dinsdag 9 augustus 2016

Carriacou, Tyrrel Bay13(Caraïben)

Zaterdag, 6 augustus '16

The Captain wil al vroeg aan het werk! Er is bijna geen wind en nog niet te heet, dus het moment om het voorzeil weer af te halen en het oude er weer op te zetten. Bij het opplooien ervan gaat het mis...hij voelt een flinke pijnscheut in zijn rug! Even bekomen en met pijn aan een rustig tempo de taak afmaken...
Na het ontbijt komen er donkere wolken opzetten en deze keer valt er eindelijk wat regen uit...ja, je zou het niet geloven, maar we zijn blij met deze regen, het is al een week geleden en ons opvangzeiltje hangt al enige tijd op, zonder dat het iets oplevert...de watertank heeft behoefte aan meer inhoud. Alsook de was hangt al enkele dagen op om nat te worden, maar de regenvoorspellingen leken niet te kloppen, of waren het de regenwolken die telkens langs ons heen gingen. De bakken, emmers en zeil vangen de regendruppels op, maar het blijft schaars. Was wordt gesopt, gespoeld en opgehangen. Ondertussen zijn er twee gebroken ruggetjes aan boord! Waarom niet naar de wasserij, hoor ik jullie denken?! Nou, die is hier niet en de was-dame die hier wél is, doet blijkbaar het werk niet goed. Het binnengebracht wasgoed is nog vuil en ruikt muf = weggesmeten geld. En dus: 'wat je zelf doet, doe je meestal beter', is dan van toepassing. No problem, enkele uren later is alles droog en ruikt het weer fris. Vanavond kunnen we weer de geur opsnuiven van de propere lakens in ons bedje ;-)
Het water lonkt en we trekken er op uit voor een snorkeltocht aan het rif en wrak. Een muur van duizenden kleine vissen zweeft in het water. Ongelooflijk, we kunnen niet zien wat er achter deze natuurlijke muur bevind! Wauw... Ook onder ons zien we pas als ze een beetje uit elkaar zwemmen een grote baracuda verschijnen. Tussen het koraal zien we pareltjes als luchtbellen naar boven stijgen. Ze zijn doorschijnend en hebben de kleuren van de regenboog door het prisma-effect. Wat een prachtige luchtbelletjes!
Het is zaterdag en dus trekken we weer met een aantal naar Lucky's voor diner. Maar haar hutje zit vol en besluiten om bij haar overbuurvrouw Mevis te gaan. Ze serveert ons een ongelooflijk verfijnd stukje vis! Njammie! Na het eten gaan we nog een afzakkertje drinken in een bar in de baai. Na vele verhalen, in leuk gezelschap, dinghieën we allen weer naar onze boten.