onderdag, 31 maart '16
Twixx & Zensation varen de baai uit en enkele mijlen verder liggen ze een uurtje later op anker tussen het grote eiland Jost Van Dycke en het kleine eiland Little Jost Van Dycke. Tussen de twee eilanden doorvaren naar de noordkant oogt aanlokkelijk maar is onmogelijk door de vele aanwezige koraalriffen. We zien de Atlantische Oceaan uit het noorden het rif binnenrollen. Aquamarijn kleurig water, witte stranden en adembenemende uitzichten branden op onze ooglenzen! Mooi, mooi, mooi,...
The Captain gaat naar het anker snorkelen, maar zit even snel weer op de zwemtrap... Alles ok? Het is te diep en heeft geen duidelijk zicht en...er zit een haai onder de boot! Brrr... Zou ik gaan kijken? Brrr..., ik durf mijn teen nog niet in het water stoppen. Met de duikbril op en plat op mijn buik liggend op de zwemtrap kan ik hem wel zien aan de kiel, volgens Geert. Ik installeer me, maar...trek me terug. Stel dat die haai dan net mijn richting uitkomt... Ik ben te bang! Geert heeft een oplossing: de 'go pro'. Hij neemt foto's en een filmpje van onze vriend onder de boot. En ja, op de IPad kan ik de zandhaai van een dikke meter(of meer), onder Zensation zien hangen aan de kiel. Zou het die van gisteren in White Bay zijn, die even is meegelift naar hier of is het één van zijn familieleden?! Ik hoef het niet te weten...
Tijd om de 'Bubble Pool' gaan op te zoeken. Met ons Dinghietje varen met we zen vieren naar het dinghydok en trekken onze wandelschoenen aan. Langs mangroven, een lagune en een klim tussen grote stenen en cactussen, komen we aan de noordkant van het eiland. Daar beukt de Atlantische Oceaan op de ruwe afgesleten rotsen in en zorgt tussen de spleten van de rotsen voor kolkend water dat in een klein poeltje loopt='de Bubble Pool'. Noorden wind en meer deining zouden voor nog meer bubbels zorgen en het nog indrukwekkender maken. Moeder natuur heeft hier weer prachtige creaties gemaakt en onze monden vallen open van de prachtige omgeving! Het lijkt wél op foto's uit de boekskes of op postkaarten!
Onze ankerplek ligt wél ongunstig voor wind en deining en we besluiten meer beschutting en rust op te zoeken aan de overkant, in Cane Garden Bay, Tortola. Daar lagen we enkele dagen geleden ook goed.
Het anker heeft zich amper ingegraven of we dinghieën reeds naar de kant...net op tijd voor Happy Hour. Tja, we moeten Brigitte & Rob toch wegwijs maken aan land ;-)
Wanneer we na zonsondergang weer in ons Dinghietje stappen, ontdekt Geert dat de schakelhendel van de buitenboordmotor is afgebroken: nu kan er niet meer voor- of achteruit geschakeld worden! Hoe is dit gebeurt? Misschien een andere dinghy blijven achterhangen, of een kabel of trouw... Zulke dingen kunnen gebeuren met tientallen dinghies die tegen elkaar liggen met kabels en touwen aan een steiger. Maar hoe geraken we nu weer naar Twixx? Met vieren in een bijboot en het hele eind roeien? Ja, dat kan...maar een andere dinghy maakt zich net los van het dinghydok en we roepen: 'Help, help us please!' Meteen krijgen we een sleepje naar Twixx. Thanks!
The Captain is in z'n hoofd al een oplossing aan het bedenken en materiaal aan het bijeensprokkelen. Ondertussen zorgen Brigitte en ik, met ingrediënten van onze twee boten, voor een heerlijk diner: wokgroenten met kipsaté's rijstnoedels en pinda- en Indische saus... Njammie.
Met de Bounty zorgt Rob voor een sleepje met ons Dinghietje naar Zensation. We tuigen alvast onze bijboot af, zodat Geert morgenvroeg aan de motor kan werken, alvorens we verder varen. Duimen maar dat het lukt!
