Vrijdag, 16 december '16
Aangezien er weinig wind voorspelt wordt, besluiten we net voor zonsopkomst Curacao te verlaten en de 55NM naar Aruba af te leggen. De zeilen worden uitgevlinderd (elk naar een andere kant gezet), Maar er is te weinig wind en ze klapperen, ondanks dat het voorzeil is uitgeboomd m.b.v. de spiboom. Ik lig weer in de kajuit en kan het kletsen en klapperen boven me goed waarnemen.
Zodra ik de eerste lichtstraal zie sta ik in de kuip. We zijn nog niet veel opgeschoten en besluiten de spinnaker te zetten. En een uur later neemt de wind toe en zeilen we rustig aan een mooi tempo... gemiddelde van 8 knopen. Mooi zo!
Ik soes nog wat na in de kooi.
Al snel komt Aruba in zicht, alsook, aan bakboordzijde, Venezuela. Aan de punt van Aruba moeten we gijpen en halen de spinnaker neer. De windrichting wijzigt naar noordoost en met halve wind zeilen we gestaag verder.
Een halve mijl voor de ingang van 'Oranjestad' roepen we op VHF 16 de portcontrole/havencontrole op om toestemming te vragen om binnen te varen en in te klaren.
Iets voor 14u arriveren we aan de doorgang van het rif. Ik sta aan het roer, met een oog op de plotter en een oog op het wateren, zie ik plots donkere vlekken in het water naast de boot, wat is dat?! Rif? Koraalbommen/-rotsen? En dan...dan steken ze rustig hun kopje boven water en laten hun rugvin zien! Dolfijnen...ze begeleiden ons en heten ons welkom in Aruba. Wat een welkomstcomité. Jammer dat ik op dat moment handen en ogen te kort kom!
Dus geen foto's of extra aandacht voor onze vrienden, die heel rustig dichtbij ons blijven voor even...
Dan is het zoeken naar de nieuwe plek om in te klaren. De vorige aanlegplaats was ruw en zou veel boten beschadigd hebben! Tegen de kademuur zijn wit geschilderde houten plaaten bevestigd en de ligplaats is rustig van golven. Stootkussens/fenders hangen in grote getale naast de romp en beschermen ze.
Tijdens het aanleggen arriveert een wagen van de havencontrole en douane.
De dames stappen uit hun wagen. Portcontrole noteert de bootsnaam en douane overhandigd een formulier dat we moeten invullen aan boord en weer naar haar wagen brengen. Dan rijdt ze weg en komt even later terug met het afgestempeld formulier. Dan is het wachten op immigratie. We wachten rustig aan boord en portcontrole blijft in de wagen mee wachten. Ook immigratie arriveert met de wagen en er volgt dezelfde procedure. Papier afhalen aan de wagen, invullen aan boord, afgeven, wegrijden en gestempeld terug brengen...weer een heel andere procedure, manier van werking, dan dat we tot nu toe al ervaren hebben. Lekker makkelijk zo, kunnen rustig aan boord wachten tot alles in orde is.
Na een dik uur zijn alle documenten in orde en zijn we vriendelijk ontvangen op dit 'nieuwe' eiland. Op zoek naar een ankerplek dan op deze nieuwe bestemming.
Achter het koraalrif, aan de start- en landingsbaan van de luchthaven leggen we onze dame. Ja, de vliegtuigen in alle soorten en maten komen weer héél dichtbij. Blijft toch indrukwekkend om ze net bij ons te zien toekomen en landen. Het lawaai nemen we er gratis bij ;-)
Pelikanen zweven net boven de waterlijn en komen meermaals een visje vangen.
Hier kunnen we uren naar kijken...
We blijven lekker aan boord chillen. Nog dagen genoeg om op verkenning te gaan.
De avond valt en muziek en gezang neemt de bovenhand, het is ten slotte vrijdagavond, begin van het weekend!
