Vrijdag, 5 februari '16
Al voor zeven uur halen we anker op en verleggen ons naar de andere kant van de baai. Er is véél wind voorspelt en van een andere richting, daarom zoeken we betere beschutting.
Dankzij onze vrienden en de wasmachines op de appartementen (1/appartement), is er reeds een deel van onze was klaar en kunnen we die ophangen om te drogen. Een extra was-/drooglijn kunnen we wél gebruiken. Bij de zoektocht hier naar, ontdekt Geert een olie-ramp! De schroefdop van een bus motorolie is losgekomen door één of andere beweging en contact met iets, waardoor er olie over lijnen, rekken, enz...is gelopen in de bakskist. Een verschrikkelijk, vettig opkuiswerkje, waar we zoet mee zijn!
Hierdoor lopen we wat vertraging op en vertrekken we, iets later dan afgesproken, met ons zes met een taxi naar Le Marin.
Tijdens de rit ontdekken we een ander stukje van het vulkanisch eiland. Het is prachtig groen en heeft een ruime verscheidenheid aan begroeiing. Ook zien we veel suikerrietvelden, magere witte en dikkere donker bruine koeien, ibissen, vlinders, zwarte en witte reigers en véél bloemen. Het is weer helemaal anders dan de groene vulkanische eilanden van de Canarische of Madeira. Mooi...
De haven van Le Marin en de werf zijn niet op dezelfde plaats en dus wandelen Geert en ik het hele eind naar de werf...geen taxi te vinden. Een stevige wandeling van twintig minuten in de zengende hitte, met een short-cut door een onafgesloten (geen draad te bespeuren) wei met een mega-koei aan meters ketting en touw ;-)
De werf is gigantisch en netjes en je vind er bijna alles. Een luxe-resort voor als je bootbenodigdheden of reparaties van doen hebt! Ze bezitten drie grote moderne, recente kranen om boten uit het water te halen, waaronder één mega kraan. Dit ziet er dik OK uit. Maar...de prijs is ook DIK! En, er is pas plaats vanaf 1 maart! We haakten al af bij de offerte die meer dan zes keer zoveel is als op de KLYC en drie keer zoveel als in NL!!! Dan zal het voorlopig bij een poetsbeurtje blijven...Don't panic 'Heineken-regatta-crew', Zensation will be fast ;-)
De haven en de ankerbaai is groot, er liggen zeker duizend boten. Om daart tussen de Amerikanen te zoeken, die we via VHF onderweg hebben gesproken, is onbegonnen werk...jammer. In de haven treffen we onze vrienden terug. De lucht wordt donker en wind komt op. En plots valt de regen er met bakken uit de hemel, gedurende vijf á tien minuten. Goten kunnen de grote hoeveelheid water niet slikken en vormen een 'natuurlijke regendouche'. Waar is de Thaïti-douchegel?
Gelukkig zitten we droog in een gezellige zaak en hopen we dat het enkele kilometers en baaien verder nog droog is voor onze was ;-)
Al snel is het weer droog, zonnig en heet. Op de plaatselijke indoor markt vinden we eindelijk wat exotisch fruit. De prijzen mogen er ook zijn! Het is blijkbaar het duurste eiland. En dan nog eens Frans en die invloeden hebben we meteen gemerkt bij aankomst en in Anse Mitan, Bout, Trois Îlets, waar we verblijven is het modainste en duurste plekje van het eiland. In Le Marin lijkt het iets goedkoper.
De taxi brengt ons terug en we zijn allen moe. De naslag van de oversteek lijkt zich de kop op te steken!
Bij aankomst aan boord is alle was op elkaar gewaaid, maar droog! Er staat nog steeds een hevige wind en we moeten vechten om de was aan boord te houden. Pfff...platte rust...en dan een buitje van enkele druppels en minuten...
Er zijn twee bekende cruiseschepen op bezoek, Star Clippers en Club Med2 (hebben we zelf in de Middelandse Zee met) meegevaren.
Het blijft stevig waaien en we blijven op ons drijvend huisje cocoonen...
