Zaterdag, 11 april ‘20
(UTC Nieuw-Zeeland +12u = +10u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Hier in Nieuw-Zeeland zitten we onze derde week in ‘lockdown’. In de wereldpers staat NZ als derde veiligste land (kan dagelijks veranderen) om te zijn nu, na 1: Israël 2: Singapore. We hebben hier ook een ‘veilig’ en ‘goed gevoel’ in dit land i.v.m. medische zorgen en maatregelen die genomen worden om het aantal besmettingen & sterfgevallen (4 tot nu toe) te beperken.
Ook het Belgische nieuws volgen we op de voet via de online kranten & radio. Hierdoor blijven we op de hoogte van wat er zich daar afspeelt en wat het virus aanricht. Anderzijds proberen we ons te weerhouden aan het overaanbod aan nieuws en proberen het allemaal te filteren en niet te panikeren. De grootste angst is dat er iets gebeurd met onze familie & vrienden.
Uit BE verschijnen beelden van volle parken en voetgangers-/fietsentunnel... Bij de eerste zomerse temperaturen, komt iedereen massaal buiten en overrompelen parken... denken ze dat het virus smelt voor de zon of wat?!
Het is duidelijk dat het voor velen nog onduidelijk is wat het ‘onzichtbare’ virus aanricht of denken ze dat zij niet vatbaar zijn omwille van hun leeftijd & conditie... Maar wat als je zonder het te weten drager bent van het virus en zo onwetend & ongewild toch andere mensen besmet en die dan weer anderen, enz... dan ben je terug bij af en wordt de ‘lockdown’ nog maar eens verlengd! Hierdoor worden er zovelen getroffen, die zich uiteindelijk wél aan de regels houden en hun uiterste best doen...
De huidige situatie stelt ons allen op de proef, maar ik weet dat we er ook iets uit kunnen leren. Het is nu een moeilijke ‘rare’ tijd, maar ze biedt ons ook kansen. Kansen om stil te staan bij wat ‘echt’ belangrijk is, om los te laten wat losgelaten moet worden. Mijn eigen ervaring met kanker, 10 jaar geleden, heeft mijn leven op een dubbele en tegenstrijdige manier ook rijker gemaakt. Het is sindsdien dat mijn levensvisie het me makkelijker maakt om een onderscheid te maken tussen hoofd- en bijzaken, tussen essentie en ballast, tussen wat echt belangrijk is en wat niet.
Deze pandemie die ons allen treft doet iedereen beseffen, nu meer dan anders, hoe belangrijk goede sociale contacten met vrienden en familie zijn. Een videogesprek, Whatsapp- of Messenger- of gewoon belletje, een mailtje, berichtje via de verscheidene kanalen, ... zo elkaar zien & horen doet deugd en geeft je moed. Maar toch is het niet hetzelfde, dat weten we... een gezellig onderonsje, etentje, uitje, reisje, enz... dat is nog iets anders. En met een beetje geduld en inspanning van iedereen komen we er wél. Maar eerst moeten we deze strijd leveren tegen het virus dat ons allen in de greep houdt. Wie had gedacht dat dit in de 21ste eeuw zou gebeuren? Is dit erger dan een Wereldoorlog/oorlog? Denk: ‘er zijn mensen die het slechter stellen dan mij en een zwaardere strijd leveren’!
Buiten onze wandeling, twee maal daags, rond het water en de havens, blijven we vooral in ‘ons kot’, in onze ‘bubbel’ hier op ons bootje en liefst in de kuip bij mooi weer.
Locals hebben ‘medelijden’ met ons dat we hier moeten blijven liggen en in onze ‘boot’ wonen. Nou, wij hebben hier bijna vijf jaar geleden voor gekozen en houden van ons ‘huisje op het water’ en het leven op onze ‘dobberende dame’. We hebben meer comfort dan vele anderen op deze ‘aardbol’, denk maar aan daklozen, mensen die in een hutje wonen in een derde wereldland of die al hun bezittingen zijn kwijtgeraakt door een tropische cycloon, typhoon of overstromingen, enz... zeilen kunnen we, als dit allemaal overgewaaid is, nog genoeg!
Tijdens de dagelijkse wandelingen komen we vaak dezelfde mensen tegen en telkens zijn er wél andere dieren of verschijningen die onze aandacht trekken, bijvoorbeeld: reigers, aalscholvers en meeuwen die steeds rustiger blijven zitten; de pukeko’s die we zien vliegen en een perfecte landing maken (ongeacht wat online over hun landing geschreven wordt); twee zwarte zwanen 🦢 🦢 laten zich drijven op de stroming van de rivier; een donker drijvend iets in het water trekt onze aandacht, het blijkt een ‘zeeluipaard’ te zijn. Ze heeft zelfs een naam, Owha en jaarlijks brengt ze een bezoekje aan de haven hier, maar voornamelijk leeft ze een beetje zuidelijker in Auckland, in de Marina ‘Westhaven’ en is ze dol op het stuk bijten van dinghy’s! Het opkomen van de ‘super’ volle maan 🌕geeft onze wandeling een extra dimensie.
De bezigheden aan boord gaan langzaam...we hebben tenslotte tijd...
De nieuwe gordijnen zijn gestikt en hangen. Allerlei dingen worden gesorteerd, weggegooid of gereorganiseerd. Met behulp van de polijstmachine gaat er elke dag een extra stukje van onze dame blinken 🤩. Voor extra bescherming hebben we mondkapjes gemaakt. The Captain is handig met de naaimachine.
