er geen bootjes met toeristen hierheen komen/varen, om deze prachtige natuurverschijnselen te bewonderen. Enkele kajaks zien we nu en dan wél er heen peddelen.

We halen ons Dinghietje weer aan boord en halen ons anker op. Op motor varen we het hoekje om, voorbij de kaap 'Ponta de Sagres' en droppen we om de hoek, in de baai aan de haven van Baleeira, het anker. 

Andy springt met zijn duikpak het water in om hun anker te checken en komt even onder ons Zensation kijken. Hij ziet een vislijn rond onze schroefas zitten en dat onze zinkanodes(die galvanische stroom neutraliseren, zodat de schroef en -as niet worden opgegeten hierdoor) al serieus zijn aangetast, weggevreten! 

Morgen zullen we ons naar het andere strandje verleggen en dan met zal hij met zijn duikgerief de anodes bekijken en vervangen en de vislijn verwijderen.

Na een perfecte wet-landing, zetten we de wandeling in naar de kaap. Op dit laadpunt prijken nog overblijfselen van een 16de eeuws fort, dat net zoals vele andere bezienswaardigheden in Lissabon, ernstig beschadigd werd door de aardbeving en vloedgolf in 1755. Het werd herbouwd en enkele jaren geleden nog gerestaureerd. Hierdoor krijg je een perfect beeld van hoe het was. De enorme windroos van de vroegere zeevaartschool zie je op de binnenplaats. Aan de kaap heb je een prachtig panorama op het zuidwestelijkste punt van 'Cabo de São Vincente', waar we gisteren stonden en op de baai waar onze dames lagen.

Baleeira is vrij toeristisch: hotels, appartementen, bars en restaurants, enz... In het dorp hebben we al een bar gevonden waar ze vanavond de wedstrijd van de Rode Duivels uitgeven. Dus nog even naar onze dames, wat opfrissen, Polly vertroetelen en terug naar het dorp.

In de bar verschijnen nog Vlamingen: drie van de zeven wonen hier en de vier andere zijn vrienden van hen die hier op fietsvakantie zijn, die door hen georganiseerd wordt.

De match stelt niet veel voor, ook al heeft onze ploeg gewonnen. Al snel is het laat en varen met ons Dinghietje huiswaarts.

Enseada de Belixe/Praia do Beliche(PT)

Zaterdag, 5 september '15

De dag begint grijs en hier en daar valt er af en toe enkele druppels. We dachten, nu we ons in de 'Algarve' bevinden, dat we de zon goed vast hadden...

Na wat geklus en het inspecteren van de bilge, stappen we ons Dinghietje in en maken een perfecte wet-landing op het strand. 

We nemen een kijkje in één van de inhammen op het strand en klimmen de trap op naar boven. Het is een 4km wandelen naar het meest zuidwestelijke punt van Europa, 'Cabo de São Vincente', waar we gisteren zijn langs gevaren. Het is een redelijke wandeltocht, waar we slechts enkele andere wandelaars en fietsers tegenkomen, maar véél auto's. Voor de kaap komen we aan 'Forte de Beliche'. Van dit kleine fort zien we de restanten en krijgen we een mooi uitzicht op de 'Ponta de Sagres', de zuider gelegen kaap.

Als we dichter bij 'Cabo de São Vicente' komen, zien we veel geparkeerde wagens met ook Nederlandse, Franse en Duitse nummerplaat, maar vooral Portugese. Er staan vele drink- & eet- en souvenirskraampjes voor de kaap en de vuurtoren. 

Vanop de kaap aan de vuurtoren heb je prachtig zicht op de kustlijn en de enorme kliffen. In de verte zien we een zeilboot, het zijn onze vrienden van Ikiro.

We wandelen terug met het zonnetje en al snel wordt het warm.

We zien Ikiro naderen, maar ze zijn voor ons in de baai. 

De branding op het strand is groter dan toen we toekwamen en we houden het niet droog bij ons vertrek ;-)

Onze broeken zijn nat tot bovenaan. Met een handdoek rond ons middel en de broeken in de zon worden we door onze vrienden verwelkomt. Polly ziet er heel goed uit en ademt, drinkt en eet goed. Ze is terug een 'nieuwke'! En daar klinken we op.