Dinsdag, 25 juni - maandag, 1 juli ‘19 (UTC Fiji +12u = +10u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
“Bula Bula”= hallo! Roepen hier de Fijiers enthousiast naar ons. (Zie * voor meer info)
En zo bevinden we ons in “Fiji”. Een nieuw land voor ons om te exploreren...
“Fiji” is een archipel van 333 eilanden gelegen ten zuiden van de evenaar in het centrale deel van de Grote Oceaan/Stille Zuidzee, of Pacific zoals wij ze meestal noemen. Om precies te zijn ligt het op de scheidslijn van Polynesië en Melanesië (zie * voor meer info), recht boven Nieuw-Zeeland. Het hele land beslaat zo’n 1,3 miljoen km², waarvan slechts 1,5% land is. Van alle 333 eilanden worden er slechts 110 bewoond. Het hoofdeiland is “Viti Levu”, waar ongeveer driekwart van de 860.000 inwoners woont, hier bevindt zich de hoofdstad van “Fiji”: “Suva”. Het tweede grootste eiland is “Vanua Levu”, op ongeveer 100NM (60km) ten noordoosten van “Viti Levu”. De overige eilanden zijn allemaal een stuk kleiner en zijn vaak atollen (= koraalformatie die net boven zeeniveau uitsteken). De meeste eilanden zijn omringd door koraalriffen en turquoise gekleurde lagunes.
Het eiland is al sinds ongeveer 1200 v Chr. bewoond. De oorspronkelijke bewoners kwamen van de Solomoneilanden en Vanuatu. Zij noemden hun land 'Viti' & de Tonganen noemden het ‘Fisi’. Toen kapitein Cook hier arriveerde (1774) en hij de mensen vroeg hoe het land heette, versmold hij de twee namen tot 'Fiji' en zo werd dat de naam waaronder het land in de rest van de wereld bekend is geworden.
De Nederlander Abel Tasman was in 1643 de eerste westerling die Fijische grond betrad. Het duurde echter daarna nog honderden jaren voordat de westerling definitief voet aan de grond kon en durfde te zetten op de beruchte kannibaaleilanden. Pas in de 19e eeuw kwam een stroom Europeanen op gang die naar Fiji kwamen om handel te drijven in zeekomkommers en sandelhout. In 1874 werd Fiji tenslotte een Britse kolonie, en dat bleef het bijna een eeuw lang. In die tijd legden de Britten vele suikerplantages aan en brachten zij Indische arbeiders om de plantages te bewerken. De Indische arbeidskrachten tekenden een tienjarig contract, waarna zij zelf mochten beslissen op Fiji te blijven of niet.
Hierdoor zijn de inwoners van Fiji samengesteld uit afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners (van Melanesische of Polynesische oorsprong) en Indiërs (die door de Britten als landarbeiders werden geimporteerd). Een klein percentage is van overige Europese of Aziatische oorsprong. Fijiërs staan bekend om hun enorme vriendelijkheid.
Naast Fijisch en Hindi wordt Engels gesproken. Engels is de officiële voertaal en wordt gebruikt tegenover toeristen, door instanties en tussen Indische Fijiërs en inheemse Fijiërs.
Fiji is geen rijk land, maar vergeleken met de omringende eilanden, doet Fiji het economisch goed. Nog steeds wordt er op grote schaal suikerriet verbouwd, er wordt hout gekapt & vindt er herbeplanting plaats; er worden goud, koper en olie gewonnen. Toerisme vormt eveneens een belangrijke bron van inkomsten. En hoe beperkt de openbare middelen ook mogen zijn, er is in Fiji gratis & verplicht onderwijs tot 18 jaar (opgelet: indien je kinderen niet naar school gaan, kan je gevangenisstraf krijgen!). ‘Basis’-gezondhiedszorg is gratis voor iedereen.
Op Fiji wordt betaald met de Fijian Dollar, afgekort FJD (zie * voor meer info)
We zijn met onze dame dus in “Fiji” toegekomen op het hoofdeiland “Viti Levu”, dat meteen het grootste eiland van Fiji is. “Viti Levu” is behoorlijk bergachtig en het binnenland bestaat uit met jungle begroeide bergen van tussen de 1500-2000 meter hoog.
