zaterdag 19 maart 2016

BVI's, Virgin Gorda, Saba Rock - Anegada(Caraïben)

Donderdag, 17 maart '16

Ons anker wordt al vroeg opgehaald en we zetten koers naar het eiland Anegada. Dit is het enige koraaleiland van de Maagdeneilanden. Doordat het zo vlak is, is het eiland vanuit zee moeilijk te zien, waardoor hier vroeger ook heel wat schepen vastliepen in het koraal en/of stranden...
Blauw, blauw, blauw,...het water is zo blauw...donker, licht, turquoise, appelblauwzeegroen, azuur,...we kunnen er niet van over!
Een schrale bebakening helpt ons veilig de ingang door het rif in te varen.
Ook om naar het dinghydok te varen is het opletten, want er ligt een rif voor.
Aan land maken we wandeling over een betonnen weg. Ik had hiervoor speciaal mijn teenslippers aangedaan met het gedacht hier enkel zandwegen aan te treffen... In een bar proberen we wat extra informatie te winnen over het eiland en de 'must see & to do things'. Het eiland kan je best met een taxiritjes of scooter verkennen en we kiezen voor het laatste. Met een funcky helm op ons hoofd toeren we naar de mooiste stranden en komen uiteindelijk met wiebelende wielen op zandwegen...ik had er om gevraagd...toch?! Nou gelukkig is mijn Shumi een behendige chauffeur en houdt hij ons op de weg. In slechts twee uur doen we de Tour van het eiland en zien prachtige stranden waar de golven stevig op inbeuken en een waar paradijs voor golfsurfers zou zijn, maar ze ontbreken, misschien heeft de ondiepte en de riffen waarop ze breken, hier wat mee te maken. Om te snorkelen is er te veel deining. Er zijn ook leuke strandbarretjes die als borders mooie grote schelpen gebruiken om hun tuinpad/zandpad af te bakenen. Op VHF hoorden we aan boord reeds een 'Tsunami alarm'- oefening en op het eiland komen we borden tegen van tsunami-vluchtroutes! Dit zagen we al eerder op Martinique, op Sainte-Anne...
Op het eiland is ook een grote lagoon en natuur-/vogelreservaat, waarvan één ervan 'Flamingo Pond' heet. Jammergenoeg zien we géén flamingo's of zijn het die witte vogels helemaal in de verte? Ze worden toch rozer bij. Het eten van roze garnalen? Of hebben ze me dat vroeger in de Zoo van Antwerpen wijs gemaakt?! Ik kan niet voldoende inzoomen met mijn camera...jammer.
'Lobster'=kreeft, is hier langoest(=kreeft zonder de gevaarlijke scharen), daarvoor is Anegada bekend en in trek als bestemming voor de cruisers. Het is weliswaar verboden om ze zelf te vangen, dus reserveren we een tafeltje voor twee. Op naam van? Ze vragen hier de naam van je boot i.p.v. je eigen naam, om te reserveren of een rekening te openen...wél grappig.
Enkele uren later zitten we op de paalwoning te bengelen boven het water en tijdens onze intieme 'tête à tête' te smullen van de heerlijke beestjes. Een mooie locatie en een niet te versmaden diner in goed gezelschap...wat wil je nog meer? Onze monden 'smilen' van oor tot oor. Wat zijn we toch gelukzakken dat we dit alles moeten en kunnen beleven...life is beautiful :-)