Winkelen proberen we tot 1x/week te beperken, omwille van de blootstelling aan het gevaar van een eventuele ‘besmetting’ en een plaats met veel mensen. Nochtans is het hier allemaal goed geregeld. Met kegels & nadarafsluitingen en om de 2m een strip op de grond geplakt, die aangeeft waar je moet staan. Ja, ‘social distancing’ is hier 2m i.p.v. 1,5m. Elk winkelkarretje wordt afgespoten met een desinfecterende vloeistof en er worden telkens maar enkele mensen binnen gelaten, nadat er enkele buiten komen.
Eerst zorgde the Captain voor de boodschappen, omdat ik mij niet te veel wil blootstellen aan het gevaar 🦠. Maar dat zorgde in week twee, toen hij voor een hele week boodschappen moest meebrengen, voor enkele vergissings producten in huis...
Zo zijn we nu een gigantische groene kool i.p.v. een ijsbergsla rijker 😜. Ook hadden we het verkeerde moment om te gaan winkelen uitgekozen: een halfuurtje voor sluitingstijd, wisten niet dat de openingstijden aangepast waren en hierdoor was er nog maar weinig verse groenten & fruit, omdat ze deze dan niet meer aanvullen.
Dus offerde ik mezelf de volgende dag toch maar op... winkelen is mijn ‘favoriete’ bezigheid, d.w.z. in andere omstandigheden. Dus voor het eerst in twee weken ging ik naar de winkel met een zelfgemaakt mondkapje 😷 op en wegwerp handschoenen 🧤 aan.
Bijna iedereen hier gaat zo winkelen 🛒 . Het geeft misschien een vals ‘veilig’ gevoel, maar ja, rondhangen en alles 10x bekijken en vastnemen is er nu niet bij! Snel alles nemen wat er op het boodschappenlijstje staat, betalen (pinnen) en wegwezen!
Bijna iedereen hier gaat zo winkelen 🛒 . Het geeft misschien een vals ‘veilig’ gevoel, maar ja, rondhangen en alles 10x bekijken en vastnemen is er nu niet bij! Snel alles nemen wat er op het boodschappenlijstje staat, betalen (pinnen) en wegwezen!
Geen lange rijen buiten of aan de kassa’s, rustiger dan anders, maar niet gezellig.
Voor Pasen en onze menu willen we eens een bezoekje brengen aan een andere supermarkt een paar kilometer verderop, zo draait de motor van ‘Zensation on Wheels’ ook nog eens, kunnen we eens een andere omgeving zien en andere producten kopen. We zien rijen mensen op straat staan, aan de twee supermarkten (New World & Countdown) die tegenover elkaar zijn. Oei, retour dan maar... Maar ook over onze deur, bij ‘Pak’N Save, zien we drie dubbele rijen wachtende mensen aanschuiven! Het is twee dagen voor ‘goede vrijdag’. Zijn de mensen gek geworden na 2 weken lockdown omdat het bijna Pasen is of schieten ze in paniek omdat de supermarkten 1 dag gesloten zijn, omwille van goede vrijdag?! Zaterdag & Paaszondag zijn ze open. Of is het omdat er op Paaszondag geen alcohol verkocht wordt?! Ni te doen!!! We kunnen vanop onze ligplaats de wachtenden in de gaten houden en zo de andere cruisers een update geven over wanneer het rustig is en het beste moment om te gaan winkelen. Zelf wachten we tot zaterdagnamiddag. Vanaf dan keert de rust weer. Sinds zaterdag (voor zover wij weten) geldt er ook een beperking op de aankoop van alcohol: max. 4 flessen wijn/bubbels. Bier? Niet opgelet. Vernemen van andere cruisers dat er op bepaalde eilanden een volledig alcohol verkoopverbod geldt.
We hebben nog een voorraadje, maar enkele extra flesjes bubbels staan wél op het boodschappenlijstje. Geen Paasbrunch zonder bubbels 🍾🥂.
Pasen is een jaarlijkse traditie binnen vele families. Chocolade eieren & figuren verstoppen in de tuin en het zien van de glunderende kindergezichtjes bij elke nieuwe vondst. Uitgebreid brunchen... Sinds de ‘lockdown’ kunnen velen hun kinderen en kleinkinderen niet meer zien. Iedereen mist elkaar enorm en er werd stilletjes gehoopt dat alles tegen paaszondag terug in orde zou zijn. Maar niets is minder waar. Het coronavirus gooit roet in het eten! Jammer genoeg moet iedereen in z’n kot blijven, maar we weten waarom. We doen het voor alle ouderen, zieken, medisch personeel, verzorgers en voor iedereen die zich inzet ten strijde van dit virus en het ons zo comfortabel mogelijk wil maken, en voor iedereen die we graag zien. En de Paashaas? Die komt wel, waar je ook bent of welk virus er ook een pandemie veroorzaakt! En dan het feesten met familie & vrienden? Dat komt ook nog wél... maar niet nu....en als het komt, op die feestelijke dag, zal iedereen er extra van genieten!
Net als in BE, worden ook hier de politiepatrouilles & -controles ingeschakeld & aangeschroefd voor het Paasweekend om wagens te controleren en mensen, die naar het strand, familie of hun weekend-verblijf gaan, tegen te houden! Er zijn er toch altijd die zich niet aan de regels kunnen houden en hierdoor anderen in gevaar brengen en het verprutsen voor zo velen! Ja, ze slabakken na een tijdje hé...
We willen iedereen een hart onder de riem steken en het allerbeste wensen.
Zorg voor jezelf & elkaar en hou de moed erin.
En kijk even naar de wijze woorden van de jonge meid Amelie!
In ieder geval wensen we jullie allen fijne Paasdagen. Maak er het beste van in je ‘bubbel’ 🐰
Meer informatie
Volg de laatste Covid-19 updates in Nieuw-Zeeland
Video: Amelie (6j) “Dat maakt mij kwaad en verdrietig. Is dat nu zo moeilijk om in uw kot te blijven?”