De ochtend na aankomst & inklaren moeten we eerst langs alle autoritaire instanties om ons inklaringskosten te betalen, aangezien we niet voldoende FJD’s hadden bij aankomst. Eerst maar even naar de hoofdstad ‘Suva’, met de lokale bus, om geld te pinnen en simkaarten te kopen (gratis WiFi is hier niet te vinden, maar de data-bundels zijn betaalbaar en zijn inclusief gratis whatsapp & Messenger (+ nog andere sociale media)). We zoeken onze weg m.b.v. ‘Maps.me’ langs alle instanties in de aangegeven volgorde: 1: gezondheid; 2: cruisingpermit; 3: Biosecurity; 4: douane & immigratie. De ene is op loopafstand in de stad, de tweede is een korte taxiritje buiten de stad en 3&4 liggen vlakbij de versmarkt in de stad. Op een uurtje hebben we onze schulden afgelost, zijn we ‘officieel ingeklaard’ en hebben we een cruisingpermit voor 6 maanden in handen, hiermee mogen we over heel Fiji en alle eilanden die Fiji rijk is rondvaren & bezoeken. Onze 4 maanden (of langer) cruisen ⛵️tussen de 333 eilanden 🏝in Fiji kan beginnen 🇫🇯
Tweede prioriteit: de breuk in de verstaging. Hiervoor hadden we reeds vanuit Tonga meermaals mailcontact met de ‘Yacht Shop’ in Lami, het volgende dorp. Dus de bus op en er naar toe. Daar ‘hoorden ze het precies in ‘Keulen’ donderen’! Uiteindelijk na al onze mails vooraf en enkele persoonlijke bezoekjes (drie keer na elkaar), krijgen we enkele dagen later te horen dat ze bij ‘Yacht Shop’ niet aan onze onderdelen kunnen geraken. Hierdoor moeten we richting ‘Vuda’ naar Bruce van West Rigging. Hij zou het nodige materiaal wél hebben.
Door deze ‘aan het lijntje houden’-dagen i.v.m. de verstaging en de voorspelling van véél wind, liggen we reeds enkele dagen verwaaid in Suva. Hiervan maken we gebruik om de omgeving & stad te verkennen. Altijd leuk om even in een stad te vertoeven en alles bij te hand te hebben of te kunnen vinden & kopen.
De ‘Royal Suva Yachtclub’ ligt vlakbij de hoofdstad “ Suva” en de grote industriehaven. De ankerplaats is alles behalve een ‘plaatje’. Het ligt vol met Chinese diepzee vissersboten, de ene al een grotere roestbak dan de andere. Om ons heen liggen pakketjes van twee, drie, vier of meer van zulke roestbakken naast & aan elkaar, aan één grote mooringboei. Dit doet ons sterk terugdenken aan ‘American Samoa’ (PagoPago augustus ‘18). De ankerplaats hier staat bekend als: slechte ankergrond en krabbende/drijvende vissers- & vrachtschepen. Dat geeft ons niet meteen een veilig gevoel met al die reuzen om ons heen! Het water is ook niet echt uitnodigend met haar bruine kleur, drijvende olievlekken en één witte spot van kwallen om ons heen. Waar is het beloofde heldere turquoise water, dat op elke reisfolder over Fiji prijkt?!
De draaiende motoren van de grote schepen, de laad- & losplaats van containers zorgen dag & nacht voor lawaai en veel verlichting ‘s avonds/‘s nachts. De luchtvervuiling van de rook die uit de grote fabrieksschoorstenen blaast en de uitlaat van het verkeer dat langs rijdt, houden ons tegen om het regenopvangzeiltje op te hangen. Ook al is het niet de aangenaamste plek en is het uitzicht op scheepswrakken niet echt idyllisch, toch is het hier niet slecht. Vooral de praktische kant is meegenomen: dichtbij de stad en een gezellige jachtclub. We schaffen ons een ‘tijdelijk lidmaatschap’ aan en krijgen hierdoor onbeperkt toegang tot het dinghydok, water tanken, korting op de drankjes (uitgezonderd cocktails), gebruik maken van douches en wasserij-service.
“Suva” is de hoofdstad van Fiji & het culturele centrum. Hier woont bijna de helft van Fiji’s inwoners. Deze stad heeft een grote etnische diversiteit en staat vol met koloniale gebouwen, aparte shops, heel wat restaurantjes, leuke winkels, goed gevulde supermarkten en een mega grote versmarkt met een ruim aanbod aan groenten & fruit. De markt is een levendige belevenis, de mensen zijn even kleurrijk als de groenten & fruit die ze verkopen. Helpers liggen in hun kruiwagen de dutten tot iemand hem nodig heeft om de aankopen erin te laden en te vervoeren. Op de bovenverdieping kan je bundels Kava kopen, deze zijn een must om aan te bieden tijdens een ‘Sevusevu’ bij de chief van een eiland/dorp (meer hier over later). Er zijn veel Indiase invloeden aanwezig in de stad: winkels met Indiase kleding, prachtige shari’s en vele curryrestaurants.
