Zaterdag, 31 oktober '15
Ondanks het rollen, hebben we redelijk geslapen. We verorberen onze laatste stukjes van de speciale banaan-ananas vrucht, of was het ananas-banaan? De maïsvormige vrucht verloor zijn maïs-achtige groen korrels bij het rijpen en daarachter kwam het wit gekleurd vruchtvlees, ook in de vorm van maïsblokjes te voorschijn en de smaak ervan is heerlijk,
exotisch...mmm...jammer dat ze op zijn. Misschien vinden we ze nog wél op één van de Canarische eilanden.
Ondertussen regent al de hele voormiddag en de deining en het rollen nemen toe. Tegen de middag is het droog en is het rollen te erg...anker ophalen is niet evident en aangenaam, met mijn hoofd in de ankerbak en elke meter netjes opbergen...ik kom bijna groen terug in de kuip! Snel zeilen hijsen maar.
Er staat een stevig windje en met ruime wind varen we met gereefd voor- en grootzeil richting de hoofdstad van Arrecife. Ik ben zo trots op mijn Captain dat hij eindelijk les 1 van kustvaart van de VVW, na acht jaar, wil aannemen: dat gereefd zeilen weinig of geen inpakt heeft op de snelheid, maar wél comfortabeler is. We surfen op surfgolven die ons langs achter verder stuwen en we halen tot 11,6 knopen op zo'n golf. Fantastisch! De 11 knopen krijg ik net op de gevoelige lens gezet ;-)
Tijdens onze laatste oversteek hadden we deze tijdens mijn nachtwacht ook, waardoor the Captain de kuip in kwam met de vraag of we in de 'Volvo Ocean Race' zaten!
Het gaat lekker en snel, maar tijdens het gijpen knakt de neerhouder: katrol is uit elkaar gedraaid, maar dat is niet erg en meteen wordt ze vervangen door een andere katrol.
De hotel-gebouwen, cruiseschepen en de industrie-haven komen in zicht. We zien ook ontzettend veel bootjes op de AIS en als we dichterbij komen zien we tientallen zeiltjes: het is de 'mini-transat', single-handed steken deze zeilers de oceaan over in allemaal dezelfde kleine zeilbootjes, nml. Pogo 6.50. Wie dacht dat wij zot zijn...nou, deze zijn nog zotter ;-) Hier zou je ons niet inkrijgen om naar de overkant te zeilen! Wél leuk om ze zo allemaal samen te zien en ze te zien starten.
Het anker valt tussen stenen in een kom, achter een pier aan het 'Castillo de San Gabriel'. In de vroege avond varen we met ons Dinghietje onder bruggetjes onderdoor, langs de boulevard en komen zo in de natuurlijke lagune, waar we kunnen afmeren. Het lijkt wél klein-Venetië met al die bruggetjes en waterstraatjes, althans denken we dat, ook al zijn we er nog nooit geweest. Of zoals Brugge of Lier, vooral dat laatste kennen we beter...hi, hi, hi,... Het is alleszins very cosy.
We wandelen naar de nieuwe Marina van Lanzarote, met zijn commercieel centrum. Aan de andere kant van de stad, rond de lagune zijn verschillende horeca-zaken en terrasjes en verder richting onze ankerplaats, is het commerciële centrum met zijn winkelstraten. Doordat de Canarische tot Spanje behoren, hanteren ze ook hier de siësta. Dit is na Portugal toch weer even aanpassen, vooral als je naar de winkel wil, of 's avonds voor 20u30 à 21 u wil eten. Ook op zondag is hier alles gesloten, dus moeten we maandag zeker terug gaan naar de Orange-store, om onze SIM-kaart op te laden voor mobiel-internet ;-)
In het donker zoeken, we onder begeleding van onze plotter op de IPad, onze weg terug naar Zensation. Morgen gaan we verder op verkenning.
