Donderdag, 22 maart, 13u tot
vrijdag, 23 maart ‘18, 14u (UTC -10u = -11u tijdsverschil met BE(=UTC +1u)!)
Totaal
trip:
Resultaten
na 25:
Afgelegde
afstand: 105NM
Gemiddelde
snelheid: 4,2 kn
Gemiddelde
knopen wind: 8kn
Om 13u
zeilen we de pas buiten van Raivavae. De zand motu, rechts van ons steekt af in
het zonlicht, met naast zich dreigende brekende golven.
Wolkenformaties
vormen zich boven het eiland en de lagoon. Sommige wolken hebben een groene
schijn! Zou dit een reflectie zijn van de smaragdgroene lagoon?
De oceaan
is rustig, alsook de wind, met een snelheid tussen de 2,5 tot 3,5 knoop gaat
onze dame langzaam voorruit. De vislijn hangt uit.
Het
gebergte van Raivavae nog zichtbaar achter ons wanneer de zon ondergaat.
Het is een
rustige nacht en even krijgen we gezelschap van een klein maansikkeltje, daarna
fonkelen de sterren aan de heldere hemel.
De
contouren van Tubuai liggen al voor ons bij zonsopgang. Nog 40 mijl te varen en
toch zien we reeds het eiland.
Meteen
zetten we de spinnaker en gaan we een stukje sneller. De wind krimpt en al
reachend met de Spi gaan we harder. De mijlen tikken snel af nu.
Er vormen
zich grote dreigende bloemkolen om ons heen. Een squall kunnen we nu wel missen
met de spinnaker op en bergen hem snel weg. De wolken drijven uit elkaar...
vals alarm. De laatste zes mijl zeilen we onder gewoon tuig verder.
Ook hier
zien we reeds van ver een zandmotu afsteken, motu ‘One’. Toch raar, geen boom
of struik te zien op de zandmotu.
De ‘Te Ara
Moana’ pas en vaargeul zijn goed bebakend en we varen langs de boeien de lagoon
in. Navionics wijkt ook hier weer af en is het Open CPN die ons
begeleidt.
Donkere
dreigende wolken komen aanzetten. Nog snel zoeken we, met de laatste
zonnestralen in de rug, een zandspot tussen de koraalbommen, in de buurt van de
betonnen kaai en droppen het anker op 6m diepte. Visboeien hangen we aan de
ankerketting, één op 9m en één op 18m, in het totaal leggen we 25m ketting uit,
inclusief de haak (= ontlast de ankerwinch).
Meteen
haalt een squall ons in die volledig de zon inpalmt en haar water op ons
loslaat!
Tijd voor
een regendouche met de ‘Tahiti’ douchegel 🚿😜
Met een
aperitiefje zakken we even later onderuit, evalueren de trip en bekijken onze
nieuwe verblijfplaats.
Het was
een aangenaam rustig zeiltochtje. We hebben er iets langer over gedaan dan
geplant omdat de windkracht minder was dan voorspelt. Misschien hadden we toch
beter gisterennamiddag reeds spinnaker gezet, maar ja het is altijd een keuze
en een gok.
We zijn
hier veilig geraakt, ruim voor ‘t donker werd en dat is het
belangrijkste.
