Afgelegde afstand :165NM,waarvan 171NM dichter bij ons doel
Gemiddelde snelheid : 7,2Kn
Knopen wind : 15-25Kn
Positie : 14°39'N
044°11'W
Koers : 270°
Koers : 270°
Ongeveer nog af te leggen mijlen tot Martinique: 980NM
Ja, we horen het jullie afvragen: 'Waarom worden die zeilen
toch steeds veranderd?' We zouden kunnen zeggen dat he the Captain is die het
nog steeds moeilijk heeft om van een schoot, touw of wat dan ook te
blijven...moeilijk kan berusten in hoe de zeilen staan. Maar, dat is al een pak
minder, naar zijn normen. Hij kan al enkele uren blijven zitten, slapen, of er
afblijven ;-) Neen, het heeft vooral te maken met de weersvoorspellingen,
aanwijzingen die we van onze wal-weerman krijgen, koers, comfort, enz... Of
beter gezegd: we willen zonder brokken en sqauls zo snel en de meest kortste
route/koers mogelijk, naar onze bestemming varen! En zo doende wordt er wat
afgewisseld met koers, zeilen en standen van zeilen...sorry voor de niet
zeilers voor deze uiteenzetting ;-) Zensation en wijzelf hebben ondertussen
heel wat evenwichtsoefeningen te ondergaan, want we rollen en stompen over een
woelige zee.
Effe wat grappigs... Ik ben reeds naar bed, als de mannen 's
avonds nog een spartelende hulpeloze vliegende vis van 20cm op de zwemtrap,
tussen de fenders, aantreffen!
Tijdens mijn wacht neemt de wind sterk toe, alsook de golven
die dwars op Zensation inbeuken. Nu lijkt het echt wél een 'Volvo Ocean Race'.
Soms denken we dat we in een attractie zitten. De ene keer in Bobbejaanland,
dan weer in Walibi, of zelfs in de Efteling. Wanneer er wat oceaanleven bijkomt
zouden we onszelf wél in Sea World wanen. Alleen ontbreken er nog enkele
dieren... En dit alles gratis en voor niks ;-)
Als the Captain zijn nachtwacht begint, reven we het
grootzeil voor meer comfort. Even later zit hij achter het stuurwiel en kan
zich met moeite wakker houden. Plots krijgt hij een klap tegen zijn hoofd: een
schampschot van een vliegende vis van 15cm! Hij is meteen weer wakker en z'n
fleece stinkt. De schubben die ik 's morgens vind en de geur in z'n fleece,
zijn het bewijs! Tja, we hebben er al veel over gelezen en gehoord van andere
cruisers en ook wij blijven niet gespaard van die gekke visjes. Maar ik blijf
toch zoveel mogelijk in mijn hoekje zitten aan de kajuitingang, achter de
buiskap, daar kunnen ze me niet treffen ;-)
Onze Cherrenstef zijn wacht zit erop en kruipt in zijn
hopeloos rollende kooi. The Captain en ik halen de kotterfok naar beneden en
zetten enkel het voorzeil, zo kunnen we platter voor de wind varen en wordt het
weer comfortabeler op onze dame.
De ijskast heeft het zwaar te verduren met de steeds hoger
wordende temperatuur. We sluiten de linkse koelkast af, zodat ze 1/3de kleiner
wordt. Hopelijk trekt ze het nog tot onze aankomst...vervanging zal na 13 jaar
zeker niet abnormaal zijn.
Onze apo is extra speciaal vandaag, nog 1000mijl te
varen tot onze bestemming! Reeds 2/3de achter de rug van de af te leggen
afstand tot Martinique. We tellen af!
