Zondag, 4 oktober '15
Voor dag en dauw zijn we wakker en halen we ons anker op... We varen nog langs Ikiro en zwaaien en roepen 'tot gauw' naar Christel & Andy. Is dit nu ons afscheid tot in Belgiė of zien we elkaar straks, morgen of binnen enkele dagen weer?!
De zon is aan het opkomen, maar de lucht is zo somber en grijs, zoals we ons voelen...
Vissers dobberen al op de rivier, wanneer we onze vrienden op de Ría de Formosa achterlaten.
Buiten, op de Atlantische Oceaan staat een redelijke deining, maar de wind laat ons in de steek, dus is het hotsen en klotsen op motor, tegen de golven in. Leuk is anders, maar Zensation hou zich sterk en stampt zich door het water.
Ik tik terwijl op het 'Tabje' mijn notitie voor de blog. Maar, na een tijdje voel ik me wat misselijk... We rollen stevig en oncomfortabel!
Dan maar stoppen typen en wat gaan liggen en hopen dat ik niet ziek wordt ;-)
Na enige tijd denk ik er door te zijn en bereid ik wat een voor the Captain. Het gaat goed, tot het eten bijna klaar is...ik geef Geert zijn lunch en ga weer snel liggen!
Het blijft toch wennen en inslingeren...dat ben ik niet gewoon...ik heb bijna altijd kunnen blijven lezen, koken, plotten, enz, tijdens het varen. Maar, onder zeil geeft het ook meer comfort en stabiliteit.
We komen in de vroege avond toe in Lagos en net dan begint het wat te regenen. We nemen een ligplaats in de haven, want er is slecht weer en véél wind voorspelt voor vannacht en morgen.
Na een verfrissende douche, ben ik een nieuwke. We maken nog een wandeling en gaan iets eten en kruipen vroeg in onze kooi.
De zon is aan het opkomen, maar de lucht is zo somber en grijs, zoals we ons voelen...
Vissers dobberen al op de rivier, wanneer we onze vrienden op de Ría de Formosa achterlaten.
Buiten, op de Atlantische Oceaan staat een redelijke deining, maar de wind laat ons in de steek, dus is het hotsen en klotsen op motor, tegen de golven in. Leuk is anders, maar Zensation hou zich sterk en stampt zich door het water.
Ik tik terwijl op het 'Tabje' mijn notitie voor de blog. Maar, na een tijdje voel ik me wat misselijk... We rollen stevig en oncomfortabel!
Dan maar stoppen typen en wat gaan liggen en hopen dat ik niet ziek wordt ;-)
Na enige tijd denk ik er door te zijn en bereid ik wat een voor the Captain. Het gaat goed, tot het eten bijna klaar is...ik geef Geert zijn lunch en ga weer snel liggen!
Het blijft toch wennen en inslingeren...dat ben ik niet gewoon...ik heb bijna altijd kunnen blijven lezen, koken, plotten, enz, tijdens het varen. Maar, onder zeil geeft het ook meer comfort en stabiliteit.
We komen in de vroege avond toe in Lagos en net dan begint het wat te regenen. We nemen een ligplaats in de haven, want er is slecht weer en véél wind voorspelt voor vannacht en morgen.
Na een verfrissende douche, ben ik een nieuwke. We maken nog een wandeling en gaan iets eten en kruipen vroeg in onze kooi.
