Donderdag, 7 - zondag, 10 december ‘17 (UTC -9u30 = -10u30 tijdsverschil met BE(UTC +1u)!) (Markiezen Archipel is 30’ verschil met Tahiti)
Een fijn en vlot zeiltochtje aan de wind, met een knikje in de schoot, zo brengt onze dame ons al snel naar het eiland, ’Ua Pou’, dat we reeds aan de overkant zagen liggen. Het ligt ongeveer 50km/27NM ten zuide van Nuku Hiva.
De gewichtverplaatsing in Zensation werpt haar vruchten af, ze houdt haar neus boven water en glijdt soepel door de golven.
Mystieke pieken komen steeds dichterbij. We arriveren in de baai voor het dorp, Hakahau en willen achter de pier kruipen om te profiteren van de beschutting die het biedt tegen de deining die hier binnenrolt. De ankerbediening weigert wéér dienst en dus moet MacGyver eerst wat sleutelen om het weer in gang te krijgen, terwijl we ronddobberen in het kleine kommetje achter de pier. Na enige tijd krijgt hij hem weer aan de praat en droppen we snel het anker. Eerst maar even de nieuwe koppelingen van de ankerbediening (gelukkig hebben we die bij tussen héél wat reservemateriaal) installeren en dan een meer beschutte plek uitkiezen tussen enkele andere boten, zodat we het hekanker kunnen uitgooien, die uitzwaaien voorkomt en voor meer stabilisatie zorgt. Zo liggen we even later véél rustiger te wiegen achter de hoge betonnen pier en kijken uit op het aparte gebergte van het eiland.
Het onherbergzame eiland ‘Ua Pou’ (uitgesproken Wah-Poe) heeft een grootte van 105 km². Er wonen ongeveer 2 173 inwoners die leven van de opbrengsten van hun houtsnijwerken. Veel hebben ze niet nodig, want voedsel (fruit & groenten) groeit hier genoeg, vis zwemt er ook voldoende en de gezondheidszorg is gratis, doordat het door de Franse staat of de wél werkende mensen wordt betaald.
Gouden zonnestralen schemeren doorheen de wolken die omheen de spitse bergtoppen hangen, wat voor een onwerkelijke, feeërieke sfeer zorgt...
Het landschap van Ua Pou is werkelijk spectaculair! We kijken uit op het silhouet van de ongeveer 1000m hoge spiraalvormige pieken die omvangen worden door wolken, die als opkomende mist of rook om hen heen cirkelen.
Volgens de legende (zie blog Markiezen): ‘Eerst werden er twee palen opgericht, zij vormden het eiland "Ua Pou".’
De pieken zijn gevormd door opgestuwde punten gestolde lava die na een tweede vulkaanuitbarsting boven de kraters uitkwamen.
Het topje van de hoogste piek ‘Mont Oave’ (1232m) komt even boven de wolken piepen. Met de fotocamera in de aanslag zitten we vanop ons kuipterras te wachten op het moment om de zeven pieken als stenen reuzen uit een sprookjesbos te voorschijn komen, zoals de ‘gotische spitsen van een bijzondere kerk’, schreef Robert Louis Stevenson. Op dag twee krijgen we enkel minuten de kans om ze te zien en vast te leggen 📷
Al klussend brengen we de dagen door: dikkere bouten en moeren worden bevestigd aan de windvaansturing. Hiervoor mag the Captain zich weer in allerlei bochten wringen in de technische ruimte in het achter-onder. Meteen het moment om daar de moeren van de bevestigingspunten van achterstagen bij te draaien.
Op het strand staat een groot gebouw, waar de Va’a-school gevestigd is. Va’a’s varen steeds rond Zensation heen, alsook tijdens de turnles komen va’a’s in verschillende formaten voorbij gepeddeld. Na de schooluren komen enkele kinderen nieuwsgierig om ons heen draaien en een praatje maken. Met een pakje koekjes peddelen ze vliegensvlug het strand op... even later zijn ze er weer 😉
Bij de bakker/snack ‘Hiammoekuha’ krijgen we, vanaf een uitgave van 500CFP per persoon/toestel, het wachtwoord van hun trage internet. Niet nodig voor onze vier toestellen, aangezien deze met de nieuwe iOS update automatisch vraagt of je het wachtwoord wil delen met de toestellen die willen verbinden 😜 Thanks Apple 👍🏽
Wespen met lange poten vliegen zowel in de kuip als aan land nieuwsgierig rond. We zagen ze ooit in Griekenland. Enkele weken terug, in Tikehau (Tuamotus) kreeg ik reeds een prikje van één, die op een balk zat, die ik vastgreep 🐝 Ze zouden heerlijke honing produceren, die aan een hoge prijs, van 12€/flesje verkocht wordt!
Op Nuku Hiva zagen we net als hier, enkel grote 4x4 terreinwagens/pick-ups rijden. De wegen zijn hier niet van de beste kwaliteit en er moet héél wat geklommen en gekronkeld worden op de bergwegen.
Elke avond genieten we van het geluid van drums: ‘pahu’. We zijn nieuwsgierig en nemen een kijkje... er wordt volop gerepeteerd voor het optreden op het “Markiezen kunst festival” dat van 18-21 december plaatsvind op het eiland Tahuata. Als voorproefje en voor de inwoners die niet naar het festival (kunnen) gaan, is er een generale repetitie/optreden gepland. We blijven een extra dag & nacht om mee te genieten van dit spektakel 🥁 Zang & dans, prachtige krijgers met tattoos en mooie vrouwen met bloemenkransen geven het beste van zich zelf op het ritme van de grote houten drums, die indrukwekkende muziek maken.
Bij vertrek merken we dat het hekanker vast zit. We laten de ankerketting vieren, zodat we dichter bij het hekanker komen, dat we dan met behulp van de een elektrische lier, binnen kunnen winchen. We lagen alweer goed verankerd ⚓️
