Nog steeds is het muisstil als we ontwaken, toch zijn we een klein beetje gedraaid tegen gisterenavond, maar we hebben er niks van gemerkt. Na het ontbijt en een buitendouche verlaten we ons privé-eiland. Het is hier wonder mooi met veel zeil mogelijkheden tussen de vele eilanden. Het lijkt wél zoals het Veerse en het Grevelingen Meer in NL, maar dan nét anders. Hier kan je makkelijk een aantal weken vertoeven en nog drie rivieren opvaren.
We zeilen naar de twee bewoonde en toegankelijke eilanden. Eerst nemen we een kijkje op Île D'Arz. Het is alweer sïesta wanneer we voet aan wal zetten en de weinige zaken die er zijn, zijn gesloten. Alsook is het weer stilletjes in het dorp. Net zoals in de Golf zal het hier in de weekends en vakantie wél een pak drukker zijn, maar we houden wél van die ruimte en rust, dus genieten met volle teugen. Buiten het fluiten van vogels en het ritselen van bladeren, horen we niks. Geen last van het lawaai en de vieze uitlaatgassen van auto's of industrie, want dat is hier niet. Alleen voor het eiland komt er wat meer beweging van zeilschooltjes met hun optimisten, kajakkers, surfers en andere kleine zeilbootjes, het is dan ook woensdagnamiddag.
Tja, hier zouden we wél ergens een woonst willen, met de boot in de voortuin ;-) De meeste huizen langs de Bretoense kust bestaan uit granieten muren en daken van natuurleitjes, héél mooi. Het is bijna niet voor te stellen dat we nog mooiere, idyllischere, rustigere plaatsjes gaan tegen komen, dan dat we tot nu toe al gezien hebben. En dat is toch al wat: zeiltochtjes/-vakanties in Zeeland, Zuid-Engelse kust + Îles of Scilly's, Belgisch kust, Kroatië, Griekenland en Turkije en dan nog vakanties naar België, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Engeland, Italië, Griekenland, Turkije, Sardinië, Spanje, Oostenrijk, Marokko, Tunesië, Egypte, Tjechië, Senegal, Mauritius, Maladiven, Thailand, Galapagos+Ecuador, Mexico, Dominicaanse, Florida+cruise Oostelijke Caraïben, Zuid-Afrika...en misschien ben ik er nog enkele vergeten. Maar als de zon schijnt en het is warm en je MOET niks, dan is het bijna overal leuk en aangenaam vertoeven, toch?! En heb je de tijd om alle schoonheid en pracht van de plaats waar je bent te observeren; en elk land en elke plek op onze wereldbol heeft wél iets moois te bieden.
We laten de dinghy achteraan Zensation hangen en varen op motor door naar Île Aux Moines. Als we er bijna zijn merken we dat we een roeispaan missen...kwijtgespeeld onderweg... We draaien terug en ik zet me vooraan met de verrekijker. Maar, geen roeispaan te zien en na een tijdje geven we het op en varen naar de ankerplaats voor vanavond.
Nou, wat hebben we sinds ons vertrek al kado gegeven aan het water: een muts, een hoofdlamp en een roeispaan. Dat valt nog mee, hé. We komen misschien wel eens een dolfijn tegen met op zen kop onze muts en het koplampje en de roeispaan tussen z'n vinnen om sneller te kunnen zwemmen...hi, hi, hi,...
Wanneer we op het strand landen zien we dat er steeds meer mensen aankomen met koelboxen en een grot BBQ is opgesteld. Hier is duidelijk een dorpsbijeenkomst. In het dorp zijn de dagtoeristen met de laatste vedette vertrokken, het is er rustig wanneer we opzoek gaan naar een zaak om iets te eten en al vele zaken zijn reeds gesloten. Is dit omdat de dagjes-mensen weer weg zijn of voor de Beach-BBQ? We vinden een gezellige zaak en eten lekkere mosselen. Als dessert proeven we van een 'Far de Bretagne', dit is een flan met pruimen en een karamelsaus erop...lekker, maar zwaar en waarschijnlijk véél caloriën. Dus nog even een avondwandeling, alvorens het slapen gaan. Overal is veel groen en bomen, het lijkt wel of we in de Ardennen of een bos aan het wandelen zijn. We vinden een pad tussen het groen, met naast ons het water. Zulke weggetjes hebben op bijna elk eiland of dorp al gezien. Ze zijn netjes onderhouden, d.w.z. dat het snoeiwerk wordt bijgehouden...niet evident op zulke plaatsen en kilometers lang. De temperatuur is aangenaam en zonder plan wandelen we wat rond, maar na een uur zijn we nog niet aan de baai waar Zensation op ons ligt te wachten. We zijn ook nog geen mensen tegengekomen, maar ja, er staan hier weer véél vakantiehuizen en de bewoners zullen allen nog op de Beach zitten. We worden toch wat nerveus en nemen de 'Navionics', die op de IPad staat erbij en...ja, we zijn nog effe verwijderd van onze bestemming...een beetje de verkeerde kant uitgegaan...maar van een eiland kan je niet af, dus we komen er wél...
We proberen te genieten van de mooie natuur en de honderde konijntjes die van de ene naar de kant over het weggetje huppelen en zich in de prachtige tuinen van de al even mooie huizen begeven.
Na twee uur komt ons bestemming dichterbij, maar het is bijna donker. We zijn blij dat we eindelijk wat Straatverlichting zien en huizen waarin licht brand...we komen terug in de bewoonde kern van het dorp. Nu zal het niet ver meer zijn...we hebben dorst. Net nu heb ik mijn onmisbaar flesje water niet bij en we hebben al veel pijlen met 'fontein' op tegen gekomen, maar de fontein zelf? Hetzelfde was het met de wegwijzers naar de 'dolmen', maar die passeren we net voor de straatverlichting. Daarna zien we ook wat jonge dames helemaal in het lang zwart gekleed...moderne heksen die naar de Dolmen gaan misschien?
We zijn moe en onze voetzolen beginnen te branden, maar het einde is in zicht, we horen meer en meer stemmen en lawaai en dan...daar is het strand van de baai waar we voor anker liggen. Joepie! We hebben het gevonden en gehaald!
Het was alle sinds een mooie wandeling, maar hier waren we niet op voorbereid. Volgende keer nemen we zeker water en een zaklamp mee. We hebben ook vaak gedacht aan onze vriendinnen en sympathisanten, die enkele weken terug een bedevaarts-wandeling, o.a.voor onze goede vaart/reis, hebben ondernomen. We vonden dit al een heel knappe prestatie van hun en een ontzettend lief en tof gebaar. We appreciëren dit enorm en na deze onverwachte situatie nog meer. Chapeau ladies, Well done!!! Bedankt om dit voor ons te doen. Tnxxx...
Er is nog veel volk op de Beach en er brand een kampvuur niet ver van onze dinghy...die ligt nog net niet in het water...we hadden hem ver genoeg gelegd voor het opkomend water, met het idee maar een twee-tal uurtjes weg te zijn. Nou, dat is even anders gelopen ;-)
Aan boord nemen we meteen iets te drinken en na het vastmaken van de bijboot op het dek, kruipen we in onze kooi. Het is reeds middernacht en morgenvroeg om 5u willen we vertrekken om de stroming in de Golf van Morbihan en de trechter mee te hebben naar buiten, terug de Golf van Biskaje op.
