Zondag, 1 november '15
De ankerketting heeft heel de nacht liggen schuren en zeuren op de lavarotsen die op de bodem liggen. En dan was er nog een heuse Halloween-party in de Disco 'Doblón', naast het Gran Hotel, waarvan de muziek tot in de vroege uurtjes weerklonk. The Captain had zichzelf bijna een kostuum uitgezocht ;-)
Om wat wakker te worden, duikt hij het water in en checkt of ons anker goed ligt, ze ligt achter een steen. De katrol van de neerhouder wordt door nog een andere vervangen en alle andere katrollen krijgen een extra inspectie-ronde, ook rekkers worden vervangen of hersteld. Zensation haar onderhoud van de dag zit er weer op.
We varen met ons Dinghietje naar het strand naast het Gran Hotel. Wanneer we onze bijboot verlaten en de boulevard willen afwandelen, komt er een baywatch-redder uit zijn Baywatch-redders-huisje, naar ons toe. Neen, géén David Hasselhoff of David Charvet...We krijgen de mededeling dat er daar geen gemotoriseerde boten op het strand mogen liggen, wél enkele honderde meters verder, maar daar vertrouwen we het niet zo. Dan maar terug naar de lagune varen en daar ons Dinghietje installeren.
Langs de boulevard met palmbomen komen we over de bruggetjes, die we net onderdoor gevaren zijn, tot bij het fort 'Castillo de San Gabriel'. Hier is nu het historisch museum ondergebracht en boven op het dak nemen we wat panorama-foto's van de stad en ons Zensation in de hoofdrol ;-)
De 'Real Nautico Club' is niet ver van onze ankerplaats en we willen daar iets gaan drinken, zodat we ook de WiFi-code van hun sterk signaal kunnen bemachtigen voor aan boord. Maar, een security-heer weigert ons de toegang: enkel voor leden! Heu, leden? Welke leden? Er liggen amper enkele optimistjes en wat 'gewone' wagens op de parking...Blijkt dat dit al jaren een club is voor de welgestelde bevolking! En een jacht? Dat hebben ze niet zeker! Ons Zensation is duidelijk niet indrukwekkend genoeg voor deze mensen. Amai, als je zou zien hoe knap het daar binnen was...we zouden ons er toch niet op ons gemak gevoeld hebben en ook het dakterras werd ons geweigerd!
We laten het achter ons en wandelen verder naar het stadspark, maar ook hier is het stil en verlaten. We krijgen nog steeds niet het gevoel dat we ons in een stad en dan nog wėl in de hoodstad bevinden. Arrecife is weinig indrukwekkend en heeft weinig te bieden, buiten de gezelligheid en het mooie zicht rond de lagune, waar de kleine vissersbootjes en ons Dinghietje liggen. Hier is het fijn vertoeven. Maar nog fijner is het op ons privé-terras en daar varen we voor de avond valt terug naar toe, want we hebben hier gisterenavond enkele rare figuren: veel bedelaars en daklozen gezien, waardoor we ons niet zo op ons gemak voelden...
