Dag 10: Vrijdag, 19 -> zaterdag, 20 mei '17 _ 17.00
LT(local time= UTC -7)
Resultaten na 24u:
Afgelegde afstand: 163 NM
Gemiddelde snelheid: 6,79 kn
Knopen wind: 23 kn
Positie: 13°19'S 102°29'W
Koers: 250°
Afstand tot bestemming: 1965 NM
Om de mast te ontlasten en de verstaging extra te
ondersteunen, geeft onze walkapitein Guy een 'ultieme' tip: vallen
(spinnaker-/en kotterval) aan de loef kant (hoge kant) zetten. Dat doen we
meteen. De wegneembare kotterstag op zich is ook een extra verstaging. De
krachten die op het hele schip inwerken zijn immens en niet te onderschatten!
Voor de avond valt heisen we de kotterfok en rollen de genua weer in. Met windsnelheden
van gemiddeld 25 knopen, varen we in het daglicht op de genua en 's avonds
& 's nachts met het kleinere kotterzeiltje.
De weergoden zijn ons gunstig, ze zorgen voor een droge
aangename nacht gevuld met sterren en een manensikkeltje, die twaalf uur later
wordt afgelost door de zon. De golven veranderen en bouwen extra op tot 3,5 à 4
meter hoog! We voelen ons een speelbal tussen een paar poezenpoten... we rollen
van links naar echts, van achter naar voor. Of is het van links naar voor en
van rechts naar achter?! Je hoort wanneer een golf meer voor je in petto heeft.
We proberen nog weg te duiken, maar... te laat! Hoeveel keren worden we nat van
kop tot teen? Hoeveel keer nemen we een zoetwaterdouche om onze gepekelde
kleren, lijven en haren te ontzouten? Maar we geven niet op en kleden ons weer
om, om vervolgens nog eens getrakteerd te worden. Waaraan hebben we dit
verdient?! Kleren hangen aan de reling in een poging tot drogen, waar ze nog
eens lekker nagespoeld worden. Ja, je leest het goed: kleren! Het is net te
fris (lees 25°C, de gevoelstemperatuur met wind is toch minder volgens mij!) om
in badkledij te vertoeven en het water voelt koud aan.
Zensation vaart een ruime koers en de krachten die op het
roer van de windvaansturing komen worden groter. Ze kreunt onder elke golf, die
haar doet werken. De bevestiging op de romp verschuift telkens enkele
millimeters. De bouten zijn te dun voor de gaten, maar we hebben geen anderen,
aandraaien is slechts een tijdelijke oplossing. McGuyver denkt even na en maakt
van het omhulsel van een bic een soort plug. Deze vijlt hij en bevestigd het
tussen de bout en het gat. Selfie is blij en we horen haar niet meer! Toppie
werk McGuyver :-)
