Hier zijn we weer...moe maar voldaan na twee drukke weken in België.
Op medisch gebied hebben we alweer groen licht gekregen, ook al was er van onze hoogte stage niks meer in het bloed te detecteren...jammer...had extra punten opgeleverd ;-)
We zijn van het ene feestje en etentje nr het andere gegaan. Familie en vrienden weer gezien en gesproken en vooral weer kunnen aanraken...dikke knuffels alom! Iedereen zien op die korte tijd is niet gelukt, maar jullie zijn altijd welkom aan boord, hé.
Enkele goede Vlaamse films zijn in de cinema de revue gepasseerd met extra leger/soldaten bewaking...toch creepy die extra waakzaamheid... Inmiddels hebben we ook de nieuwe K3 leren kennen en hun nummer 10000 luchtballonnen neuriet steeds door ons hoofd. Jachthavens stonden natuurlijk ook op onze bezoekerslijst: logeren op een zeilboot in Kortgene, een zeilwedstrijd in Colijnsplaat voor the Captain en een bezoek aan de KLYC in Antwerpen hoorden bij ons verlof.
Zelfgemaakte Belgische frietjes met stoofvlees werden onze meerdere malen voorgeschoteld en met véél goesting gedegusteerd! En witloof in de oven mocht ook niet ontbreken. Een pizza-avond met een echte pizza-oven in een buitenkeuken en lekkere pizza-creaties was ook top! Qua desserts voor the Captain was het ook een schot in de roos met biscuit, gemetste koek, roomrijst met fruit en een heus dessertenpalet van bakkerij 't Boke, van onze vrienden Marleen & Frank, met als apo hun zelf ontworpen Pralin Gin! Yammie!!!
http://www.pralingin.be/lang/nl/home.php
Met momenten voelden we ons op vakantie in Portugal, Frankrijk en Spanje, door het weerzien van mensen van onderweg, nml. Heidi & Louis Mast uit Portugal, Sabine &
Hein van SY Insomnia van in La Rochelle en Christel & Andy van SY Ikiro.
We hebben ook onze extra helpers gesproken: weerman Guy zal ons tijdens de oversteek van weerinformatie voorzien en Gunter zal onze positie en eventueel blog (als ik die krijg doorgestuurd en geschreven) posten.
We zijn heerlijk verwend door iedereen en het thuisgevoel was er meteen, alsof we maar voor een weekje of twee waren weg geweest...raar...ook al was het in werkelijkheid zeven maanden.
Maar hier zit ik nu: met opgezwollen rode water oogjes, een brok in de keel en een misselijk gevoel i/d buik, op de luchthaven van Eindhoven. The Captain heeft iets scherps in zijn keel en een lopende neus...een vervelende verkoudheid neemt hij mee vanuit België. Het is een dubbel gevoel: aan de ene kant missen we ons drijvend huisje en willen we nog verder prachtige continenten ontdekken en aan de andere kant wil je ook bij al je familie en vrienden blijven...
De pijn wordt verzacht met heel wat lekkers van het thuisfront dat we mee hebben voor de oversteek, zoals: afbakbroodjes (hier niet of zelden te vinden), suikerwafels van de mamie, kerststollen, KitKat, chocolade,...en paprika chips natuurlijk! Met resultaat: overgewicht! Ook het warm welkom door Rita & Johan en fantastisch lekkere home-made paëlla à la Cherrenstef Johan helpt bij de verwerking van het emotionele afscheid. Ons meisje ziet er goed uit en ligt vrolijk te dobberen, ze is goed geswanjeerd. Tnx bootsitters!
Bedankt iedereen thuis voor de fijne tijd samen, we zullen jullie missen... Tot gauw xxx
