Dag 1: Zondag, 16 & maandag, 17 juli '17 (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE!)
Resultaten na 24u:
Afgelegde afstand: 131NM, waarvan 113NM dichter bij het doel
Gemiddelde snelheid: kn
Knopen wind: 7kn
Positie: 16°47'S 147°24'W
Koers: 226°
Afstand tot bestemming: 134NM
Vertrek is gepland om 7u. Dus geen misdienst voor ons vandaag en ook geen tijd voor een pannenkoeken-feestontbijt voor the Captain zijn B-day. Al vroeg zijn we in de waggel want we hebben nog enkele dingen op te bergen en af te tuigen, waaronder ons Dinghietje. De buitenboordmotor hangt reeds op de reling en met de spival trek ik met de elektrische lier de bijboot op het dek. Net dan zien we dat onze buren, SY Calagorm problemen hebben bij het binnenhalen van de ankerketting. De bijboot wordt weer te water gelaten en met snorkel, -masker en zwemvliezen roeit the Captain naar hen toe om polshoogte te nemen. Het anker zit vast...Eum, dat kennen we 🤔 Geert gaat het water in en probeert te ontdekken hoe en waaraan het anker vastzit en geeft hen aanwijzingen hoe te manoeuvreren. Al snel is het anker bevrijd en kunnen ze vertrekken. Cruisers helpen elkaar waar nodig en mogelijk is.
Een speciale start van de dag voor een verjaardag.
Snel ons ankerketting binnenhalen, dat lukt probleemloos, nog even langs enkele boten varen om te zwaaien en tot '?' te zeggen en dan verlaten we de ankerplaats.
En dan, dan mag the Captain doen wat hij graag doet: zeilen! Als verjaardagskado mag hij ongeveer 250NM afleggen, twee dagen en twee nachten varen op de zuidelijke Pacific. Zeg nu zelf, dat is toch het 'mooiste verjaardagskado' dat je kan krijgen 😜
Zensation zeilt de lagoon af naar de grote pas en ze vaart rustig buiten. Er zijn er nog die ons voorbeeld volgen, reeds drie boten zijn voor ons en vier achter ons.
De koers is 'voor de wind', maar we kiezen voor 'ruime wind', zo gaan we sneller en hebben we minder last van lawaaierige vervelende klapperende zeilen. De voorspelde 15 knopen zijn er niet en de gunstige windshift blijft uit... en dus moeten we steeds lager sturen en om de paar uur een gijp maken en varen we naar boven. Zo maken we meer mijlen die ons jammergenoeg niet dichter bij ons doel brengen.
Aangezien de plotse verandering van plannen, is de geplande patisserie-bak er niet van gekomen, dan maar een makkelijk zeilend alternatief op tafel toveren.
Een speciale verjaardagstaart van geplette koekjes met gesmolten boter doe ik in een kommetje en laat het in de koelkast opstijven, dan gaat er vanillepudding in (uit brik, kant & klaar), daar bovenop slagroom uit de spuitbus en afwerken met schijfjes verse banaan. Even zingen en mijn jarige man kan smullen van een bananentaartje 'à la Zensation' 🎂 Heerlijk vind hij dat!
The Captain zit achter het stuurwiel, wanneer hij plots opschrikt en als een wilde spastisch zijn been en voet naar alle kanten beweegt. Ons klein reptielenvriendje 🦎 was zo lief om hem een gelukkige verjaardag te wensen door even zijn voet op te kruipen en te likken. En wat krijgt het kriebelende beestje hiervoor als dank? Een schop naar het zwemplatform. Is hij in de Grote Stille Oceaan beland of heeft hij zich nog snel kunnen verstoppen achter de gasfles? Heeft ie nog tijd gehad om zwemlessen te nemen of is hij meteen gezonken naar 4000m diepte? Of is hij onderweg als kleine snack & delicatesse opgeslokt door een vis, dolfijn, walvis of haai? Mayday, mayday, mayday, salamander over boord! We wilden hem niet binnen hebben, wie weet wat voor boodschapjes hij in alle mogelijke hoekjes achterlaat, maar dit einde wensten we hem zeker niet toe... ocharme... we hebben niet eens een fotootje van hem kunnen maken als herinnering... snif snif...😢
Eindelijk, eindelijk, eindelijk. Al zo veel van gehoord en bijna dagelijks proberen we het te zien/te ontdekken: de 'groene flits/green flash' waar iedereen het steeds over heeft. Enkele dagen terug dachten we het gezien te hebben, maar nu, zo op de Oceaan zonder andere verlichting en een heldere lucht, was het er en hebben we het zeer duidelijk gezien. Het bestaat dus echt. Meer info over wat het is, zie hier onder *
De wind wil niet draaien en als we deze koers blijven aanhouden, gaan we te laag uitkomen. De windsnelheid neemt verder af. Tijdens de wachten zoeken we in het donker naar lichtjes van één van de andere boten. Aangezien de AIS ontvanger niet meer werkt, kunnen we ze niet zien op de plotter. We zenden zelf nog AIS, dus zij kunnen ons wél zien. We denken een flauw lichtje in de verte naast ons te zien. Wie is het?
De nachtwacht loopt effe anders, de eerste nacht is voor Geert altijd moeilijk om de slaap te vatten, daardoor krijg ik extra rust... wat een lieverd.
Om 6u maakt hij me wakker en wordt de spinnaker gezet, maar nog steeds moeten we lager sturen dan de koers die we zouden moeten varen. Waar blijft die voorspelde windshift?!
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Groene_flits