Dinsdag, 23 - zondag, 28 juli '19 (UTC Fiji +12u= +10u tijdsverschil met BE (= UTC +2u)!)
In de Lau Groep kan je nergens bier, wijn of andere alcoholsoorten kopen, het drinken van alcohol is er voor de bewoners verboden. Daarom drinken ze ‘kava’ en worden dar zweverig van!
Voor vertrek uit de ‘Bay of Islands’ helpt de Captain nog een zeiler met de motor van zijn ankerlier. Hier is hij al snel vele uren mee zoet. De zeiler ontdekt bij het opgraven van reserve stukken, nog een hele voorraad rum. Als dank voor de hulp, krijgt de captain een fles rum kado! Ondertussen is de eigen huis- & tuinkruiden weer gestart met enkele producten: mungobonen weken & groeien uit tot soyascheuten, kaasculturen zijn aan de gang en yoghurt wordt gemaakt. Genoeg voedzame etenswaren.
We varen hoekje om en komen aan de noordkant van ‘Vanua Balavu’.
De baai heeft geen naam, maar oogt idyllisch. Paddestoelen-rotsformaties liggen om ons heen. Beurtelings peddelen we rond en zien we schildpadden & vissen om ons heen bewegen door het water. Met de dinghy gaan we naar een grot. Wat een mooie plek.
Stabilisatie-/swingzeil is aangepast & goedgekeurd
vanop het peddleboard
Stabilisatie-/swingzeil is aangepast & goedgekeurd
vanop het peddleboard
De volgende dag varen we naar een grote, halfronde baai. Het water is groen-blauw en wordt hierdoor ‘Turquoise Harbour’ genoemd. In de baai was een jachtclubje, maar het is allemaal verlaten. Een Australiër heeft hier een grote plantage met dieren. Drie lokalen onderhouden het en we mogen vrij rondwandelen. Een wandeling naar boven geeft ons een uitzicht over de ‘Bay of Islands’. Wat een oogverblindend panoramisch uitzicht. WiFi signaal kunnen we niet opvangen, maar het zicht is meer dan de moeite waard!
De volgende dag varen we naar 'Little Bay'.
De baai bestaat uit een breder stuk vooraan, een een ondiep smal immense baai verder door, alles behalve een 'kleine baai' dus! Om ruimte te geven aan de achteropkomende boten, brengen we lijnen naar de kant, maken ze vast aan enkele palmbomen en beleggen ze aan onze achterste klammen, waardoor we met de achterkant naar het strand liggen.
Per dinghy exploreren we de ondiepe grote baai die diep het eiland ingaat en omringt wordt met mangrovenbossen. Een gestippelde pijlstaartrog schiet onder ons door in het groen-bruine water. Vissen springen verschrikt om ons heen.
We horen iemand fluiten & roepen: het is de eilandbewaarder, Tui. Hij moet ervoor zorgen dat de cruisers die hier komen zeker naar het drop gaan om een ‘Sevusevu’ te doen om toestemming van de Chief om hier te mogen ankeren, zwemmen, vissen, enz...
‘s Avonds houden we met de aanwezige boten strandBBQ gekoppeld aan een extra verassingsparty 🎉voor de Captains 50ste. Zijn verjaardagsmaand is nog niet ten einde en deze bevriende cruisers wilden hem graag even ‘in de bloemetjes zetten’ 😉
De volgende ochtend varen we tot aan de woonst van de eilandbewaarder. Allen gehuld in sulu en met een ‘kava’-pakketje in de hand of rugzak. De eilandbewaarder, Tui brengt ons naar het dorp ‘Mavana’ en zijn chief voor de ‘Sevusevu’.
Een dik uur wandelen we door het groen in onze ‘sulu’. De Chief is op het land aan het werk en moet zich even omkleden. We nemen allen plaats op de pandanusmat, de chief neemt de giften in ontvangst, er volgt een preveltje in het Fiji’s en Tui vertaald naar ‘t Engels. We zijn toegelaten en bewonderen het mooie nette dorp en nemen een kijkje bij het huis van de eerste minister. Boeyi, Tui’s vrouw heeft een heerlijke lunch voor ons klaar: salala (vissoort) met broodvrucht & palasami (tarobladeren met kokosmelk). We ontmoeten ook de dochter en haar twee kinderen. Boeyi nodigt ons uit om ‘s avonds mee te gaan vissen op ‘salala’s’. In Fiji is het grotendeels de vrouwen die in de lagoon gaan vissen.
Bij terugkeer gaan de ‘sulu’s’ uit en wandelen we comfortabeler in onze short & shortrok.
Terug aangekomen bij Tui’s eilandbewaarders-woonst, kapt hij voor ons enkele kokosnoten met een scheut voor het kokosbrood, ‘vara’ in het Fiji’s. En krijgen we citroenen en een pompoen om onder de vier boten de verdelen.
