We worden wakker met een blue sky en bereiden ons vertrek voor. Maar de vriendelijke havenmeesteres is nergens te bespeuren...het is zaterdag, dus we denken dat ze om 10u er wél zal zijn. Maar haar kleine barak-kantoortje blijft gesloten, alsook het barretje er naast. Dan maar bellen. Christel van Ikiro spreekt vlotjes Spaans en binnen vijf minuten komen ze, vertelt een mannenstem aan de andere lijn. En ja hoor, vijf minuten later stopt er een auto: het is de man van de bar. Zou hij onze afrekening maken? Moet hij de bar en ook het kantoor beheren? Neen... Uiteindelijk komt ze vijftien minuten later aangereden. En we kunnen vlot afrekenen en de trossen losgooien.
Vandaag gaan we de beroemde 'Kaap Finistere' ronden. Hier kan het spoken. Er staat bij vertrek een dikke twintig knopen wind en we krijgen ze van vanachter(backstagwind), we varen enkel op voorzeil, heel comfortabel. Wanneer we de 'Kaap van Finistere' passeren, is de wind zelfs al afgenomen naar 14Kn en we varen er rustig voorbij en maken extra véél foto's, zodat Anastasia-crew kan zien wat ze enkele dagen geleden in de mist gerond hebben :-)
We hebben nu officieel de noordkust verlaten en zijn begonnen aan de 350mijl westkust van Spanje en Portugal. Vanaf hier zouden de mooiste ría's zich bevinden. We zijn benieuwd. We zien vanop het water, al meer huizen met witte gevels en oranje ronde dakpannen, hier en daar zien we nog eens een gekleurde gevel van roze, geel of blauw. Die gekleurde huizen geven vanop het water een mooi zicht en hebben we langs de hele noordkust gezien. De Eerste ría die we gaan ontdekken hier, is Ría de Muros.
De wind zakt verder in en we openen het grootzeil en bomen de genua uit=vlinderen. Het is warm, heet zelfs! De herfst van de laatste dagen is alweer verdwenen en vergeten ;-)
We droppen het anker aan het vissersdorp Muros. Ikiro ankert naast ons. Na het avondeten varen we met ons Dinghietje nog even langs de buren. Morgen varen we z'n vier naar het dorp met ons Dinghietje. We liggen hier rustig te dobberen achter ons anker.
