dinsdag 9 februari 2016

Martinique, Anse Mitan 5(Caraïben)

Zaterdag, 6 februari '16

Aangezien we niet kunnen bellen met onze Pay&Go-kaart, gaan we naar de haven informeren of het past dat we water komen tanken. No problem, man...
Tijdens het ophalen van het anker, voel ik dat het traag en moeizaam oprolt. Ligt het anker achter een steen of vol begroeiing? Als het bijna boven is, zie ik een ketting en de punt van ons anker zit net door een schakel ervan! Het is zwaar en met de pikhaak krijgen we de ketting er niet af. Dan met een lijn rond de boog van ons anker en achteruit trekken. Oef...het lukt...maar plots horen we een dame roepen...ze is boos en schiet in een 'Franse-colaire' en roept dat het de ketting van haar meerboei is! The Captain blijft kalm en zegt dat er géén probleem is...Nou, hier kunnen we straks niet meer komen liggen ;-)
We varen het hoekje om en krijgen te maken met windgolven en schuimkoppen. Oei, dat is anders dan in de ankerbaai.
De haven heeft een klein havenkommetje. Onze vrienden pakken ons aan en de watertank en douchezakken worden gevuld. Voor €2/100L water geraken we gesteld.
Onze planning wordt herbekeken, door de wind en golven die ons verrasten, kunnen we niet de geplande tocht naar Trois Îlets maken. Dan varen we met zen zessen maar terug naar de ankerbaai. We ankeren terug aan de andere kant van de baai, waar we de eerste dagen lagen, zodat we ver van de boze Française liggen ;-)
Ook hier staan ondertussen windgolfjes en tijdens ons zwemmetje is het hard ploeteren om bij Zensation te blijven.
Enkele uren later brengt onze watertaxi onze vrienden weer aan land en gaan we met zen tweeën naar een beachbar. In één van de strandbarretjes zijn ze alles in gereedheid aan het brengen voor een party. En ja hoor, enkele uren later kunnen we vanop onze dame en in onze kooi meegenieten van de muziek tot in de vroege uurtjes.