Donderdag, 4 augustus '16
De wandelgroep trekt er weer op uit. Eerst weer langs de ruïnes van het hotel aan de zuidkust, dat enkele jaren geleden door een orkaan getroffen werd! Via het strand, rotsen en bos stappen we westwaarts. Ook nu is het uitkijken voor de talrijke uitwerpselen van geiten, schapen, ezels en koeien die overal verspreid liggen. Het kruipen tussen en onder de machineelbomen blijft een secure onderneming, niemand wil in aanraking komen met het gif. Gelukkig is het droog weer en zijn ze minder dreigend om hun gif af te geven op onze lichaamsdelen.
Voor alle inspanningen en zweet worden we beloond met een immens zicht op de baai.
Weer aan boord worden de stank en zweet weggespoeld tijdens een zwemmetje rond onze dame.
Enige tijd later vertrekken er dinghies richting het rif. We volgen met ons Dinghietje en snorkelen met z'n allen rond op zoek naar pijlstaartinktvissen. Slierten inkt die voorbij drijven onder water verraden hun aanwezigheid. Een grote school zwemt aan ons voorbij, enkele pendelen met hun lijntje voorzien van een speciaal aas en er worden vier inktvisjes gevangen! Dat is niet slecht, zo'n aas willen we ook, want dit lekkers visje willen we ook wél vangen en opeten.
Het vertrek van een aantal cruisers gaat morgen echt door, want Grenada Carnaval is al over enkele dagen. Met een hele groep gaan we, voor de laatste keer, samen eten. Het is pizza-avond in de jachtclub en we palmen alle stoelen en tafels in. Leuke lieve mensen en een zotte gevarieerde bende met verscheidene nationaliteiten en allen dezelfde passie, droom en levensstijl... Vriendschappen die snel ontstaan en intens zijn. Sommige van hen zien we misschien ooit ergens ter wereld weer, andere waarschijnlijk niet... Het blijft raar!