Een snorkeltrip om af te koelen volgt, maar de windgolven laten het niet toe.
Tui komt nog langs voor een kopje koffie, wat stukken touw, vislijn & -haken en een afdruk van foto’s van zijn familie. Hij wil een lift naar Lomolomo, maar is een beetje bang van het water.
Na enkele dagen varen we verder, het regent, er staat veel wind en Tui stuurt zijn kat...
Gelukkig is Tui niet met ons mee. Het is wind tegen stroom, er staan hoge golven en is alles behalve een leuk tochtje naa Lomolomo. Ook de ankerplaats is choppy.
De eerste man die we spreken is meteen de vertegenwoordiger, Jacob, van het buureiland ‘Susui’. Daar varen we straks heen. We maken meteen een afspraak voor de volgende dag met hem voor de ‘sevusevu’ in zijn dorp.
Op een uur hebben we paksoi, kool, bananen, benzine & is de data simkaart opgeladen. Ze verkopen ook aardappelen, wortelen, uien, look & pompoen, maar die hebben we nog voldoende.
Onder een afdakje zitten dames met gigantische kookpotten gevuld met lokaal eten. De Captain brengt enkele Tupperware-potjes mee, wanneer hij de benzine-jerrycan gaat halen aan boord. Ondertussen maak ik een praatje met de dames. Er is ook een broodbakster en ik kan meteen brood voor de volgende dag bestellen. Ze komen van het naburige eilandje ‘Susui’. Elke vrijdag komen ze hier in ‘Lomolomo’ hun eten verkopen. De dames vullen gretig onze potjes met een snapper, een andere vis (waar ze de naam niet van weten), met broodvrucht en palasami. We nemen afscheid van de giechelende dames en zien elkaar zeker de volgende dag op het ‘feest’ in ‘Sesui’. We kopen ook een Fiji brood, dit is bloem, kokosmelk & -water in blad gerold en klaargemaakt in de Lovo (ondergrondse oven). Het is plakkerig & compact, niet echt een succes.
Snel halen we anker op en varen naar het buureilandje ‘Susui’. Er liggen reeds vele boten. Iedereen wil tijdig aanwezig zijn voor het feest morgen.
‘s Avonds smullen we van onze gekochte maaltijden zijn super lekker en veel te veel te veel voor ons twee en dat voor minder dan €7! Morgenmiddag is het restjes dag.
De volgende ochtend gaat de Captain op het afgesproken tijdstip naar het dorp voor ons bestelling brood. Jacob zet hem in het zak en zegt een duurdere prijs dan afgesproken was met de broodbakster!!!
De dames zijn de hele dag druk in de weer met het klaarmaken van het eten. Op het strand bakken ze oesters en openen ze. Een varken hangt aan het spit.
In de late namiddag worden we aan land verwacht voor de ‘sevusevu’. Het feest volgt daarna. Dus we kleden ons netjes op: ik maak van mijn onderkleed en bijhorende rok voor mijn tuniek en heb zo een tweedelig kledingstuk (‘puletasi’), voor de Captain wordt zijn Sulu & hemd uit de kast gehaald.
Met zeven boten worden we ontvangen bij de chief in het schooltje. Een ‘kava’-ceremonie volgt. Na enkel low-tide kokosnootschaaltjes en een lamé lip houden de meesten het voor bekeken. De kinderen zingen en dansen voor ons en dan wacht er een gigantisch buffet op ons, met varken, kip, vis, groenten, rijst, cho mein en zelfs kreeft & modderkrab 🦞🦀😋. Keuze genoeg!
Het is een benefiet en er wordt geld ingezameld voor een nieuwe buitenboordmotor en voor het buffet betalen we 50FJD/20€/pp.
Ondertussen ‘pel ik nog een eitje’ met Jacob en zet hem op zijn plaats! Cruisers afzetten dat doe je niet en wat hij te veel heeft ontvangen gaat naar de buitenboordmotor!
Maar het mag de sfeer niet drukken en de kindertjes zijn om op te eten...
We dansen & zingen met hen mee. Het is een fijne avond met leuke kinderen & vriendelijke mensen.
In ‘t donker proberen we ons een weg te bananen naar het strand en de dinghies. Het is laag water en het koraal maakt het moeilijk om weg te geraken en dieper water te vinden. Het koraal doet pijn aan onze voeten, we proberen weg te peddelen, maar de dinghy moet eerst water onder zich hebben. Er wordt geroepen en hoofdlampen schijnende overal. Uiteindelijk geraakt iedereen in dieper water en weer aan boord. De wind is aangetrokken en gedraaid, de ankerplek is nu ook hier choppy en van slapen komt niet veel in huis 😵!
Hadden we nu nog maar een floppestopper...