Maandag, 2 november '15
Voor de winkels opengaan, staan we al voor de Orange-store. Het is al even over openingstijd...maar ja, Spaanse mentaliteit en werkritme...dus we blijven wachten. Maar, ook de omliggende winkels blijven dicht en de post en banken zijn ook nog dicht...heum, het zal toch geen feestdag zijn zeker? We gaan eens kijken of de supermarkt, verder in de straat open is. Er voor treffen we een 'Movistar'-winkel die wél open is. Het mobiele internet dat ze kunnen aanbieden is te duur voor te weinig MB en zelfs géén GB. Maar we komen wél te weten dat het inderdaad een feestdag is en alle andere winkels gesloten zijn vandaag...dit staat niet in onze Lanzarote-reisgids vermeld. Jammer van de SIM-kaart, maar voor ons proviand hebben we meer geluk! De supermarkt is open en we maken voor de eerste keer kennis met de 'HiperDino' ;-)
Met een volgeladen Dinghietje varen we naar Zensation en halen het anker op. We hebben slechts enkele mijlen te varen naar 'Piedras de Cima', maar we hebben wind op kop, dus...opkruisen, met slechts één overstag, dat valt reuze mee, daar kan ik mee leven ;-) Het is hier dan ook wat breder dan op het Veerse Meer!
We hebben vernomen dat hier enkele van onze Kortgene-steiger-vrienden op vakantie zijn, ze zijn gisteravond toegekomen. We gaan elkaar hier aan het strand, bij hun hotel, proberen te treffen. Kunnen we hier voor het strand ankeren en mogen we met onze bijboot er landen?
De ankerplek lijkt ok en na de lunch stappen we ons Dinghietje in. De branding ziet er heavy uit en dus stop ik mijn short-rok en een extra topje in de dry-bag en zet me in zwemkledij in de bijboot. Omdat er ook hier weer een Baywatch-redders-huisje is, nemen we ons voor om vanaf de boei, die enkele honderde meters voor het strand ligt, de motor stil te leggen en het laatste stuk te roeien. Dit gaat perfect, maar het landen daar en tegen...Een grote golf pakt ons met ons Dinghietje op en the Captain wordt uit de bijboot gegooid! Hij is helemaal nat en hangt onder het lava-zand...een jonge heer staat vlak bij ons en komt ter hulp. Het is Wim! Tja, als dat geen aankomst is...letterlijk en figuurlijk zijn we 'aangespoeld'! Dit zou nogal beeldmateriaal opleveren voor 'funniest-home-video's' ;-)
We hebben al wat mislukte 'wet-landings' gemaakt, maar deze overtreft ze tot nu toe allemaal! En ik ben deze keer eens vrij droog gebleven en niet in het water beland, de rollen mogen als eens omgedraaid zijn, hé. Dus vanaf morgen een extra dry-bag voor extra droge kleren voor ons twee en enkel in zwemkledij de bijboot in... Het is altijd een avontuur, onze manier van reizen en we kunnen er zelf hartelijk om lachen :-) :-) :-)
Zelfs de Baywatch-redders laten ons rustig de bijboot het strand opdragen en we mogen hem zelfs aan de poten van hun Baywatch-huisje vastmaken ;-)
Heidi & Maaike zijn ondertussen aan de andere kant van het strand toegekomen met hun vrienden: Nathalie, Gino en Pieter-Jan, ze hebben onze aankomst gemist!
Het weerzien is fijn. Toch gek dat we elkaar hier treffen, zij amper vijf uur vliegen en wij al bijna een half jaar onderweg. Maar hier zijn we dan: samen op Lanzarote. Daar moet op geklonken worden!
De Mojito's zijn lekker en de sfeer zit er goed in...het lijkt al snel op een steigerfeestje 'á la Kortgene' op verplaatsing, de foto's spreken voor zich ;-)
Ondertussen hangt Geert's polo te drogen op het terras, zijn natte broek en zwembroek houdt hij maar aan.
Het is al donker als we afscheid nemen en het strand is reeds verlaten...niemand die ons vertrek kan zien! Wat wordt de tactiek? De snuit eerst, ik er al in en the Captain die duwt de bijboot af, springt erin en start de motor...deze start gaat het beste in een heavy-branding, hebben we al ondervonden en ook nu gaat het goed. Aan boord kan Geert zich eindelijk ontdoen van de nog steeds natte kleren. Het was wéér een onvergetelijke dag!
