Dinsdag, 17 januari '17
In de Tagangabaai blaast de wind nog stevig door, de dinghy aan boord krijgen is niet evident.
Met gereefd voorzeil verlaten we dit leuke plekje. De golven staan redelijk hoog en de deining volgt in sneltempo elkaar op. Vanop het water zien we in de verte achter ons de besneeuwde bergtoppen.
Stilaan kleurt het water bruin! Dit komt door de uitmonding van de rivier 'Rio Magdalena'(grootste rivier in Colombia).
Er zijn talrijke bergrivieren in het land en deze sleuren heel wat met zich mee: modder, afval, boomstammen... Nou, die laatste willen we niet tegen de romp aan krijgen en dus turen onze ogen extra in het rond, maar buiten enkele takjes valt het mee.
Wind en golven nemen af en ook de kleur van het water wordt weer muntgroen. Achter een punt ligt de beschutte baai van Puerto Velero, de ingang naast het rif is betond en Zensation vaart tussen rood en groen richting het strand dat gevuld is met houten strandhutjes voorzien van palmbladeren. Van ver zien we de kites al in de lucht zweven en al zig-zaggend tussen de sportieveling zoeken we een ankerplek naast onze vrienden.
