Maandag, 17 -> vrijdag, 21 april '17
Peru hebben we even in de koelkast gestopt. Wegens de grote hoeveelheden regen, wateroverlast en vele modderstromen van de afgelopen maanden, zelfs afgelopen dagen, zijn er grondverschuivingen, wegen weggespoeld en/of onbereikbaar (ook hier in Ecuador, hoor), waardoor het met de bus onbereikbaar is of 'nog' langere busritten opleverd! En de afstanden zijn in dat grote land al véél groter dan hier. De vlucht van Quito naar Lima is zo duur als van Europa er naar toe te vliegen! En we zijn nu in Ecuador, bij ons vorige bezoek 8 jaar geleden, slechts even geweest: voor en na ons bezoek aan de 'Galapagoseilanden'. Dus waarom een ander land gaan bezoeken als je hetgene waar je op dat moment bent zou overslaan?
Keuzes moeten gemaakt worden en je kan niet alles zien. Zo blijven er toch nog enkele bestemmingen, waaronder Machu Picchu in Peru, op onze 'emmertjeslijst' staan voor een volgende keer, hé.
Zensation wordt klaargemaakt om alleen achter te blijven. Aan de twee meerboeien (één vooraan & één achteraan), ligt ze op de rivier en blijft ze hopelijk liggen 😉 Duimen dat er niet te véél dikke boomstammen tegen de romp botsen, zodat deze egaal blijft. Puerto Amistad heeft 24u security en we liggen recht voor het clubhuis/kantoor. Ariosto, is de schattige lieve Ecuadoriaan die hier voor de bezoekende jachten zorgt, samen met enkele collega's.
Om 6u30 worden Reinhilde & Frits en wij twee, met onze rugzakken, van boord gehaald door de watertaxi. Klaar om te backpacken in Ecuador. Nog even een blik op onze dames werpen en dan stappen we het busje (een colectivo, plaatselijke bus) op naar de busterminal een kwartiertje verderop. Onderweg haalt de conductor het geld op (0,30US$/p.p.) en steekt hier en daar een kaartje in een tikmachine wanneer ie een dorp in- of uitrijdt. Controle zoals op een werkplaats?
Dagen 'research' hebben een reisschema opgeleverd met een eerste stop in de hoofdstad Quito. Een acht uur durende busrit van Bahía aan de kust naar het midden van het land door het Andes gebergte.
Ecuador, officieel de Republiek Ecuador, is een land in het noordwesten van Zuid-Amerika. Het land grenst in het noorden aan Colombia, in het oosten en zuiden aan Peru, en in het westen aan de Stille Oceaan. Het land is genoemd naar de evenaar (in het Spaans: ecuador), die het land doorsnijdt. Het heeft een oppervlakte van 257.217 km²(= 9,2 keer België) (8,8% bestaat uit water) en 16.080.778 (2016) inwoners. Het land wordt in vier zones verdeeld: de kust (Costa), de Andes (Sierra), het Amazonebekken (Oriente) en de Galapagoseilanden.
De kust, waar we op de rivier liggen, bestaat uit vruchtbare grond die voor landbouw wordt gebruikt. Het gebied bevindt zich slechts enkele meters boven de zeespiegel en bijgevolg zijn de temperaturen er hoog, tot wél 40 °C!
Ons reisplan loopt vooral door de Andes, met de hoge bergen en vulkanen en dus kunnen we koudere temperaturen verwachten...
Na bijna negen uur, inclusief een lunchstop, arriveren we in Quito. Met een taxi doorkruisen we de grote hoofdstad van het noorden naar de oude stad. In hostel 'Secret Garden' vinden we slaapplek en worden we aangenaam verwelkomt door een leuke atmosfeer en toffe ingerichte plekjes met véél backpackers van alle leeftijden en uithoeken van de wereld. Voor minder dan 5US$ bieden ze een avondmaaltijd aan die telkens gevarieerd en lekker is. Vanop het dakterras krijgen we gratis een panoramisch zicht over de oude stad met de torens van de Basiliek & Kathedraal en de maagd 'Virgen de Quito' die boven op de 3016m hoge heuvel 'El Panecillo' (=het broodje) staat en 's avonds oplicht. Wauw!
