Maandag, 23 - zaterdag, 28 maart 2020
Velen deden of doen het ons voor hoe het moet: ‘lockdown’. Nu is het aan ons!
Vanaf de aankondiging van ‘level 3’ maandagnamiddag is het stilletjes hier in ‘Town Basin’. Alle winkeltjes, bars & restaurants zijn sinds dan gesloten, weinig wandelaars die nog even langs lopen of in de kuip loeren. Raar... en dan moet de ‘lockdown’ nog beginnen...
Dinsdagmorgen gaan we nog even naar de supermarkt. “Pak’N Save” is aan de overkant van de Marina. Er staan een aantal mensen buiten in een rij met behoorlijk wat afstand tussen hen in. Personeel spuit de winkelkarretjes 🛒 af en dan mag je eentje nemen en de winkel ingaan. Binnen is het rustig en net zoals gisteren, zijn ook vandaag nog alle rekken ruim gevuld en heel veel keuze in vers. We kopen enkel voor de eerstvolgende dagen. Aan boord hebben we nog een mooie proviand, misschien het uitgelezen moment om daar eens ‘schoon schip te maken’ 🥫🥫😜.
De was 🧺 wordt nog snel even gedaan en zo hebben blijkbaar meerdere cruisers hetzelfde plan, het is een gezellige drukte in de sanitaire blok, wat niet echt ‘koosjer’ is, maar we houden afstand.
Ondertussen komt er een mail van de Marina binnen, dat vanaf 12u het kantoor tot nader order gesloten is en met de maatregelen voor tijdens de ‘lockdown’. Vanaf nu slechts een beperkt aantal personen gelijktijdig toegestaan in het sanitair gebouw. Er wordt ons aangeraden om op anker te gaan (hier in de rivier) of indien het kan te verblijven in een onderkomen aan land. Uitvaren is af te raden, aangezien de ‘coastguard’ (die hier in Nieuw-Zeeland ook allemaal vrijwilligers zijn) niet hun gezondheid op het spel willen zetten voor diegene die ‘niet thuis kunnen blijven’!
Woensdagnamiddag klinkt er een raar alarm-geluid in de boot. Wat is het? Op beide smartphones (beide hebben een lokale simkaart) verschijnt een ‘alert’ bericht i.v.m. de ‘lockdown’. Op de radio, nieuws, internet, praatjes onder elkaar,... het gaat steeds over hetzelfde: ‘Covid-19’ en de ‘lockdown’ en de onzekerheid van hoe lang dit zal duren... Technisch werkloos, ontslagen, faillissementen, loonverlies, de beurs & aandelen die in’t rood gaan, enz. Dit ‘beestje’ 🦠 heeft een ongekende inpakt op de wereld en op ieders leven! Humor is belangrijk in deze moeilijke tijd. We worden overspoeld door grappige filmpjes, foto’s, uitspraken en dergelijke.
Tussen de cruisers worden enkele Facebook-pagina’s & Whatsapp-groepjes speciaal opgericht om belangrijke info met elkaar te delen i.v.m. ons verblijf hier in Nieuw-Zeeland. Zo krijgen we al snel het nieuws dat ons visa automatisch zal verlengd worden t.e.m. 25 september 2020. Dus daar hoeven we ons even geen zorgen over te maken. Dankjewel 🙏 NZ. We zitten hier veilig op ons bootje in een haven met onbeperkt water & elektriciteit.
Hier in Whangarei is er de ‘Hatea Loop’ om het water in Town Basin en de Marina hier. Een loep wandeling van 4,2km die ons via drie bruggen rond laat lopen: de mooie Canopy bridge, de internationaal bekroonde ‘Te Matau a Pohe’ bascule (openings)brug en de elegante loopbrug ‘Kotuitui Whitinga’. Een mooie wandeling langs twee havens, kunstwerken, een speeltuin, skatepark, enz... Meestal is het druk op dit wandel-/fiets-/looppad. Maar nu is het akelig stil, we komen amper tegenliggers tegen en al snel nemen beide partijen extra afstand van elkaar. De speeltuin & het skatepark zijn afgesloten met een lint waarop ‘Danger Keep Out’ staat. Ook de BBQ is afgesloten. De brugbediende zwaait dagelijks vrolijk naar ons en komt dan even uit het raam van zijn container-kantoortje hangen om een praatje te maken. Zo proberen we dagelijks een portie beweging te hebben en bezorgen we enkele vrienden een hart onder de riem & boodschappen, omdat ze in zelf isolatie zitten en anderen omdat ze zwaar verkouden zijn. We helpen elkaar waar we kunnen.
