Maandag, 25 april '16
Tjiep tjiep tjiep, tjirp, tjirp, wiete wiete, wiet... Reeds vroeg zijn de verschillende vogels actief aan het zingen, vliegen en op jacht naar hun ontbijt of ruzie aan het maken om de vangst of om het leukste vrouwtje misschien. Doordat er hier enkele kleine vissersboten liggen en enkele zoutmeren en lagunes vlakbij bevinden, zijn er vele vogels.
Anguilla is een plat koraaleiland dat bestaat uit kalksteen. Het heeft een langgerekte vorm en Columbus heeft de Spaanse naam gegeven dat betekend: 'aal'. In de strandmeren wordt nog steeds zout gewonnen. Er is weinig tot niks vegetatie op het eiland, maar dankzij de ligging van Anguilla in één van de beste viswateren van het Caribisch gebied, is er wel een belangrijke visindustrie. Er wordt vooral veel kreeft gevangen, die in grote hoeveelheden naar toeristenbestemming op de naburige eilanden wordt vervoerd. De warmwaterkreeft of langouste heeft, in tegenstelling tot de koudwaterkreeft zoals wij ze kennen, geen scharen. We hebben ze al enkele malen geproefd en ze zijn lekker! Ook nu weer loopt het water in onze mond...straks een lobsterke?
Door het gebrek aan werkgelegenheid, zijn vele eilandbewoners gedwongen om werk in andere landen of op andere eilanden te zoeken en dan geld op te sturen naar hun familie.
In de baai liggen nog enkele andere nationaliteitsvlaggen. Hey, ze voeren ze weer! In de USVI's zagen we zelden een vlag of vlaggenstok... Ook de charterschepen zijn terug!
Amerika ligt even achter ons en de foodtrucks die naast de weg stonden, zien we hier niet meer, wél een tentje en een soort BBQ waar ze kip of zo op grillen. De wagens rijden hier ook links zoals in de US, maar het stuur staat weer rechts.
In de baai vertrekken enkel excursieboten en duikers. Vrachtschepen komen containers leveren en opladen. Toch is het hier rustig en op het strand en in de beachbars is weinig beweging.
Even wat klussen en poetsen en dan een zwemmetje, chillen, limen(=gebruikte woord i/d Caraïb voor niks doen), relaxen,...op zijn Caraïbisch...de temperatuur verplicht ons ertoe om het tempo aan te passen. Ons plan om een wagen te gaan huren laten we varen...we hebben te lang gewerkt! Het verhuurbedrijf is nog een stukje wandelen en hoe snel hebben we dan een wagen? Op dit tempo vliegen de uren en dagen ook voorbij.
In de late namiddag bestellen we een panini met vis en tegen zonsondergang is de temperatuur aangenaam voor een wandeling... The Captain heeft geen last meer van zijn kuit. De lagune/zoutmeer is groot. Enkele winkeltjes en horecazaken bevinden zich naast de weg. Heerlijk even een briesje voelen en de benen strekken. De langouste zal voor een andere keer zijn, want onze lunch zit nog in de weg.
Op de steiger treffen we enkele vissers met hun vangst: barracuda's en kingfish. Volgens de visser zijn deze barracuda's vrij van de Ciguatera-ziekte, omdat ze op de juiste plaats gevangen zijn en de vliegen er naar toe komen=een goed teken. Nog even het lokaas bekijken en extra tips en we zijn weer hoopvol in het vangen van een visje vanop ons bootje. 'Of we een vis van hem willen kopen?' Nou neen, hebben zelf al enkele barracuda's weer de vrijheid gegeven en we blijven proberen om een ander eetbare/ziekte-vrije vis aan de haak te slaan!
Een kreeft willen we wél kopen, maar die kunnen we hier niet kopen, misschien enkele baaien verder in te vissersdorp 'Island Harbour', waar we enkel met een taxi of wagen geraken :-(