De volgende ochtend maken we een citytour. De gids de plek waar de zon precies het middelpunt van de wereld bereikt
Ze eren 'de zon' verteld vol overgave over de oude stad, haar land, de geschiedenis, etnische groepen, enz... De prachtige Basiliek torent boven alle andere gebouwen uit. De stad heeft een gemiddelde hoogte van 2850 meter boven zeeniveau en dat voelen we wél tijdens de wandeling door de stad waar geen enkele vlakke straat te vinden is. Af en toe wordt er halt gehouden en naar adem gesnakt. We zigzaggen door de smalle straatjes en de highlights van de oude binnenstad die tot de wereldcultuurmonumenten van UNESCO behoort.
Ze eren 'de zon' verteld vol overgave over de oude stad, haar land, de geschiedenis, etnische groepen, enz... De prachtige Basiliek torent boven alle andere gebouwen uit. De stad heeft een gemiddelde hoogte van 2850 meter boven zeeniveau en dat voelen we wél tijdens de wandeling door de stad waar geen enkele vlakke straat te vinden is. Af en toe wordt er halt gehouden en naar adem gesnakt. We zigzaggen door de smalle straatjes en de highlights van de oude binnenstad die tot de wereldcultuurmonumenten van UNESCO behoort.
Na een gigantische verse empanada en 'jugo naturales', wordt de toer afgesloten in een chocolaterie, waar het proces van de vrucht tot het eindproduct wordt uitgelegd. Ecuador is één van de grootste cacaobonen-producenten ter wereld, alsook naar België, onder meer voor de merken Callebaut & Godiva. Natuurlijk hoort een proeverijtje erbij 🍫😋
Als the Captain dacht dat hier aan de kust de 'bloemkool'-wolken (= regen/squall) gemaakt worden! Nou, dan hadden we ze hier nog niet gezien. De ene mega wolkenformatie na de andere vormt zich boven de vulkanen, het Andes gebergte en de stad. En al gauw is het mis... regen en zelfs hagel valt in bakken naar beneden. Dit gaat gepaard met donder & bliksem. Zo gaat het hier in de eeuwige 'lentestad' (zoals ze de stad noemen) bijna dagelijks aan toe, tijdens dit seizoen. In de voormiddag droog en zonnig, in de namiddag/avond regen.
Gelukkig hebben we lange broeken, truien, wandelschoenen en regenjas mee. Maar al snel schuurt mijn keel en steekt een verkoudheid op 🤒🤧😷
De volgende dagen maken we uitstappen naar 'Mitad del Mundo', wat 'het midden van de wereld' betekend. Een heilige plek voor de Andesbevolking, waar de zon twee maal per jaar recht boven de evenaar staat. Een geschilderde lijn voor het grote monument duidt het midden van de wereld aan, maar het is niet het exacte midden volgens onze mannen, die het even checken op hun navigatie 😉 Inderdaad, met recente technologieën is vastgesteld dat de evenaar in feite circa 240 meter ten noorden van deze lijn ligt, maar dat mag de pret niet drukken. Het is een leuk openluchtmuseum, zoals het museum over de etnische groepen, allerlei wetenschappelijke musea en proefjes. Zo lukt het Reinhilde & Geert om een ei te laten balanceren op een spijker 🥚 Lukt dit ook op andere plaatsen op de wereld?! Frits & ikzelf laten het aan ons voorbijgaan, er staat nog een rij gegadigden te wachten...
Met de teléferico glijden we de hoogte in naar 4100m, naar Pichincha vulkaan. Mist ontneemt jammergenoeg ons zicht. Met een 'coca'-thee, gemaakt van 'cocabladeren' bekomen we van de hoogte. (Meer uitleg: Coca (Erythroxylum coca) is een plant die zijn oorsprong vindt in Zuid-Amerika en die groeit op grotere hoogte. Cocabladeren worden in Zuid-Amerika in de Andes gekauwd als middel tegen hoogteziekte. De vrijkomende stof werkt ook stimulerend en onderdrukt het hongergevoel.) De kabelbaan brengt ons weer een dikke duizend meter lager.
In stad heeft de Mercado niet alleen fruit & groenten, vlees & vis en eetstandjes, maar ook ambachten die met inox de prachtigste keukentoestellen in elkaar lassen, een heuse rommelmarkt met kleding, schoenen en gereedschap. Bij deze laatste vindt the Captain een grote revettentang voor een prikje 👍🏼
