vrijdag 30 september 2016

Curacao, Spaanse Water 18(Caraïben)

Donderdag, 29 september '16

Raar om weer te slapen op een vastgesnoerd schip. We houden van een beetje deining en meedraaien met de wind op anker. Aanpassen aan de andere geluiden rondom ons van: de steiger, fenders, landvasten, vallen die tegen de mast tikken bij de buren of de buren die nog even doorfeesten of pratend op de steiger passeren, enz... En dan de insecten! Toch vallen we meteen in slaap.
Om 3u worden we wakker van regendruppels en worden alle luiken gesloten. Hierdoor stijgt de temparatuur binnen en liggen we al snel in een sauna...slapen wordt hierdoor minder aangenaam.
De hele ochtend is het grijs en krijgen we afwisselend regenbuien over ons heen. Bovenop is het windstil en drukkend warm. De haven ligt tussen mangroven en twee heuvels ingesloten, waardoor het nog warmer is.
Via internet en de radio vernemen we dat de 'Tropische Storm' Matthew een orkaan geworden is van categorie 1.
Hij zou 120NM ten noorden van Curacao passeren, maar zijn staart zou wél over Curacao komen en véél regen en wind in petto hebben. Op de radio wordt iedereen gevraagd om binnen te blijven, scholen en winkels zijn gesloten, de verkiezingen zijn een week uitgesteld en de Militaire & Nederlandse Marine staat klaar om hulp te bieden. Grootste vrees is wateroverlast. Zelfs de beweegbare 'Pontjesbrug' in Willemstad is afgekoppeld en naar veiliger oorden gebracht. Klinkt allemaal serieus, maar op het moment merken we nog niks van Matthew. Stilte voor de storm?!
De ABC-eilanden liggen onder de orkaangordel. Uit statistieken blijkt dat één keer per eeuw de eilanden getroffen zijn door een orkaan. Dit is voorgekomen in 1605, 1784, 1877. Gedurende de afgelopen eeuw en tot nu toe is er geen meer voorgekomen. Wél is bekend dat de 'orkanen van de eeuw' de eilanden zwaarder hebben getroffen dan de effecten/staarten van de orkanen Hazel (1954) & Ivan (2004).
Afwachten nu en gewoon ondergaan...
Ondertussen bergen we dingen op en snoeren alles extra vast. De keerkoppelingolie blijkt uiteindelijk toch niet de juiste te zijn en dus moet die er weer afgehaald worden en nieuwe eropgezet worden. Dubbel werk voor the Captain en dan verwacht je dat ze je in de watersportwinkel de correcte olie aan je zouden verkopen!
Tussen de verschillende boten wordt gependeld voor hulp of gewoon een praatje en een kopje koffie/thee drinken. Gezellig, lijkt hier of we in een Marina in Zeeland zijn in de tropen. Maar jammergenoeg voorlopig geen shoppinguitjes voor de Curaçaose zeilersvrouwen ;-)