We zijn wakker, maar snoezen nog een beetje, wanneer we op de romp horen kloppen: de buren. Ze gaan toch doorvaren en of we mee vertrekken. Ok, half wakker, alles snel vaar-klaar maken (lees: vastmaken en opbergen wat kan vallen of verschuiven onder helling, ramen toe, verluchtingsgaten afsluiten en kranen wastafels dicht). De buurman vult ondertussen onze watertank en we varen met de twee boten nog even langs de tanksteiger en weg zijn we...
Geen poets-, klus- of wasdag en bezoek aan de stad vandaag, zoals gepland, maar zeilen. Er staat een echt Zensation-windje(boven de 15Kn) en de deining is matig. We gaan er als een speer van door.
Het is wél frisjes en ik kruip in mijn fleece-slaapzak op de zetel om nog wat te soezen. Af en toe heeft the Captain me nodig, om te gijpen: we kruisen af omdat dat comfortabeler is en ook de zeilen wat spaart van het slagen tegen de zaling. Ik kleed me dan aan, gijp mee en kleed me dan weer uit en kruip terug onder de fleeche... Zalig ;-) The Captain en George trekken hun plan.
De haven van Muxía is vrij nieuw en er zijn nog vele lege ligplaatsen, omdat de meeste zeilers niet weten dat hier een haven is en we zien op AIS dat diegene die voor ons waren, de haven hier tegenover ingevaren zijn. De havenmeesteres is behulpzaam en we liggen hier beschut voor de wind die de komende dagen over ons heen gaat razen.
