Het is nog donker als onze wekker afloopt en de zon komt op wanneer onze Ikiro-dinghy-taxi ons oppikt, om met z'n vieren de overzetboot te nemen van 7u45, van Culatra naar Olhão.
Het is nog frisjes en het eiland slaapt nog...uitgezonderd de vissers die hun vangst binnenbrengen en op de steiger hun visnetten ontwarren. De meeuwen zijn ook al talrijk en actief aanwezig en hopen om een lekker visjes of overschotjes als ontbijt te kunnen stelen. Er zitten er ook weer als ere-haag op de palen en afsluiting van de opstapsteiger van de overzetboot. We zijn bang voor een bommetje en zijn telkens blij dat we hiervan gespaard blijven en proper de boot op kunnen ;-)
Tegen dat de overzetboot toekomt, zijn er toch nog passagiers aanwezig.
Een halfuurtje later komen we toe op Olhão en gaan we eerst een ontbijtje nemen in een 'Pastelaria'. Daarna zijn we klaar om de markt te ontdekken. Eerst gaan we naar de zigeuner-markt met kleding en accessoires. We zijn blijkbaar nog wat te vroeg, want de marktkramers zijn nog volop aan het uitpakken. Deze markt is wat kleiner dan die in Loulé. De verkopers zijn ook opdringerig: als we nog maar stoppen om iets te bekijken, komen ze al toe, zeggen dan: 'best price!' En pakken het vast en duwen het in je handen... Dit werkt bij ons omgedraaid! Laat ons gewoon rustig kijken en als we geïnteresseerd zijn, zullen we het wél vragen! Resultaat: we kopen NIKS!
We zoeken de gezellige sfeer op bij de versmarkt met kleurrijke en geurende kramen met groenten&fruit, noten, zaden, enz... En de 'Mercado' binnen met verse vis, schaal- & schelpdieren, vlees en gevogelte, kaas, brood, kruiden, enz... Met een zakje vol verse lekkere proviand stappen we de oude stad in.
Want, we hebben tijd: de wind staat niet gunstig en dus blijven we nog een nachtje op Ría de Formasa voor Culatra liggen.
In de late namiddag nemen we de eerste overzetboot weer terug naar Culatra. Terug aan boord van onze drijvende huisjes, maken we elk onze dames klaar, om morgen door te varen.
's Avonds degustieven we met z'n vieren en dan is het tijd om afscheid te nemen...na meer dan negen weken, met elkaar op te trekken, is het morgenvroeg zover: ieder gaat zijn kant op: Ikiro richting het Oosten, naar de Middellandse Zee; en wij terug richting het westen en daarna verder naar het zuiden.
Maar we spreken af elkaar in België te treffen, na de feestdagen.
We hebben samen een leuke tijd beleefd en véél bijgeleerd, maar we blijven nog steeds digibeten ;-)
Het afscheid is raar en dringt nog niet echt door, de vorige keren troffen we elkaar meestal na een dag of enkele dagen weer...
Tnx Christel & Andy voor jullie fijne gezelschap, de leuke tijd samen en zó véél meer!
