Zondag, 26 juni '16
De zon is reeds vroeg van de partij. Alsook de visser, Wilbert, die al om 9u30 langszij Zensation ligt met zijn plankenvloer vol 'red snappers'. We kopen er twee en hij kuist en fileert ze voor ons. Ik bied hem een watertje aan, maar hij opteert een koud biertje. Is het niet een beetje te vroeg daarvoor?! Neen... Tja, we hebben dat op alle eilanden reeds opgemerkt dat er geen uur staat op het beginnen drinken van bier!
Bij enkele rotsen duiken we het water in en snorkelen wat rond tussen de vissen en het koraal, terwijl een pelikaan ons nauwlettend in de gaten houdt vanop een rots. De lobsters zien we niet...terwijl Wilbert ze hier met een lasso is komen vangen...misschien waren het wél de laatste!
Later op de dag gaan we naar de kant en wandelen langs het hotel en het strand naar de ferrysteiger. Coco's strandbar op de hoek is gesloten. Een jongeman, Ezra, de eigenaar spreekt ons aan en heet ons welkom op 'zijn' eiland. Het seizoen duurt hier volgens hem slechts zes maanden, van november tot april. Hij is zijn bar aan het renoveren en leidt ons graag rond in het dorp, opzoek naar een bar die open is en met TV, om het EK-voetbal te zien, nml. de match van de Rode Duivels. Het is zondag en de tweeduizend inwoners limen dan vooral of gaan naar de kerk. De ezels, geiten, kippen, honden en poezen vullen vooral het straatbeeld, het strand en de wegen.
Bij de derde bar hebben we geluk en drinken samen wat om hem te bedanken. De TV is voorzien van een anti-diefstal hek en na een hele sleutelbos te hebben uitgeprobeerd, blijft het slot vast. Dus een scherm met een extra 'touch'.
De match verloopt goed, we winnen met 0-4 van de Hongarije en zijn strots op onze wapperende driekleur!
We wandelen langs het strand terug en de wekelijkse beach-party telt slechts de DJ! In de baai heeft onze dame ondertussen gezelschap gekregen van drie catamarans en op de steiger maken we kennis met een de Franse crew van één van hen.
Wat boten om ons heen en een patrouillerende coastgard geeft ons een veiliger gevoel.
