Porto Santo(PT) 1a

Dinsdag, 13 oktober '15

Het eerste dat ons opvalt is de kleur van het water...dat is 'hel' blauw! Hoe dichter we kwamen, hoe blauwer het werd. De havenmeester komt nog even kijken of we goed liggen en ons vragen of we ons straks willen aanmelden bij de douane en in het havenkantoor. Na een verfrissende duik in het warme hel blauwe water en een zoet-water-buiten-douche, zijn we opgefrist om met onze documenten naar de plaatselijke instanties te gaan.
De Vaguebond-crew waarschuwt ons dat we onze tijd er moeten voor nemen...Ja, dat hoort nu eenmaal bij onze manier van reizen. Je moet het allemaal zelf regelen, terwijl je een reis boekt en aankomt op je bestemming en alles al voor je geregeld is door het reisbureau of -organisatie. En we weten uit verhalen dat de autoriteiten hun tijd kunnen nemen of al eens vervelend doen. Maar geduld en kalmte kan je dan redden...
We treffen een ontzettend sympathieke douanier en staan binnen de tien minuten alweer buiten aan zijn container-kantoor, waar hij ons de weg wijst naar het havenkantoor. Ook daar worden we hartelijk ontvangen door twee dames en ook hier gaat het inchecken snel. In minder dan twintig minuten is ons papierwerk in orde en begeven we ons naar het Havencafé/-restaurant. Onze eerste ontbijt-gang was wat fruit en een peperkoek, net voor aankomst. Onze magen rammelen en we willen nog wél een tweede gang verorberen. Terwijl we gebruik maken van de WiFi en de kaart bekijken, zien we dat het toch al bijna middag is...dan maar ineens brunchen ;-)
An & Ivan komen erbij zitten en we hebben héél wat bij te praten. De namiddag vliegt voorbij en we krijgen bezoek van 'die met z'n houten hamer' ;-) 
We besluiten even een dutje te gaan doen en wat bij te rusten. Ja, ja, zo'n oversteek is best vermoeiend, je bent dag en nacht alert en het slapen op een stampend, rollend schip is net iets anders en het lopen van de wachten en in het ritme komen van het wachtlopen zit er nog niet helemaal in. 
Het is alweer donker als we wakker worden...oeps! Net iets te lang geslapen...ik zou best nog verder kunnen slapen, maar the Captain is streng en wil dat we vannacht nog kunnen slapen en geen 'Ship-Lag' hebben. Onze buren, waar we mee hadden afgesproken, dachten al dat ze ons niet meer zouden zien verschijnen. 
We tatteren nog wat over onze avonturen en prachtige dingen die we reeds gezien en gedaan hebben en kruipen tegen middernacht weer in onze kooi.