Donderdag, 27 augustus'15
We zetten onze wekker, want de Ikiro-taxi pikt ons vroeg op...we gaan op uitstap met z'n vieren naar Sintra en nemen daarvoor een bus die ons op veertig minuten naar daar brengt. Het is mistig, maar we zien en horen onze taxi-dinghy aankomen. Op ons tripje naar de haven komen we véél kwallen tegen, zo van die dikke lichte gele, zoals we in Frankrijk ook gezien hebben. We horen en voelen een bonk, net voor we afmeren...oeps, we hebben ééntje geraakt...
Aan het loket van de buslijnen zijn de bedienden niet kranig met hun informatie(gisteren ook niet, toen we al info waren komen vragen) en het promoten van het combi-ticket, wat voordeliger uitkomt en ook praktischer is om ter plaatse in Sintra de lokale bussen en kasteelroutes te nemen. Enfin, nu hoeven we niet aan te schuiven bij de buschaffeur en scannen we ons kaartje op de bus.
Sintra is een romantische stad met verschillende burchten, kastelen, monastaries en baselieken en nog véél meer prachtige gebouwen, waarvan er een aantal Unesco Werelderfgoed is. Met de sightseeing 'hop on, hop off' bus kan je kiezen tussen twee kasteelroutes. Het is druk, in de stad, op de bus en aan de stopplaatsen. De eerste bus zit vol, alvorens we er op zitten...dan maar te voet naar de eerste stopplaats, kasteel. Langs de wandelroute staan verschillende beelden van kunstenaars en er staan ook véél verkopers langs de weg met zelfgemaakte juwelen, schilderijen, foto's, enz... We zijn al snel aan het eerste paleis 'Palácia Nacional de Sintra' met twee opvallende witte kegelvormige schoorstenen, die zich in de keuken situeren en het zicht van de stad domineert. Daar kunnen we de bus op naar de Moorse burcht. Portugal heeft véél islamitische invloeden van vroeger en die vind en zie je overal terug in de historische gebouwen.
De rit naar de burcht 'Castelo dos Mouros' is steil en lang. Toch komen we onderweg moedige wandelaars tegen.
We betalen inkom en beklimmen de omwalling en vele torens van de burcht. We hebben een prachtig zicht op een aantal andere kastelen en stopplaatsen, die op de heuvels en tussen het groen staan. De panorama's die we op onze netvliezen zien en branden, zijn alweer Prach-Tig en sprookjesachtig. Je waant je hier in Disneyland en Efteling, maar dan grootser en alleen de sprookjesfiguren en prinsen & prinsessen missen we! Ridders zijn hier ook niet meer, maar ze hebben duidelijk fel gestreden in en rond deze burcht.
Aan de busstop staat alweer véél volk en de eerstvolgende bus is al snel vol en we moeten dus wachten op de volgende...Tja, dan heb je een ticket en kan je er niet op... Te veel volk en het verkeer in het kleine stadje en smalle enkelrichting straatjes is te druk, waardoor de tour-bussen ook niet kunnen doorrijden en hun uurregelingen niet kloppen. Ze zouden beter tijdens de tour-uren de wegen en de stad autovrij houden en meer bussen inleggen. Want nu moet je lang wachten, waardoor je tijd te kort komt om alle touren en bezienswaardigheden te doen. En, je hebt ook kans dat de helft van je familie of groep op de bus zit en de andere niet...
Alé, de volgende bus hebben we geluk, we kunnen er net op, d.w.z. met drie, voor nummer vier zijn neus gingen de busdeuren alweer toe! Toen heb ik effe geroepen: 'Wait, my husband!' Gelukkig deed de chaffeur de deuren weer open en kon mijn Lovertje opstappen. We besluiten het Paleis van Pena links te laten liggen, wat een wijze beslissing is, aan de gigantische rij wachtende te zien staan, om weer beneden te geraken.
In de stad, kiezen we voor de andere route en komen zo bij een prachtig sprookjeskasteel: 'Quinta da Regaleira'. Het kasteel heeft een gigantische tuin, waarin verscheidene torens staan en die grotten, ondergrondse tunnels, fonteinen, een waterval en diepe waterput van 27m diep herbergt. Het is zoeken en elke keer weer met verbazing en bewondering te kijken naar wat er hier allemaal tevoorschijnt tovert...hier als kind verstoppertje spelen, is een droom...of misschien wél een nachtmerrie! Want zo snel wordt je niet gevonden in deze mysterieuze grote tuin. 'Alice in Wonderland' zou zich hier wél kunnen in vinden ;-)
Binnenin het kasteel zijn ontelbare schatten aan meubilair, wand- en plafonddecoratie, raam- en deurcossijnen, enz...
Wauw! We zijn betoverd! Dit is de moeite waard. Jammer dat het tijd is om onze laatse bus terug naar Cascais te nemen. Één dag is duidelijk te kort voor het magische Sintra en al haar bezienswaardige 'schatten'!
We nemen de buslijn die langs de kustlijn en 'Cabo da Roca' komt. Deze kaap, is het meest uitstekende Westerse punt van Portugal en Europa: 'Where the Land ends and the Sea begins'_Luis Camoes. Deze hebben we van de week onder zeil gerond, toen we van Porto kwamen. Een beruchte kaap, waar het ook kan spoken bij slecht weer/storm. Zo zien we ze eens van de andere kant.
In Cascais is het nog gezellig druk en we eten nog iets op een terras. Daarna gaan we nog even langs het festival en sluiten de avond af met churos. Dit hebben we in Spanje minder of zelden gezien, maar in Portugal overal. Tijd om er eens eentje te proeven...een beetje familie van onze smoutebol, van het kermiskraam. De smaak is minder vettig en valt wél mee, maar we zijn er geen fan van.
Met heel wat kilometers en steile beklimmingen in onze benen en kuiten, gaan deze moeë berggeitjes slapen ;-)
