Donderdag, 11 - maandag, 15 juli ‘19 (UTC Fiji +12u = +10u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
We bevinden ons op het eiland “Vanua Levu”, het tweede grootste eiland van Fiji, ook ‘great land of the people’, genoemd. Het is minder toeristisch en wordt ook minder bezocht door buitenlanders. Toch heeft het dezelfde natuurlijke uitstraling, hetzelfde landschap en mogelijkheden te bieden, al dan niet in een kleinere uitgave. In de verte zien we de contouren van haar grotere zus liggen, “Viti Levu”, waar we vandaan komen. We zijn het eiland bijna helemaal rondgevaren en zagen haar natuur veranderen van dichtbegroeide groene bergflanken in het zuiden tot okerbruine kale flanken in het noorden. De typische uitzichten van een vulkanisch eiland passeerden onze vier kijkers.
Nu liggen we in de ‘Copra Shed’ Marina in ‘Savusavu’, de hoofdstad van “Vanua Levu”. Op deze plaats komen de meeste zeilers aan in Fiji. Er zijn drie jachthaven-tjes, die voornamelijk moorings hebben en slechts een paar ligplaatsen aan een steiger. Ze hebben allen een clubhuis/-bar/-restaurant en sanitaire voorzieningen. Voor de douches passen we meestal, maar deze keer maak ik er gebruik van, rede: onze warmwaterboiler is stuk. Ja, plots bleef de bilgepomp draaien en hoorden we water naar buiten spuwen... een gat in de 16 jaar oude koperen boiler. Niet te herstellen, dus even tot in Nieuw-Zeeland geen warm water, aangezien we er in Fiji geen nieuwe kunnen bekomen. In deze tropische temperaturen nemen we toch steeds een koude douche, dus dat is geen ramp en voor de afwas wordt er vanaf nu een keteltje op’t vuur gezet. Maar... het water dat door de bilge gelopen is zorgt voor héél wat werk. Voor de tweede keer in enkele weken tijd (zie Tonga: lekke zoutwaterpomp) moeten alle delen van de bilge één voor één geledigd, uitgedroogd en weer ingeladen worden. Heel leuk met een volgeladen goed voorziene proviand-voorraad 💪🏽. Er is volgens de teller zo’n 60L water 💦💦door de bilge gegaan, gelukkig wél zoet deze keer, waarvan we een 25tal liter uit de boiler hebben kunnen recupereren door af te tappen. Hier in Savusavu regent het net als in Suva regelmatig en indien dit niet het geval is, kunnen we voor enkele Fiji dollars water tanken van de Marina.
Dus na een heerlijke douche, loop ik met fris ruikende haren door het stadje. Het is een gezellig plekje dat bruist van leven bij het busstation, waar venders proberen een zakje nootjes, water of andere knabbeltjes aan de passagiers die uit het raam leunen te verkopen. De overdekte markt is voorzien van meer dan honderd kraampjes/tafeltjes die uitpuilen van verse groenten, fruit, kava & kruiden. De stad bestaat uit één straat met aan weerzijde winkeltjes, restaurantjes en enkele supermarkten. Het is kleinschaliger en minder overweldigend dan de steden Suva & Lautoka op het hoofdeiland. Ook hier kunnen we het meeste van proviand verkrijgen en goedkoop & lekker eten. Ook al vinden we het Koreaanse restaurant niet meteen en worden we bij de vraag er naar, naar het restaurant ‘Hong Kong’ genaamd verwezen. Hier eten we alsnog lekker en leren we dat Hong Kong ook in Korea ligt of tocht niet?! Hi, hi, hi,... De volgende avond lukt het ons wél om het juiste restaurant te vinden en bevinden we ons alsnog in Korea, bij ‘Grace Road’ Kitchen.
Onze mooringbal ligt naast een resort in aanbouw, bij laag water groeit het zandstrandje naast ons en kunnen we bijna van de boot op het strand stappen!
Aan de overkant zien we dampwolkjes boven het strand. Er zijn warmwaterbronnen in Savusavu en bij laag water zie je het stomen, waar het water uit de bronnen in de zee stroomt. Spa’s & massages vind je hier overal, voor het welzijn van onze rug & schouders en de rest van ons lichaam, laten we ons onder handen nemen tijdens een duo-massage.
Zo zijn we weer fit voor een bezoek aan de ‘palmentuin’. “Flora Tropica Garden” is eigendom van een Australiër, zijn passie & doel is om 300 van de wereldwijd 310 bestaande palmsoorten 🌴🌴🌴hier te huisvesten. Het is een prachtige tuin die aan de hand van houten trappen & platform ons langs 265 palmsoorten leidt. Een extra 10 palmsoorten heeft hij reeds klaar om bij zijn collectie te voegen en een plekje in zijn gigantische tuin te geven. Indrukwekkend! Aan de hand van een begeleidende gidsje lezen, zien & leren we over de verscheidene palmbomen. De afwisseling van kleurrijke bloemen tussen de groene achtergrond is oogverblindend.
Aan boord wordt de naaimachine weer bovengehaald, een lang uitgesteld project wordt uitgevoerd: verkleinen van het anti-swingzeiltje. Ooit laten maken van een oud zeil van een vriend, maar dus te groot. Wat ogen losmaken, meten, knippen & stikken... klaar is kees. Naar horen zeggen is de kaasstaart bij ‘Snow House’ lekker, alsook andere zoetigheden, smoothies, koffies,enz... Reeds dagelijks proberen we een stuk kaastaart 🍰te bestellen en te eten, maar telkens is ie op, alsook in de club...
Ons vaarplan wordt herbekeken, de wind die er was om naar het zuidoosten te varen is er niet meer... dan maar bijsturen en plannen wijzigen. ‘Ik ga weerman worden’, zegt the Captain! Tja welke weerman-/vrouw kan het weer exact voorspellen?!
Captains B-day is op komst en misschien is een resort wél een leuke lokatie om zijn 50ste vieren. Dus ‘Taveuni’ wordt de bestemming en van daar zullen we naar ‘t noorden van de Lau Groep varen.
Proviand wordt aangevuld en de iets hogere prijs, t.o.v. op het ‘hoofdeiland’ (het meeste komt van daar via bevoorradingsschip), op de markt & in de supermarkten wordt neergeteld. Om onze smaakpapillen rust te geven, kopen we een ‘kaastaart’ van de diepvriesafdeling uit de supermarkt. Benieuwd hoe die gaat smaken, na al die dagen er naar te hunkeren... 😜
