Dinsdag, 23 augustus '16
Een cruiseschip meert al vroeg af in Kralendijk. De stad oogt meteen levendiger dan de voorbije dagen. Op het Whileminapark staan kraampjes met allerlei souvenirs en plots rijdt er een toeristentreintje rond... En eerlijk is eerlijk, overal zijn de prijzen niet hoger of lager dan anders. En wij genieten mee van de geopende winkels, kraampjes en een beetje extra leven in de brouwerij. Er zijn heel wat mensen van de bijna vierduizend passagiers en tweeduizend werknemers die een dagje genieten van Bonaire en die voor goede inkomsten zorgen. 'Everybody Happy!'
De dinghy-lessen zijn eindelijk gestart! Hoezo, lessen om met zo 'n rubberen bootje te varen?! Ja, zei het niet dat onze buitenboordmotor al enkele keren gereanimeerd is en komt met een Mac Guyver-handleiding... Doordat de schakelhendel (zie vorige blogs) niet meer origineel is en nu bestaat uit een ijzeren staaf en bouten, werkt dit niet zo soepel en met mijn 'kiekemacht' (geen spierkracht), krijg ik deze niet verzet. Dit is ook de reden dat ik na 14 maanden onderweg te zijn, nog steeds ons Dinghietje niet kan besturen...ik wil het al lang, want vind het best stoer, een vrouw die dinghiet! Neen, het euvel is er niet van het begin, dus geen excuus daar, maar is wél op het moment dat ik het zou gaan leren opgetreden. De motor krijg ik zo goed als meteen, lees: na maximum drie pogingen, gestart. Joehoe! Het varen zelf, heum...draaien gaat tegenovergesteld dan waar je naar toe moet. Dus dat is nadenken, heb nauwelijks met een helmstok gevaren, een stuurwiel is me bekender. En dan die gas...telkens ik de boot stuur, brengt mijn hand ook de gashendel in beweging. Nou, de synkinesieën (meebewegingen) of is het mijn oog-hand coördinatie, hebben nog wat training nodig. Maar ik kan al starten en een beetje varen, als we de botsing tegen een paal niet meetellen ;-) hi, hi, hi,... Nog wat spieren kweken en de rest komt wél zeker.
Om 17u staan we bij 'Karel's bar' met andere cruisers te wachten op het gratis busje (op dinsdag en vrijdag), dat ons naar Van der Tweel, of m.a.w. AH, nml. Albert Heijn brengen! Joepie de poepie! Maar we zijn met teveel en kunnen niet met z'n allen mee. Komt goed uit voor de heren en voor mij: ik rij met de eerste lading mee en kan al exploreren en de heren nemen de tweede rit en kunnen alsnog van de Happy Hour (17-19u) profiteren en drinken ondertussen een biertje.
AH is een grote, mooie supermarkt met veel bekende Nederlandse producten, mijn hart maakt een sprongetje bij het zien van een aantal lekkere herkenbare dingen. Toch hou ik me in en let op de prijs, want in Curacao is er ook een AH en daar gaan we volgende week naar toe en zouden de prijzen lager liggen. Winkelen onder tijdsdruk is toch niet mijn dada, ook al krijg je een uur de tijd, wij zelfs 15' langer, doordat er twee terugritten zijn. Van die tijdsdruk krijg ik stress...mijn lijstje heb ik afgewerkt, maar toch vergeet ik naar andere dingen te zien, al is het vooral prospectie onderzoek voor de volgende bezoeken. Geen ramp. Met Nederlandse lekkernijen, het maandelijkse kook-tijdschrift 'Allerhande'(heb ze wél digitaal op mijn tablet, maar een 'echt' boekske in je handen is toch nog net wat anders!) en een warm curryworstenbroodje achter mijn kiezen verlaten we de winkel.
Aan boord nuttigen we wat van de gekochte goederen. Ook the Captain is tevree met een 'mokka gebakje' van den 'Heijn' (Beire) ;-)
Wat wil je nog meer in het 'Paradijs'?! Met een Belgisch wafelhuis (nog niet uitgetest), Italiaans Ijssalon met lekkere ijsjes en milkshake (reeds twee maal bezocht en uitgetest door the Captain) en nen Heijn!
