Woensdag, 30 maart '16
Jost Van Dycke, een Nederlandse naam, genoemd naar een gelijknamige Nederlandse piraat/zeerover. Op White Bay tref je: beach bars, alsook enkele vakantieresorts, waaronder een bungalowpark en camping. Vanaf half negen 's morgens begint de verhuizing van de jachten in de baai: boten vertrekken en ander komen toe en vooral de charterboten zijn gretig en vechtlustig in het eerst tegen hoge snelheid de vrijgekomen meerboei op te pikken! Gevaarlijk en onverantwoord gaat het er vaak aan toe: andere boten, snorkelaars en dinghy's zijn dan de zwakke weggebruikers. Of er wordt vlak op je anker geankerd en met uitzwaai-ruimte tussen de boten wordt helemaal geen rekening gehouden...nou het is ook voor hun maar een 'huurboot'!!!
Soms is het grappig om aan te zien, hoe er wordt geracet of geklungeld, maar soms toch ook angstaanjagend.
White Bay is mooi met het verblindende witte palmenstrand, waar hangmatten tussen hangen en het helder blauwe water, waar het witte zand op de bodem in golfjes ligt...het lijkt wél op de bodem van een zwembad als de zonnestralen erdoor schijnen. De baai is dan ook erg in trek en 's avonds trekt iedereen naar de baai er naast, Great Harbour, met een goede gemotoriseerde grotere dinghy of per taxi. Een beetje beweging kan geen kwaad en wij gaan het te voet proberen. Een steile klim langs asfaltwegen, of zeg maar verscheidene klimmen..., brengt ons naar boven op de berg. We puffen, kreunen en blazen...hier gaan we de komende dagen nog plezier van beleven...pijnlijke kuiten laten zich reeds voelen en het zweet drijft van ons lijf. En telkens wanneer we denken er te zijn, ligt er achter de bocht nog een weg naar boven...maar op het hoogste punt wordt onze inspanning beloond met een panoramisch zicht om 'U' tegen te zeggen! Het afzien is meer dan de moeite waard. Ook de baai van Great Harbour ligt er als een 'plaatje' bij.
De mannen zitten al snel op een terras hun dorst te lessen. Kristien & Jan, die met Pacific Wave in Great Harbour liggen, lopen we op het lijf en...daar zitten we weer met z'n zes in een bar: de beruchte 'Foxy's'.
Maar de terugtocht, over de berg, voor ons vier wacht. Na wat 'pi-ta-mientjes' zetten we de mars erin. Grijze wolken dreigen in de lucht, het weer slaat om en een grote hoeveelheid regen valt op ons neer...geen plek, bushalte of afdak om te schuilen. We zijn nat van kop tot teen en het lijkt wel of we de terugtocht al zwemmend hebben ondernomen. Toch stappen we in de Bounty om weer tot aan onze dames te geraken. Het water is heerlijk warm en uitnodigend...we zijn toch al nat.
Een lange schaduw nadert de boot, wanneer we in het gangboord staan en de natte kleren ophangen. Is dat nu een zeeslang of een morene? Het dier zwemt achter de boot en onder ons Dinghietje..het is een haai! Ja, een zandhaai van wél zeker een meter lang. Hij zwemt in de richting van Twixx en Brigitte & Rob zijn nog aan het snorkelen aan hun zwemtrap...net wanneer we hen willen waarschuwen, draait de haai weer in onze richting en zwemt naar het rif dat voor ons ligt... Ja, ze zijn er echt en ze zwemmen hier vlakbij! Ik denk niet dat ik nog in het water spring :-\
