Woensdag, 4 mei '16
We wonen momenteel op een huis op stelten/ poten, acht om precies te zijn. Het is even nog meer 'back to basic' leven, dan dat we al deden: toiletten en douche kunnen we niet gebruiken aan boord en de afvoeren van de wastafels staan ook toe. Er zijn toiletten en douches op de werf. Maar in het midden van de nacht een ladder afdalen en over het plein wandelen voor een plasje...eum, dan maar op een emmer, zoals ze vroeger deden, hé. Kookpotten staan in de wastafels zodat we water kunnen nemen en daarin opvangen terwijl we handen te wassen, tanden te poetsen, afwassen, enz...
Ons bed en huis is nog hetzelfde, enkel de omgeving is anders en we liggen, of neen, 'staan' vast op meer dan twee meter boven de grond. No problem!
Om drie uur vannacht hoor ik water lopen. Heeft Geert de waterkraan niet toe gezet? Ik stap de kuip in en voel waterspetters en kijk naar beneden...uit de waterkast(waar de tellers en wateraansluitingen opstaan voor de werf) spuit water. Ik wek Geert en ook de buurman komt op onze geluiden af. Een waterleiding is gelost en de buurman, die hier al vijf jaar woont en gelukkig dit reeds eerder heeft meegemaakt en de hoofdkraan weet staan, zet deze toe. Oef...de leiding is voor onze teller gesprongen, dus dit is niet voor onze rekening. Het probleem volgens hem is de te hoge waterdruk in het Franse gedeelte! Met een vijver onder de boot, proberen we de slaap weer te vatten...
De voormiddag wordt gevuld met het treffen van de voorbereidingen: romp schilderklaar maken en aftapen, schroef opschuren, verf en schildermateriaal halen. Er zijn verschillende zaken op de werf die gevestigd zijn in kotjes of containers: verfwinkel, electricien, tuiger, buiskap/bimini maker, enz... Best handig lopen enkele keren per dag binnen en buiten bij de verfwinkel met een bakje, kwast, mondmasker,...op het einde van de werken rekenen we af...
Het is net geen middag als we aan de eerste laag witte primer beginnen. Even later krijgen we een douche over ons heen: de waterleiding is alweer gelost...gelukkig zijn we aan de andere kant van de romp aan het schilderen en is de primer reeds droog waar het water opneveld. Een tijdje later krijgen we weer een douche, maar deze keer van een bui, net als we aan het laatste stuk bezig zijn...even pauze dan maar. Het is net geen 16u wanneer we met de tweede laag starten. Ja, één laag schilderen met z'n tweetjes neemt best wat tijd in beslag. Waarom is die romp ook zo groot?!
De verfverkoper komt langs om het werk te keuren en te schatten hoeveel primer we nog extra nodig hebben. Hij meld ons dat de werfleider de rest van de week niet werkt doordat het morgen een feestdag is en ze er een brugdag aanplakken en dus pas maandag weer werken... Dat hebben ze ons niet verteld, of hangt ook niet uit. Oeps, een probleem voor ons, want de poten moeten eigenlijk verzet worden en dat dan voor 17u het einde van de werkdag/-week... We vragen het, maar ze zijn nog druk bezig met de toiletten die kapot zijn en de waterleiding te repareren en een mast op een catamaran te zetten.
Probleem want de primer heeft vier, liefst vijf dagen nodig om uit te harden voordat de boot weer te water gaat en de vlakken onder de poten moeten ook geschilderd worden.
Terwijl iedereen om 17u stopt met werken en zoals dagelijks samen een biertje drinken en nakaarten, zijn wij de enige zotten op de werf die verder werken.
De werfuitbater, Keith(een Brit die hier reeds vijf jaar woont en eigenaar is) en zijn vriendin, Paula (een Française) de secretaresse en zijn vriendin, komen langs. Hij is overwerkt en reageert héél heftig tijdens de discussie over het verzetten van de poten/steunen. Paula zijn probeert hem te sussen en beloofd ons hem te bewerken om het vrijdag of zaterdag alsnog te doen.... Afwachten dus!
Discussie twee: over de dag dat Zensation weer te water gaat. Ons was verteld en staat op papier dat dit maandag zou zijn, blijkt dat we in de agenda pas voor dinsdag staan ingepland...vergissing. Dan een dag gratis? Dat kan eventueel geregeld worden volgens Paula en dan hebben we een dag extra om te werken en de verf om uit te harden en te drogen, dat is dus minder erg.
Het laatste stuk schilderen we m.b.v. hoofd- en looplamp. Om 19u30 staken we de werken en zijn de twee lage witte primer geschilderd. Met witte stippen op onze lichamen, kleren en zelfs in mijn haar zijn we toe aan een douche. We kunnen nauwelijks 'pap' zeggen en onze schouders doen pijn. Geert voelt ook zijn benen haast niet meer van telkens op en af de ladder te stappen. Ooo...wat missen we onze schilderscrew...een vlucht naar hier zagen ze niet zitten :-(
Na de douche en het eten zijn we blij dat we in bed kunnen kruipen!
