Maandag, 5 - donderdag, 8 februari ‘18
Een regenboog verschijnt na een regenbuitje, anker op nu en we verlaten deze mooie plaats aan het buitenste rif van de archipel. Het anker zit vast! Even wat manoeuvreren en los is ie. Oef 😰.
Spijtig genoeg blijft het gat in het wolkendek, waardoor de zon zou kunnen komen piepen en ons extra licht kan geven tijdens de nauwkeurige ‘eye-ball-navigatie’ tussen de riffen, koraalbommen en visboeien, uit. Twee paar ogen staan op scherp en ik blijf op post vooraan bij de preekstoel. Na wat rondkijken en tastend varen aan de Zuid-Oost kant van ‘Aukena’ op zoek naar een lichte (lees: zand) plek in het water, vinden we net voor een gigantische squall, een grote zandspot aan de zuidwestpunt van het eiland.
De volgende ochtend is het stralend zonnig weer ☀️ en kunnen we het zwembad om ons heen bewonderen.
Een torentje op de zuidpunt lacht naar ons en we dinghieën er naar toe om het van dichterbij te bekijken. Een wandeling tussen enkele loof-, naald- & palmbomen brengt ons naar de top waar het, volledig in koraalsteen vervaardigde, torentje uitkijkt op de baai en de omliggende eilanden. Gek dat we hier ergens in het midden van de Gambier Archipel liggen en bijna alle omringende eilanden & motu’s kunnen zien. Met de verrekijker kunnen we zelfs het aantal boten tellen die voor Mangareva, in Rikitea liggen.
Onder water ontdekken we een prachtige onderwaterwereld met heel wat snorkeleilandjes van kleurijk, gezond en levendig koraal met hun nieuwsgierige visbewoners 🐟🐠🐡.
Vanop het torentje hebben we nog een meer zwembad-achtige ankerspot gezien, aan de zuidwest kant, waar het rustiger lijkt en meer beschutting is voor de deining door een rif.
Even later gaan we anker op en zoeken we de spot. Onder de kiel gaat de dieptemeter niet hoger dan 4m. Met het blote oog zien we even later het anker op de bodem liggen. Onze dame dobbert vrolijk in het heldere turquoise water met honderdende nieuwsgierige miniatuur visjes om haar heen. Iemand een fotootje nemen vanuit de mast 😜?!
Één van de grote langpotige wespen kruipt ongezien in Geerts T-shirt- en geeft hem een steek als ‘bedankje’ 🐝 Overal vliegen ze rond deze wespen... Snel ‘t gif eruit zuigen en ‘After Bite’ erop.
Vliegen zijn hier ook een plaag. De jacht is open! Een lokhuisje met zoete vloeistof hangt in de kuip, binnen bengelt een ouderwetse plakkerige vliegenvanger en samen zijn we gewapend met een blauwe vliegenmepper. Van zodra we ze vast hebben, zijn de zwartrijders weg. Ze houden duidelijk niet van ‘blauw’ 😜 Het aantal moorden op onze lijst wordt groeit aan met de minuut. Daar komen dan ook nog enkele gekko’s & salamanders bij, die meegelift zijn vanaf Hao en proberen hun schuilplaats ongezien te verlaten... 🦎 jammer voor hen...
Luide plonsen en wild gespetter om ons heen trekt onze aandacht. Bewegende vleugels van enkele roggen of manta’s bewegen zich boven de waterlijn. Zijn ze aan’t paren, op jacht, op de vlucht voor een roofvis of krijgen ze een wasbeurt?! Ze zijn te ver om snorkelend te gaan kijken. Meerdere keren per dag, slagen we het schouwspel gade.
Niet ver van ons (noordkant van ‘Aukena’) bevindt zich de parelboerderij van ‘Robert Wan’, de succesvolle Chinese parelboer en eigenaar van het ‘Parelmuseum’ in Tahiti, dat we reeds bezochten. Zijn domein is privé en dus blijven we uit de buurt.
De snorkeltocht om onze dame, trakteert ons ook hier op groot en kleurrijk koraal. Het fel gekleurde groene koraal is zelfs van bovenaf de boot te zien.
Volgens de laatste gribfiles, bijna een week geleden, zou het weer - de wind meerbepaald - veranderen. Tijd dus om even terug te keren naar Rikitea en bij JoJo’s via internet nieuwe weerberichten binnen te halen.
Tussen de koraalriffen & -velden en langs de visboeien varen we het zwembad uit, op weg naar de bewoonde wereld. Even afscheid nemen van ons eenzaam bestaan 😉
