Totaal trip:
Resultaten na 69u30’:
Afgelegde afstand: 391NM
Dag 1:
Zaterdag, 22 juni ‘19, 18u - zondag, 23 juni ‘19, 18u
Met de ondergaande zon varen we verder de “Ha’apai Groep” uit. De zee is rustig en met een comfortabele koers gaan we de nacht in. Al snel wordt de nachtverlichting aangestoken. Welkom maan!
Bij het eerste daglicht gaat de lijn uit, iets over 10 hebben we beet. Het is een grote dikke Mahi Mahi. Hij laat zich graag zien en steelt de show met wilde hoge sprongen. Al snel hebben we hem bij de zwemtrap. Hij springt zo hoog dat we telkens nat worden van zijn ‘bommetjes’! Zoutdruppels parelen over onze frisgewassen lichamen en kleding. Deze extra douche hebben we niet nodig. Onze vriend blijft flink te keer gaan en net wanneer the Captain hem aan de haak wil slaan springt hij weer op en plonst met heel zijn gewicht in het water... de lijn breekt... hij heeft gewonnen! Daar gaat onze grootste, dikste Mahi Mahi met ons geluks-inktvis-aasje 😱
De zeilen worden uitgevlinderd.
Dag 2:
zondag, 23 juni ‘19, 18u - maandag, 24 juni ‘19, 18u.
Tijdens de nacht varen we reeds in Fijische wateren in. Het is extra opletten en navigeren tussen de eilanden & riffen van de Lau-groep. We zijn in Fiji, maar mogen hier niet stoppen. In de Lau-groep is geen officiële inklaarplaats. Met uitzondering tijdens het passeren van de World Arc Rally & Pacific Circuit Rally. Zij betalen dik om de autoriteiten te laten overvliegen om hun vloot daar te laten inklaren. Via mail naar de autoriteiten, proberen we hier mee van te profiteren, alles is mogelijk indien je bereid bent het drievoud van het inklaringsbedrag neer te tellen, exclusief een extra betalende agent onder de arm neemt die alle nodige documenten voor je vooraf regelt! Daar doen we toch maar niet aan mee. Van enkele honderden mijlen over & weer varen zijn we niet vies en we hebben vier maanden tijd.
Maar het is toch jammer & zonde dat ze hier geen officieel inklaringsplaats hebben, want deze groep zou hele mooie eilanden hebben en op vele zeilerslijstjes staan, maar de tocht terug naar hier vanuit de twee grotere eilanden (Vanua Levu & Viti Levu) is niet altijd makkelijk. Ook door tijdgebrek moeten vele zeilers het overslaan. Stop je toch en betrappen ze je, krijg je een hoge boete en maken ze het je knap lastig tijdens de inklaarprocedure. Dit mochten cruisersvrienden vorig jaar ondervinden. Dus... doorvaren en hopen dat een goed weervenster ons weer hier weer naar toe blaast.
Om 4u valt de wind in, we motorsailen.
De volgende ochtend hebben we weer beet. Het voelt weer als een groot kaliber. Maar voor we hem binnendragen is hij gelost. ‘t Kunstaas hangt er nog aan. Jammer van de hazenlip 🐟!
Dan is ie er weer maar speelt behoorlijk met onze voeten. De hele dag zijn we in de weer: boom erin, boom eruit, boom erin, boom eruit,... tich keer erin, eruit,...
wanneer we afklokken, wordt de plaatselijke tijd toegepast, waardoor de klok een uur wordt terug gedraaid: 18u wordt 17u (LT).
Dag3:
Maandag, 24 juni ‘19, 17u - dinsdag, 25 juni ‘19, 13u30
Wanneer ‘s avonds de vislijn wordt binnen gedraaid, hangt het aas er niet meer aan. Pfff... alweer een geluks inktvis-aas kwijt! Dit wordt een kostelijke zaak 🦑🤑. We balen.
De wind geeft het ook op, om 22u gaat de motor aan. Om 1u verschijnt er een boot op AIS. Een vrachtschip van bijna 600 voet! We varen op aanvaringskoers naar elkaar toe. Een uur later en een aantal mijlen verder, komt hij dichter bij. Nog steeds zie ik geen intentie in koerswijziging van de tegenligger. Uiteindelijk wijzig ik onze koers en passeren we elkaar op 1mijl. Toch steeds een beetje eng om die lichten en gebrom in het donker dichterbij te zien & horen komen.
Ook tijdens de aanvang van mijn tweede wacht is het nog steeds bladstil. Meer en meer lichtjes verscheidenen aan de horizon en AIS-signalen verschijnen er op de plotter. We komen dichter bij de bewoonde wereld.
Om 7u30 kunnen we weer zeil zetten. De vislijn hangt uit en ook nu hebben weer snel beet. Gaat het ons deze keer lukken?! Even later ligt er een mooie Mahi Mahi van een meter in de kuip. Joepie 🐟! Helemaal blij na de visvangst-ups & downs de afgelopen dagen.
Om 13u zijn we bij de haveningang van Suva. De havenautoriteiten geven ons toestemming om door te varen en om 13u30 droppen we het anker voor de “Royal Suva Yachtclub”. Via VHF melden ze ons dat ze met de autoriteiten langskomen om Zensation en bemanning in te klaren.
Er liggen nog enkele bekende boten en sommigen onder hen blijken ook nog op een bezoek van de autoriteiten te wachten. De yachtclub brengt al vast huiswerk: stapel papieren, waarvan twee dezelfde bundels van de reeds 8 (van de 13) pagina’s ingevulde en doorgemailde ‘advance notice of arrival’. Een negatief puntje aan onze manier van reizen... Na wat geduld en vier boten verder, krijgen we eindelijk twee dames van ‘gezondheid’ op bezoek. Met een vriendelijke luide ‘Bula Bula’ komen ze toe. Even later krijgen we het gezelschap van twee dames en een heer: douane, immigratie & quarantaine. Ze puffen, een drukke dag voor hen: vier boten inklaren vanaf 14u. De tijd dringt, hun werkdag zit er bijna op. De pannenkoeken (in stukjes met bruine suiker) worden in een sneltempo aan een prikkertje naar binnengewerkt en de papierhandel nog sneller afgehandeld, zonder één blik in de boot of controle van iets. Lekker makkelijk! Net voor het einde van de werkdag (=16u30) zijn we ingeklaard en vrij om aan land te gaan. De sirene blaast (om 7u= start van de werkdag; 16u30= einde (kennen we reeds van Samoa)) en de autoriteiten lachen, hun dag zit er op. Welkom in “Fiji”!
