Vrijdag, 20 mei '16
In één gebouw worden we van het ene kantoor naar het andere gestuurd...een hele procedure en wat is de juiste volgorde om uit te klaren? Eerst op een computer je vertrek ingeven m.b.v. 'eSeaClear Support', een systeem dat in Antigua & Barbuda gebruikt wordt. Dan naar loket 1: havenautoriteiten, vervolgens loket 2: duoane, loket 3: immigratie en ten slotte terug naar kantoor nummer twee: duoane en zijn we 'clear' to go! Al bij al verloopt dit vlotjes en bevinden ze zich allen bij elkaar en verplaatsen we onszelf telkens slechts enkele voetstappen verder.
Nog even langs SY Blue Spirit varen en even dag zeggen. In Curacao gaan we elkaar wél treffen om gezellig bij te kletsen. Nu moeten we doorvaren, anders bereiken we onze bestemming niet voor het donker.
Met halve wind zeilen we weer wat zuidelijker, naar het volgende eiland, Guadeloupe. Het water loopt langs het gangboord en het is kunst en vliegwerk om ons ontbijt bij elkaar te sprokkelen, zeker met de helling over stuurboordkant, zo kom ik handen te kort om het servies in de kasten te houden en voeten om bestek uit een lade te nemen, terwijl de andere vier laden volgen probeer ik deze met heel men onderlichaam terug te duwen... Zensation wordt door een golf zijdelings getroffen en ik kwak met mijn bil tegen het handvat van de zetel. Auwtch! Een koude bus melk verzacht de plek.
Af en toe komen er waterspatten tussen de buiskap en bimini, of van opzij er onder door. De golven botsen tegen de romp of rollen onder ons door. Zensation gaat er als een speer van door met een gemiddelde snelheid van 8kn. Dat gaat lekker.
Nu dat onze visvangst van afgelopen week al gehalveerd is, vind ik dat het tijd is om deze weer aan te vullen. De vislijn wordt uitgegooid.
En ja, beet! Het lijkt een grote vangst, want het binnenhalen heeft zijn tijd nodig en we brengen de snelheid terug naar 1 à 1,5 knopen. De bekende groen-gele kleur blinkt en spartelt achter de boot, de vis mag niet onder de boot terecht komen, want dan zou de vislijn kunnen doorgesneden worden door de schroef. Even vechten en na een halfuur lukt het ons om de 1m grote Mahi Mahi binnen te halen...het schepnet is te klein voor dit formaat, maar hij zit erin. Joepie! Een beetje rum door zijn bek gieten, een tik met de baseballknuppel en hij geeft geen kik meer...De kop, staart en ingewanden worden verwijdert en dan gaat ie de koelkast in, zodat ie straks gefileerd kan worden.
Even bekomen...van al dat voorover hangen en het klotsen op de golven tegen de lage snelheid, is mijn evenwichtsorgaan even uit balans gebracht.
Nadat we weer op snelheid zeilen en de horizon weer in het gezichtsveld aanwezig is, klaar ik alweer op.
Tijdens het aanlopen van Deshaies worden we getroffen door een valwind en lopen we uit het roer en slaan we zo goed als plat, een enorme hoeveelheid water komt de kuip binnen gegoten! Wat een 'entree' ;-)
De baai is nog redelijk gevuld en er staat een stevige wind.
Ook aan land is er een gezellige drukte. Vorige keer kon het stadje ons reeds bekoren en nu zijn we hier terug... Na het inklaren en een hapje is het tijd voor operatie Mahi Mahi. M.b.v. een hoofdlamp, handschoenen, verschillende messen, keukenschaar en tang, wordt de patiënt op de snijplank gelegd en vakkundig versneden tot 12 prachtige filets. De vriezer is weer aangevuld! Wie komt er eten?!