De politie treedt hier streng op, verplaatsingen met de wagen zijn enkel toegestaan voor essentiële dingen: boodschappen & medische doeleinden. Onze wagen staat dus al enkele dagen stil op de parking, aangezien we, indien nodig, te voet naar de winkel kunnen. Maar we kunnen wél even verder en vermijden liever zulke plaatsen, waar kans op besmetting mogelijk is.
We blijven met z’n tweetjes in onze toegestane ‘bubbel’ en bekende cruisers of toevallige passanten maken van bovenop de kant even een praatje op veilige afstand, wat met hoog water net iets makkelijker praat dan met laag water.
Het weer is een beetje wisselvallig de laatste dagen, maar de zon is ook nog steeds vol goesting van de partij, waarvan we profiteren zoveel we kunnen.
Ondertussen krijgt onze dame extra aandacht. Ze schittert met haar nieuwe bimini (=zonnetent) en buiskap in’t “chalk grey” 🤩. Haar nood is een flinke poetsbeurt, aangezien ze een aantal ongewenste bezoekers aan boord had, tijdens onze afwezigheid. De gevleugelde bezoekers lieten een niet zo’n leuk souvenir achter, dat verspreid ligt over het hele gangboord en vooral de achterkant/zwemtrap 💩 💩💩 😱. We hadden voldoende vlaggenlijntjes om deze ongewenste gasten af te schrikken, maar zagen er van af, aangezien onze dame bij onze eerdere afwezigheid in ‘Kissing Point’ nog helemaal schoon was en we de buren hier in ‘Town Basin’ een beetje wilden sparen van het geklapper van wapperende vlaggen... Nou de volgende keer zal het ons niet meer gebeuren!!!
💪🏽🚿🧼🧽💦
‘Vervelen’ kennen we niet en staat niet in ons woordenboek.
Een klussenlijstje van enkele meters lang zal ons zonder moeite bezig houden met allerlei projectjes, gordijnen naaien, schrijfsels voor blog & Polarsteps, foto’s sorteren & uploaden, ... we kunnen ons nog even bezig houden. En we hebben nog een hele serie boeken, films & TV-series die we kunnen lezen & zien.
De nieuwe warm water boiler is reeds geïnstalleerd, dus we hebben weer warm water 💦 🚿 aan boord.
Voor velen is het een serieuze aanpassing om ‘in hun kot te blijven’! En ook al dromen de meesten eens van wat extra vrije tijd, minder te werken of het rustiger aan te doen... dit is niet het ‘droom scenario’ dat we dan in gedachten hebben. Op reis gaan naar een tropisch paradijs zit er niet meteen in. Sociale bijeenkomsten & feestjes zijn uit den boze. En wat met de kinderen nu er geen opvang, kamp of school is? Het doet ons allen ‘extra’ stil staan bij het leven dat we leiden, hoe het verder moet en wat er ons nog te wachten staat.
‘Niks is van zelf sprekend’!
Die les kreeg ik tien jaar geleden al even voorgeschoteld... Een half jaar behandelingen ondergaan, waarvan zes weken gekluisterd aan een ziekenhuisbed & thoraxdrain. Als ik hier over zeurde tegen de professor en vroeg wanneer ik naar huis mocht, zei ze me: ‘wat is zes weken in een mensenleven?!’. Maar dit zal na zes weken niet opgelost zijn, misschien zelfs niet na zes maanden... we zitten allen met onzekerheid & vraagtekens! We denken aan de ouderen & zieken mensen... We duimen & hopen, maar het belangrijkste is dat we dit met z’n allen overleven en het virus verslaan! En daar gaan we allen ons best voor doen, door ons te houden aan de maatregelen. Jammer even geen feestjes & sociale activiteiten, hobby’s of sporten in teamverband, enz... maar dat kunnen we nadien dubbel & dik inhalen, toch?!
Hier kunnen we via de FB-groep van de Marina deelnemen aan een virtuele ‘sundowner’/borrel. En voor de rest roepen we even over & weer naar de buurboten en klinken in de lucht.
‘Op onze gezondheid’!
Stay safe & healthy, zorg goed voor elkaar en hou de moed erin 💪🏽🍀
