Maandag, 6 - woensdag, 8 mei ‘19 (UTC +12u = +10u
tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Wanneer we de ankerbak openen om het anker klaar te maken,
vinden we een dode vliegende vis op de ankerketting. Hi, hi, hi, ook al hadden
we geen vislijn uithangen, hebben we toch nog wat gevangen!
Onze aankomst vieren we met een flesje bubbels. ‘s Avonds
bereiden we een feestmaal: frietjes à la Zensation met steak en een Duvel voor
the Captain.
Ja, ga dat maar eens vertellen dat je dat op Noord Minerva
Rif hebt gegeten & gedronken ;-)
We overlopen de trip en zijn vooral héél tevreden over de
resultaten van de vele werken waaraan we weken besteed hebben. De AIS & VHF
werken zo véél beter dankzij de nieuwe bedrading. En we houden het, ondanks de
vele liters overkomend zeewater, droog binnen. Onvrede over de zeilreparaties,
daar kunnen we niet over naar huis schrijven! Ten eerste waren ze na vier
maanden niet klaar op afgesproken data. Ten tweede zagen we nog heel wat
loshangende stukken en scheuren die we zelf nog bij het optuigen hebben
gerepareerd. Ten derde had de zeilmaker drie van onze vijf zeillatten kwijt
gedaan en hebben we ze uiteindelijk met onderdelen die hij meegaf, er zelf drie
in elkaar gezet. De rigger die voor de fine-tuning van de mast zijn kat stuurde
in Whangarei, waardoor we in Opua nog beroep moesten doen op een andere... Bad
Karma voor ons vertrek!
Maar geen gezeur, we zijn weer onderweg. En hier liggen we
dan in het Midden van de oceaan ff te bekomen van de eerste zeemijlen en eerste
stuk van onze trip naar Tonga.
Het Noord Minerva Reef, daar achter liggen we in een soort
kom, bijna cirkelvormig met een diameter van 5km. Bij laag water komt het rif
bloot te liggen en kan je er over wandelen. Bij hoog water breken de golven,
van de Oceaan, over het rif. Buiten een vuurtoren en enkele wrakken, is er
niets.
We liggen hier rustig te dobberen achter ons anker, terwijl
het stevig waait. De windgolven beletten ons om het peddelboord op te blazen,
alsook de dinghy op te tuigen. Iedereen blijft rustig aan boord, zeker na de
verhalen van een medecruiser & ervaren duiker, die tijdens zijn
snorkeltocht een tijgerhaai zag en nog een andere haai die recht op hen afkwam,
hij dacht een grijze, maar hij is vooral snel in de dinghy geklommen! Vond dat
de haai héél agressief reageerde, volgens zijn duikervaring. Dus een plonsje
hebben we niet gewaagd, dat bewaren we maar voor een ander plekje. Jammer wat
er zou hier véél vis zitten en kreeften!
Dan maar wat klussen: alle lieren krijgen een extra
onderhoudsbeurt. En ondertussen proberen we de rust & omgeving in ons op te
nemen.