Dagelijks nemen we de bus aan de gevangenis, die zich tegenover de jachtclub bevindt, en rijden op & neer naar de stad, voor slechts 0,68 Fiji$/rit/pp (= 0,28€). De oude bussen zonder ramen zijn reeds voorzien van een elektronische scansysteem. Dankzij bevriende cruisers zijn we reeds in het bezit van een buskaart met krediet erop. De doorgang in de overvolle bussen is behoorlijk smal, waardoor je telkens er een persoon op of uitstapt, de voor- of achterkant van het middenlichaam van een persoon langs je heen wrijft! De bevolkingssamenstelling hier in Fiji, is veel diverser dan we tot nu toe in Oceanië hebben meegemaakt. Bij het zien van de verscheidenheid in bevolking, waan je je de ene keer in Afrika met de afro-kapsels & kort zwart krullend haar en de andere keer in India, met zwart stijl lang haar. De busrit is altijd een belevenis op zich, de ene chauffeur zet een luid ‘Bollywood’ muziekje op en de andere laat zijn versnellingspook extra kraken. Bij regen gaan de plastieken flappen naar beneden. En wil je uitstappen, trek je even aan het touwtje of kabeltje die van achter- naar vooraan in de bus hangt en bij de chauffeur een belletje doet rinkelen & lampje laat branden.
Elke local wijst je erop dat je je tas goed bij je houdt en waarschuwen je om ‘s avonds niet meer op straat te begeven. Een taxirit is ook goedkoop, voor 4,50 FJD (= 1,80€) per rit, zijn we zo in de stad of weer in de jachtclub, dit is ons vervoermiddel vanaf zonsondergang.
De avondlijke dinghyritjes weer naar onze dame, zijn een avontuur met het ontwijken van vliegende vissen, die in school voor ons Sensation-tje wegspringen en ons in het schijnsel van het hoofdlampje telkens doen opschrikken en wegduiken, om een aanvaring met zo’n plakkerig stinkend visje op onze lichamen te ontwijken.
Tussen de vele regenbuien door wagen we onze kans aan land om er op uit te trekken.
Een bezoek aan het ‘Fiji Historisch Museum’ leert ons meer over Fiji, van kannibalisme tot kolonialisme, alsook aanschouwen we hier een drua (Polynesische pirogue (catamaran). Vlakbij bevindt zich het schitterende koloniale 100 jr oude ‘Grand Pacific hotel’, waar in de lobby de tijd heeft stil gestaan. We lopen er binnen en kijken onze ogen uit, het loont best de moeite waard en heeft een rijkelijke geschiedenis. Enkel leden van het Engelse koningshuis brachten hier reeds een bezoek, hiervan aanschouwen we de foto’s in de vitrinekast. Toch wél bijzonder. Een heerlijke lunch in ‘the Governors’, het eerste huis van de vroegere Engelse gouverneur is ook een aanrader, een museum op zich.
Sinds aankomst hebben we nog geen verse voeding gekocht of gekookt. Boven het shoppingcenter is een food court. Hier kunnen we al een lekkere curry of gigantische noodle-maaltijd eten vanaf 7FJD (=2,80€)! Daar kunnen we het gasvuur niet voor aansteken 🤑. Dus een uitstapje naar het shoppingcenter is deze keer geen straf voor the Captain, hi, hi, hi,... In tegendeel, hij schaft zichzelf nieuwe zwemvliezen, een grotere vismolen en nieuwe kunstinktvis-azen aan.
Heel opmerkelijk en een vermelding waard is dat een toiletbezoek 0,50FJD (=0,20€) kost (in’t shoppingcenter), waarvoor je toiletpapier krijgt toegereikt (Hebben dit in Turkije, Griekenland & Ecuador ook ervaren).
