Maandag, 9 november '15
Wat een nacht! Rollen, rollen en nog eens rollen! Op en neer, vallen en weer op en neer! Zo gat het héél de nacht door! Ondanks ons extra hekanker en de puts, krijgt Zensation zichzelf niet stil gelegd. Geen oog doen we dicht, of misschien enkele minuten tot we weer wild heen en weer geschud worden of in een put vallen. Ik probeer het om in de salon te gaan liggen, daar is het iets rustiger dan in de punt, maar dan nog...
Bij zonsopgang halen we meteen ons anker op. Ook in de kuip van de drie andere zeilboten is al beweging...ik denk dat er op geen enkel van de vier boten de bemanning een goede nachtrust heeft gehad!
We varen langs de oostkust verder naar het zuiden. De kustlijn is op vele plaatsen woest en gestolde lavastromen zie je tot aan de waterlijn. De natuurpracht met zijn vulkanen en verschillende structuur en kleuren blijven ons fasineren. Hier zien we weinig of geen bebouwing.
Het laatste uurtje kunnen we zeilen en om 10u droppen we ons anker al in Tarajal. Na een zwemmetje en een duik naar het anker, rusten we even uit en lunchen in de kuip. We zien podia op het strand staan en een traktor druk over en weer rijden...zou er iets te doen zijn of geweest zijn?
Ons Dinghietje wordt klaar gemaakt en voor het eerst zetten we voet aan land van Fuerteventura. Op het strand treffen we Lia&Remco van Hullu Poro. Samen zoeken we een terras op en babbelen we bij over onze zeiltrips. Ze vertellen ook over het festival dat afgelopen weekend plaats vond. Hier zie je weinig toeristen, af en toe nog een hippie, die aan het nagenieten is van het festival ;-)
In het stadje zien we grote mooie muurschilderijen op gebouwen en het stadspark is een groot palmbomen-bos. Enkele grote supermarkten en wat winkels zien we in de straten.
's Avonds is het de plaatselijke bevolking die de straten en terrassen vult. Dit doet ons denken aan Noordkust van het Spaanse vasteland, waar we dat ook ervaarden.
In het donker treffen we ons Zensation weer. Voor het slapen gaan, denken we aan zes maanden of 184 dagen geleden, toen we de trossen in Antwerpen losgooiden...sindsdien vormen Zensation en wij een echt gezinnetje, met ons drietjes...
