Dinsdag, 26 april '16
In het douane- en immigratiekantoor treffen we aan elke bureau een netjes in uniform geklede ambtenaren, vrouwen en mannen. Vijf om precies te zijn: kantoortje vol! Dit is even anders dan de twee dames die hier op zondag zaten. Maar iedereen is even vriendelijk en al snel staan we weer buiten met het nodige uitklaarformulier en de vraag en het afscheid: 'Did you enjoy your stay and will we see you again soon? Have safe trip.' En dit alles voor O US$! Snappen jullie dit nu?!
Als het de twee dames waren geweest zou ik hen om duidelijkheid i.v.m. de nieuwe regels(in de pilot van twee jaar geleden zijn er nog vijf baaien die gratis zijn en is de permit/dag goedkoper) gevraagd hebben. En waarom je wél per land elke baai gratis mag bezoeken? Energie gaan we er maar niet aan verspillen, zij hebben ook de regels en prijzen niet bepaald!
Tijd om door te varen...
Langs de kust zien we prachtige roest-bruinkleurige kalkrotsen met inhammen, die ons doen denken aan de Portugese kust in de Algarve. Wanneer we richting het zuidwestelijke punt varen, wordt het ons allemaal duidelijk: prachtige hotels en resorts hebben zich in de baaien gevestigd. Ze hebben hier ons arme cruisertjes niet nodig. De landtoeristen brengen veel meer geld in het laadje! En die hotels/resorts zullen onze hobbelende boten niet voor hun strand en baai willen...denken we.
Dit bevestigd althans wat we in een vakantiegids lezen en letterlijk citeren:
"Lange tijd was Anguilla 'het best bewaarde geheim van de Caraïben': een eiland met ongerepte natuur en maar een paar kleine hotels. Intussen heeft het internationale toerisme het droomeiland ontdekt. Er zijn langs de schitterende witte zandstranden een aantal van de duurste hotels en resorts van het Caribisch gebied verrezen. Maar gelukkig kunnen de cruiseschepen er niet aanmeren en zijn er geen fastfoodketens of casino's. De omringende zee is glashelder en de koraalriffen voor de kust met de rijke schakering van tropische vissen en koralen zijn een mekka voor de duik- en snorkelliefhebber. Veel meer spannends hoef je niet te verwachten op het 'prijzige' Anguilla, maar voor wie rust zoekt op een klein tropisch eiland is dit het paradijs: 'Tranquillity wrapped in blue'." Bron: Dominicus_Caribische Eilanden.
Jammer, jammer, jammer dat we die baaien en snorkelparadijsjes niet hebben ontdekt...maar het is nu eenmaal zo en er zullen er nog vele volgen die wél voor ons vrij toegankelijk zijn en anders huren de volgende keer toch maar een auto ;-) Of zijn we te braaf? En hadden we ons voor het inklaren, afgelopen zondag, gewoon aan een eiland moeten leggen en doen of we van niks wisten, als er controle zou langskomen?! Er zijn er die dat risico nemen...
De zeiltocht naar Marigot gaat vlot met een aan de windse koers en een glijdende Zensation.
In de baai van Marigot is het drukker dan enkel weken geleden. Vele nationaliteitsvlaggen zijn aanwezig. Naast een prachtige zeester, droppen we het anker. Met de snorkel check ik het anker en ga de zeester even van dichterbij bewonderen.
Nog net voor sluitingstijd kunnen we op de computer, in de winkel van Island Water World, ons inklaren. Geen bureaucratie en slecht 2€ of$ tegen de 5€ bij de douane zelf.
Voilá, we zijn weer in Saint Martin/Sint Maarten, aan de Franse kant. Een beetje bekend terrein.
Het witte wolkendek heeft alweer heel de dag haar best gedaan om de zon er achter te houden, maar de vochtigheid en drukkende warmte maakt het benauwd.
Rond de binnenhaven bevinden zich heel wat winkeltjes en horecazaken. Hier kiezen we er twee uit: één voor Happy Hour en één om iets te eten. We kiezen de suggestie van de dag: een vissersbord voor twee personen. De zaak zit vol een een muzikant/zanger zorgt voor entertainment. Na een heerlijke vismaaltijd is het zoeken naar ons huisje tussen alle andere wiegende sterretjes.