Maar de grootste uitdaging is ons kappersavontuur. Trouwe lezers weten dat ik de ‘hobby-Zensation-kapster’ ben, zowél voor the Captain, andere cruisers als voor mezelf. Na weer enkele maanden aan boord te zijn, na in april voorzien te zijn van een prachtige coup van onze vertrouwde Belgische kapster-vriendin, trachten we het aan boord wat in model te houden met wat aanpassingkjes om de 4 à 5 weken. Wanneer we een barber passeren en de kapper ons toeroept ‘haircut’?, is de verleiding groot. The Captain is dringend toe aan een knip- & scheerbeurt. Enkele uren later, na ons stadsbezoek & ondertussen de foto’s te hebben uitgepluist op de twee smartphone naar een goede foto van the Capatain zijn ‘coupe’, lopen we terug langs de ‘Bulla Barber’. The Captain waagt de sprong. Terwijl hij onderhanden genomen wordt, maak ik een praatje met de twee knippende & scherende kappers. De andere is klaar met zijn klant en vraagt me of hij mijn haar achteraan wat rechter moet knippen. Tja, ik vertrouw niet zo snel iemand mijn haar toe, maar wat gelijk knippen en puntjes eraf kan geen kwaad. Hij begint goed en ‘t ziet er ok uit en ik vraag om het te stijlen/föhnen. Hij neemt de haardroger en begint, maar stopt als ik vertel dat het een luxe voor me is gestijld haar, aangezien ik aan boord de haardroger niet kan gebruiken, vanwege te weinig power. Hij gaat me klaarstomen om uit te gaan 🥳. Legt de haardroger neer, neemt de tondeuse in de hand en begint plots mijn haar aan de linkerkant te scheren! Daarna smeert hij m’n haar vol gel 😬😝😩! Hij vertelt dat hij me de ‘Rihanna’ look geeft, terwijl ik enkel vroeg om het achteraan wat bij te knippen & uit te dunnen!
Weet ik véél hoe die ‘Rihanna’ eruit ziet... weet enkel dat het een zangeres is! Leven zonder TV & internet en ga zeker niet onze kostbare data gebruiken om elke keer naar haar te googelen om te kijken hoe die dame eruit ziet 🤔. Die kappers zijn het niet gewoon om een modern of westers kapsel te creëeren, alle dames hebben hier kroezelhaar (Afrikaans) of lang stijl haar (Indisch). Enfin, ik zit ermee... ook al koste het slechts 4€, maar wél een onherstelbare grote deuk in mijn zelfbeeld!!! ‘t was wél ne knapperd & sympathieke kapper, heb me door hem laten ompraten... gevallen voor z’n charmes... 🙃
Geert’s kapsel is mooi, door z’n collega gedaan en ook netjes geschoren, net een ‘baby’-face. ‘t Is te warm voor een mutsje te dragen en te kort voor een haarband, dus zal ik geduldig moeten wachten tot het weer wat toonbaar is! Never again en snel die vieze vettige gel eruit wassen... Knappe kapper of niet!
In het weekend is het een gezellige drukte in de jachtclub, zeker met de uitzending van een belangrijke rugby wedstrijd, de internationale sport hier.
Voor vertrek brengen we een bezoek aan de ‘New World’ supermarkt (beetje kleiner dan die we uit Nieuw-Zeeland kennen) en aan de versmarkt. De koelkast is weer goed gevuld om de komende week door te brengen op het eiland Beqa en omgeving. Even geen goedkope lekkere curry’s of kant-en-klare gerechten meer binnen handbereik, maar wél lekkers uit de ‘Zensation’-combuis.
De wind is gaan liggen en het is eindelijk droog. We hebben hier véél regen gehad dagen aan een stuk... typisch ‘Suva’-weer volgens de lokalen. Het wordt de ‘pispot’ van het eiland genoemd. De positieve kant daarvan is, dat het prachtig groen is en dichtbegroeid. Nou we zijn toe aan zon, helder blauw water, het rustgevende geluid van kabbelend water, tjirpende vogels en stilte om ons heen. Tijd om de ‘big city’ achter ons te laten.
Extra Info:
*Betekenis van ‘Bula’
*Melanesiëis samen met Polynesië en Micronesië een van de drie grote eilandengroepen in de Grote of Stille Oceaan die samen met Australië Oceanië vormen.[2] Het is gelegen ten noorden en ten noordoosten van Australië. De andesietlijn, een prominent geologisch element van het Pacifisch Bekken, scheidt Melanesië van Polynesië in het oosten en van Micronesië in het noorden.
Melanesië betekent zwarte eilanden (Grieks: melas = zwart, nesos = eiland), genoemd naar de huidskleur van de inheemse bevolking. Zij worden Melanesiërs genoemd.
*FJD
1€=2.40 FJD/1FJD= 0,40€
*’Food court’= een verzameling van verscheidene eetstanden/restaurants met een gedeelde zitruimte. Het doel van een ‘food court’ is om te voorzien in de verschillende eetbehoeftes van een groepje mensen, maar toch de mogelijkheid biedt om gezamenlijk te eten & proeven van verschillende keukens.
